's avonds wanneer dage stervend
neder zinkt in donkere dood
alle grauwe dingen bergend
toch de ziel voor God ontbloot

als, met grote schroom geboren
sterren twinkelen rond de maan
om al 't gene te bekoren
mens en dier, de schepping saam

dan de hemel zelf verkondigt
't duister schemer zal vergaan
heel de wereld prijst volmondig
God, de nieuwe dag vangt aan
*********************
sunset, september 1964



in donkerte gevangen
door lijnen scherp omkranst
gedeeld in een verlangen
verloren in een angst
dat wat nu is nooit zo zal blijven
laat ik mijn adem gaan
al zal het hart nimmer verstijven
in 't eeuwige van het bestaan

*********************
sunset



't geschreven heb ik nooit bewaard
anders dan in gedichten
nu heb ik spijt van het vergeten
van al die ver-gezichten

de levenden heb ik nooit gespaard
anders dan in mijn praten
en 'k word onnodig nu benijd
door hen die 'k heb verlaten
*********************
sunset



ik ben niet die je denkt
te zien, te horen of te voelen
naar lees mijn woorden
met je hart, niet met je ogen
dan voel ik mij in jou
toch nimmer ooit bedrogen
*********************
sunset



handen

als tasten ogen op mijn huid
vorsend naar kraters van de jaren
en alledaagse knopen

handen

bevrijden wat gebonden
in cocon van sleur
breken elke eerder dichtgeslagen deur

noot meer

zonder spanning
wachten op die vonk die overslaat
beladen met gevoel

handen 
die ik voel
*********************
sunset



ik zag de hemel scheuren

ik ben ontsproten in de lentedag
die aan de herfst ontloken
een nieuwe zomer komen zag

en liet mij baden door jouw zon
ik zag de hemel scheuren
en als ik ooit weer leven kom
zou 't zelfde dan gebeuren

dat ik verzonk in heel jouw liefde
mijn pijnen aan jou overdroeg
en alles dat wat mij ooit griefde
werd weggespeld, ondergeploegd

en ik dan door jouw zijn wordt opgeslokt
enkel nog levend in jouw hart
één zijn met jou en met mijn smart
uit oude levens weggelokt
*********************
sunset



nachtelijk zwijgen

en nacht? zwijgt
het duister dekt de wonden
eenzaamheid blijft
ach, als wij samen konden

de weg gaan naar een morgen
ons vestigen in dat land
van liefde; vergeten alle zorgen
aanvaarden van geluk uit elk zijn hand

en bij zijn met die dingen
die rondom os bestaan
een vogel die gaat zingen
een kind dat lacht om onze traan
*********************
sunset



ik ben genoeg geweend

de dag die was
en in de nacht
de avonduren glijden
en ik die wacht

niets dat mij kan verblijden
nu ik door kilte word gespeend
en weer herhaald mijn lijden

ik ben genoeg geweend
*********************
sunset



letters in 't zand

vuur brandt
en schrijft 
letters in 't zand
nooit door mijn mond gesproken

ik leef
mijn adem trilt
en 'k beef
wie heeft mijn hart gebroken?

en wacht al uren
zelfs een eeuwigheid

blijft altijd duren
mijn genegenheid
*********************
sunset



de donkerte slaat toe

de donkerte slaat toe
in al zijn hardheid
bekruipt mij angst voor het onbekende

en het afschuwelijk zwart
laat mij in droefheid
ontredderd achter
*********************
sunset



de tijd wordt opgedweild

de tijd wordt opgedweild
en nacht verdrijft de dag
't is duister nu
waar gisteren nog toekomst lag

maar reeds verschijnt een zweem van licht
en kondigt de geboorte aan
van een nieuw jaar
het leven kan weer hoopvol verder gaan

met schrijven in het hart, de geest
het is nooit volmaakt goed
nooit totaal slecht [geweest]
*********************
sunset



ik ben mijn passie kwijt

nog zijn de dagen vol van leven
licht en warmte, gretigheid
de nachten …
waar is mijn levenshonger toch gebleven

ik en mijn passie kwijt

zoals een eik torst al zijn jaren
en trots weerstaat de stormwind
jaarlijks toch verliest zijn bladeren
zoals ik eens de onschuld van een kind

moet eerst de wonde weer gaan helen
die jij en jij mij toegebracht
misschien dat dan weer vogels kwelen
een zon dan ook voor mij weer lacht
*********************
sunset



waarheid

mijn mond spreekt waarheid
- denk ik toch
of wat ik waarheid vond

nooit heb ik leren spreken met twee tongen
slechts dat gezegd, wat in mijn ogen stond

dit noemt zich dus eentalig praten
mij treft geen enkele blaam
want ik spreek slechts mijn eigen waarheid
niet wat ik in jouw ogen heb zien staan
*********************
sunset