jouw woorden wortelen
aan oevers waar ik stil
het zwijgen lees
achter een voorhang licht
*********************
sunset 01-06-2021
Eindhoven, 24 januari 2021
[voor mijn dochter S.]
zij zoeken bescherming
voor de fanaticiblikken
van haat omrande ogen
en de waanzin
van schreeuwende monden
wanneer zij ruiten breken
en deuren intrappen
tot de dag in de nacht glijdt
de sterren weer schijnen
en een onwerkelijke vrede
neerdaalt op verwoeste pleinen
en geplunderde winkels
wijl de angst verdwijnt
staat de maan te schijnen
zij verlicht de duistere plekjes
dringt door op de paden
die eindelijk veilig huiswaarts gaan
*********************
sunset 01-06-2021
lief mij in het leven
lief mij huid op huid
teder in je adem
glanst nat een perzik
zoet en betoverend
doorstroomt jouw nabijheid mij
glijdt mijn hand
strelend naar jouw schoot
lief mij eindeloos
als ik je doorboor
diep in je ogen kijk
bij het heffen en beven
elke gloeiende stoot
laat aderen pulseren
in parelend zweet
lief ik je in ’t leven
tot in de kleine dood
*********************
sunset 03-06-2021
in deze dag en alle anderen
verstrooid stralen zonnestralen
nog vochtig van de ochtenddauw
verschijnt een stukje paradijs
in deze dag, en ochtend loopt
door zachte radioklanken
vanuit de kamer nieuws om acht
[wij leven aan de rand van wereld]
’s nachts hoor ik onze harten kloppen
tussen woorden die ons strelen
staat in het raam heel stil de maan
als wij weer naakt de aanvang zijn
tuimelend in wilde dans der liefde
met zielen waarin morgen gloort
*********************
sunset 03-06-2021
ik adem de nacht rood
lantarenlicht valt op mijn lippen
jij bevochtigt hen
en praat in stilte over liefde
*********************
sunset 03-06-2021
slaap lost mij op
naar binnen trekken kleuren
door de huid sijpelen laatste woorden
waterig bereikt een druppel het oor
een vergeten traan legt zich te rusten
de ziel wordt in slaap lichter
hand leggen zich neer langs het lichaam
en door het oog gaat lucht
samen met een zacht gefluister
tot slaap komt en mij oplost
in de rust van de tijd
uren omhelzen mij, en kijk
wij allen slapen
*********************
sunset 04-06-2021
tijdloze vreugde
het wordt tijd om onze blikken
naar de hemel te richten
hen op warme stenen te laten rusten
in de stilte van schaduw en stadsrumoer
tijdloos de vreugde waar wildganzen
hun weg terug naar huis vinden
zonder ons wakker te maken
vliegen zij door onze dromen
dit dorp geeft zich over aan de Dommel
en maakt ons vrij,
vrij in het licht van de dag
*********************
sunset 04-06-2021
een glimlach op mijn gelaat
mijn dromen zijn vol
van beelden die zich ’s nachts
telkens weer tonen
als een krop in de hals
waar zij op verlichting hopen
verder in de nacht
zo tegen de ochtend
doen mijn oksel pijn
het zijn witte lakens
die zich aaneen knopen
niemand vraagt naar dit alles
dat de vervelkolom verkleint
tijdens het wenen
en elke morgen wacht ik het wonder
wanneer ik mij bij het ademen ingraaf
een kleurengevecht tussen hart en huid
die de dag openscheurt
als ik woorden baar voor een gedicht
tot ik door alle nachtmerries
met rust gelaten word
alles zich hangt in de hemel
en ik vredig slapen kan
zonder nog naar beelden te zoeken
andere dan die,
die een glimlach op mijn gelaat toveren
*********************
sunset 05-06-2021
handen vol liefde
de rechterhand
verstopt een stukje hemel
dat stuk na stuk
wandelt over naakte lijven
als een slak valt de ziel in slaap
met in de linkerhand
een verkoelend vleugje eeuwigheid
werelden fluisteren intiem verder
en verder en verder
leven zij zich uit in onze lendenen
zij kozen en minnen
in de taal van andere hemelen
en je bent vrij om te kiezen
de linker of de rechter
*********************
sunset 06-06-2021
twee sterren
achter het licht
tast je hart
slag na slag
zacht in de nacht
als tweede ik
wij scheuren hemelen open
kijken wat er zich
daarachter verbergt:
gekleurd zwart
en helder stralend wit
en daar weer achter:
twee sterren
dansend in het licht
*********************
sunset 07-06-2021
tussen de kleur van lelies
het blauw van hemel
is een helder blauw
schemerend door twijgen
de lente kwam
heeft bomen ontpopt
groene reuzen op oevers
ik schud licht uit mijn armen
over het water van vijvers
tussen de kleur van lelies
vissen omarmen de zomer
*********************
sunset 07-06-2021
wind ligt in de zon zonder
uitweg noch omweg
en zonder enige beweging
hier, tussen middelhoge muren
windstil
ontdekt het zomerleven zich
geland, noteert de dichter
geland is de lucht en de wind
en al het bloeien in het niets
kaap de goede hoop
ligt hier waar bondgenoten
niet langer op zich laten wachten
*********************
sunset 07-06-2021
in de kieren van tijd
varens ondersteunen de muur
zonder zijn armen en bladeren
knielt het huis voor ons neer
achter struiken met geurende rozen
ingebed in heerlijke zonnewarmte
wij voelen geen pijn
wanneer wij ons hart blootleggen
dat slag om slag in onze kelen klopt
als wij met blote armen
al het uitgebloeide weghalen
varens zijn het laatste dat blijft
wanneer herfst ons later zal verlaten
en hij onze namen kent
geschreven in uren van dagen
en in de kieren van tijd
*********************
sunset 08-06-2021
momenten van rust
tussen de eerste twee vingers
druppelt liefde uit de ogen
smeken liefdeswoorden
cirkelend rond de oren
ik laat je slapen op knieën
wijl buiten de tijd fluit
- wie weet hoe herfst er uitzie
wanneer oude monden
gesloten blijven
traag opent zich een deur
en jouw antwoord
geeft zich over aan onze lendenen
- buiten regent het
en waar wij verzinken in slaap
druppelt tussen alle vingers licht
en dank jij de poëet
voor momenten van rust
tussen elk verlangend wachten
*********************
sunset 08-06-2021
geboorte van een gedicht
onder haar zolen
draagt zij dauw
in haar haar
dagen vol regen
zij kijkt mij open aan
twijfelt soms een seconde
tijd waarin woorden
zich invoegen in zinnen
als een zandloper
waarin tijd langzaam verglijdt
vloeit zij tergend traag
uit de toppen van mijn vingers
[haar borsten
het rechter oog
haar dijen
het linker oog]
zet zich behoedzaam
op het A-4tje
*********************
sunset 08-06-2021
tussen vingertopjes
dat ene woord
dat ik zoek
als streling
in het begin
- daarna liefde
*********************
sunset 08-06-2021
het ongeduld van mijn verzen
roep de nacht
opdat ik haar, openbloeiend
in je haar inweef
jouw naakte schouder
wacht als hete ademteug
van paarlemoeren seconden
pluk de eeuwigheid
die ons dromerig aankijkt
stop de hartslag van de sterren
waar wij samensmelten
in het ongeduld
van mijn verzen
*********************
sunset 09-06-2021
ik droom jou en mij
bedrieglijk de woorden
die de klok zijn wijzers brengen
en de uren in steen hakken
het is laat, zeg jij
en streelt het fluweel van een perzik,
ik verlang naar jou en bed
boomtoppen aan het venster
ritselen door jouw glimlach
de maan wandelt door je vingers
later val ik in slaap
droom jou en mij
telkens weer en opnieuw
tot de wijzers ons ’s morgens wekken
in de ontwaakte dag
alle woorden gaan slapen
*********************
sunset 09-06-2021
tussen jouw
warme dijen
vlij ik me neer
als ben ik
een tent
uit stof
licht als
een blad
in de wind
*********************
sunset 09-06-2021
tot het nacht wordt
wandel ik reeds tijden
door stoffige dalen
en zwarte velden van kwel
roep ik steeds weer jou
vanuit de hemel
de maan zijn koude straal
daaronder woorden:
bonte
vrije
vergeefse
schep je mij een tent
als enige bescherming
tegen de winden van het leven
tot het nacht wordt
zo oud
zo diep
zo eenzaam
nog eenmaal
een laatste keer
ontmoet ik mezelf
in een sterrenroep
tot ik hen volgend
zelf ster word
enkel nog lichtend
in eeuwig duister
*********************
sunset 10-06-2021
enkel slechts de liefde
vanaf nu graaf ik jaarlijks mijn graf
waarin ik mij ooit zal neerleggen
tot zolang wacht iedereen geduldig
als waakhonden op hun baasjes
in de herfst vult het graf zich met dode bladeren
en ook met de roep van overvliegende wildganzen
wanneer bossen verzadigd zijn door schaduwen
en mijn werkkamer de geur kent
van de sedert jaren ongelezen boeken
in het zilveren licht van de maan
ontwaak ik met dauw in mijn handpalmen
aanvaard dat geen enkele kunst absoluut is
geen enkele andere dan de liefde
en die is eeuwig
*********************
sunset 10-06-2021
het licht
gaat uit
de kleuren
’s nachts
teken jij
de omtrek
van mijn lijf
op jouw huid
waar ik je lief
*********************
sunset 10-06-2021
liefdevol gefluister
nacht werpt
haar kleurenkleed
over schaduwogen
van slaap
afgetelde rozen-
blaadjes vallen
door de kleinste zucht
van hun steel
mijn gevoelens
verstrooi ik
dagdagelijks
grenzeloos
als achtergrond
hoor ik steeds
liefdevol gefluister
van jou
*********************
sunset 11-06-2021
en wat ik mocht ontvangen
als door een venster, ver
ligt jeugd reeds achter mij
ik was mij zelf steeds vreemd
en al als pasgeboren, wees
van een moeder, liefdeloos
deelde ik brood met broers en zussen
vader verdween voor de eerste wee
liefkozingen vergetend
dromen kent alleen de stroom
van wind die door dennen ruist
schrijft in mijn hart een levenslust
met altijd diep liefdesverlangen
de tijd vergleed en werd ouder
soms smaakt de gal nog bitter in mijn mond
al blijft de lach op mijn gelaat
om al het mooie, goede dat ik vond
en wat ik mocht ontvangen
*********************
sunset 11-06-2021
verhaal van een leven
blikken van verlangen in een zonneregen
wanneer ik je ontmoet in het park
rijden levenstreinen in slow motion voorbij
en glimlachen wij onwennig naar elkaar
alsof op het einde van een hectisch bestaan
onder een zilveren hemel blaadjes spelen
rond mijn hoofd een uren lang suizen
van een eindeloze levensmuziek
in de daaropvolgende jaren golven onze zielen
- wij hebben geen seks, enkel liefde -
en lachen wij over hunkerende tijden
wanneer wij als massage ons teder omarmen
de maan staat helder in hemel en jij verschijnt
in donkergeel gekleed en speelt mij signalen toe
die ik vang in de zon van een vroege ochtend
tot wij liefdevol in elkaar verzinken
*********************
sunset 12-06-2021
het ochtendsterven
houdt de adem wakker
die vochtig warm
je longen kietelt
vogels trekken door de dag
tot in de avond
hun gezang
streelt mijn gehoor
*********************
sunset 12-06-2021
in zacht roze hemel
slaap weeft zoet als honing vrede
en bijen zuigen uit aders moedermelk
uit bloesems van de nacht
klavertjesvier dansen bladgoudig
door heldere manestralen
stil zilverblauw dauw op wit
druppelt het op gras van weiden
lief ik de beelden van gisteren-dag
in warm melancholisch denken
nestelen mijn strelende handen
zich urenlang in hitte van je huid
mijn vingers wandelen als wolkjes over je lijf
wijl gevoelens stormend ontbranden
verdrijft de ochtend elk duister
staat bleek in het zacht roze van hemel
een kromsabel maan als schede licht
*********************
sunset 13-06-2021
zomer over velden
die geen woorden
geen spraak meer
beschrijven kunnen
stralende leegte
van het weelderige
groene en bloeiende
steeds en meer nu
*********************
sunset 13-06-2021
met andere ogen
het blauw van een zee
zonlichtgekleurde vlaktes
glanzen in de avond
hun eigen verleden
klassieke wegenbouw
van de oude Romeinen
overschrijdt geschiedenis
van vergeten tijden
tot wij alles met andere ogen zien:
de rode hemel neigend naar oranje
het overwaaiend blauw van zeeën
en ons eigen gisteren
*********************
sunset 14-06-2021
wie oren heeft, die luistert
het woord is een steen
scherphoekig en onbuigzaam
om op te rapen
steen na steen
vanop de bodem van moerassen
te waden door het vacuüm
van nihilistische leegte
hen tegen elkaar slijpen
met de scherpte van tongen
en het verstand op nul
als van een rebels roofdier
met scherpe blik
het woord
wervelt in zijn vlucht
snijdt de lucht in stukken
net als de huid, het hart
op zijn vliegbaan naar kardinale penetratie
een spoor van orale communicatie
knoken en harten brekend
zo werp ik het woord
wie oren heeft, die luistert
*********************
sunset 14-06-2021
zacht lispelt wind
strelend over mijn wang
blauw schemeren vensters
maken zich breed
op het voetpad van gevoelens
onzeker mijn blik
als ik tot vijf tel
op het einde oneven ben
op mijn huid
bloeien zonnestralen
*********************
sunset 14-06-2021
en nacht verdwijnt
jij slaapt en ik voel jou
zoek en vind woorden
als liefdesklanken op je blanke huid
ik moet terug in lege zinnen
voor dat de regen die druppelsgewijs nu valt
alles uitwist wat niet nodig lijkt
wij lachen, wenen tegelijk
en soms, wanneer ik door de ramen kijk
zie ik de lettergrepen, vrij
vliegen net als in de herfst
blijven bladen onbeschreven
worden stof
en nacht verdwijnt
*********************
sunset 15-06-2021
nacht flakkert
over gebruikte grond
’s nachts om de hoek
waar ik geen sterren vind
leg ik mij in een nest
uit ongezegde woorden
mijn hart slaat
om te zwijgen zo mooi
*********************
sunset 15-06-2021
zo simpel kan het zijn
[dronken de waarheid
van diep verborgen gevoelens
en beslist die, die onbesproken
uitgesproken in een roes
te lang verstopt uit onbehagen
en niet gereflecteerde antipathie
de dronken waarheid]
leven leeft zich vanzelf
zonder gebruiksaanwijzing
door blije harten
wanneer warme ogen stralen
en opgewekte benen dansen
de armen hoog opgeheven
in een oprecht hartelijk lachen
zo simpel kan het zijn
*********************
sunset 16-06-2021
gevangen zijn wij, vogelstemmen
die braak achter de tralies liggen
jij in veren-wit
en ik in nachtschaduw grauw
tot ochtendlicht ons
met eerste zonnestralen
wakker kust
*********************
sunset 16-06-2021
gedroomd spiegelbeeld
mijn stijl van dichten
breekt uit het gewone kader
spreekt uit mijn ogen
tekent zich een veld clematissen
die zich om jouw borsten leggen
in schaduw van onze nacht
een bloeiend uren-vlechtwerk
met maanvlekken op de binnenkant
van een gedroomd spiegelbeeld jou
*********************
sunset 17-06-2021
nachtelijk duister
valt als zwijgen
van onze lippen
mijn tong
likt het maanlicht
van je huid
leest de ochtend
uit je lendenen
*********************
sunset 17-06-2021
onweer
in ochtenduren
een grommen
schudden
van wolken
en bomen
een fluisteren
murmelen
zwijgen
een rukken
en scheuren
een stortvloed
druppels
regen
schichten
van bliksems
in vroege uren
schrikken
bangen
zuchten
ontwaken
*********************
sunset 18-06-2021
mijn tong zoekt
schaduw
tussen woorden
[verlossing?]
lippen proeven reeds
de hitte van de dag
*********************
sunset 19-06-2021
rood over weiden
in ‘ t bloemenveld van klaprozen
staat laag nu reeds de zon
alsof een reus daar licht aan ‘t drinken is
dat traag vloeit over velden
als is ’t een echo van een woord
dat in de schemer
naar zijn spiegelbeeld zoekt
wijl hemel vlammen vuur nog spuwt
die zich rood leggen over weiden
en reeds het duister roepen
*********************
sunset 19-06-2021
rozen strooien rode blaadjes
wanneer de zon
reeds in de vroege ochtend
zwaar op me weegt
legt er zich stof
tussen mijn lippen
zwijgen mijn woorden
die ‘k anders zo graag spreek
alsof ik, uitgedroogd en stom
woestijnen kus
rozen strooien rode blaadjes
*********************
sunset 19-06-2021
hete juni dagen
er vloeit iets uit mezelf
dat mij verteert in uren van de dag
uiteindelijk zelf mijn spiegelbeeld uitveegt
– ik ben niet meer in schaduw oorden -
en ook het aangezicht van maan
als regendruppels op een oppervlak
die talloos aan de golven likken
zó dat het dof weerklinkt in harten
jij zinkt, ligt slapeloos tussen lakens
die veel te zwaar, hartstochtelijk zijn
en zet je lippen aan een droom
slikt alle zonnestralen in de kamer
en reflecteert de eerste regen
die deze nacht nog vallen moet
*********************
sunset 20-06-2021
in minder dan
het rood zo grijs
als kwetterende mussen
en ‘t venster draagt een decolleté
het blauw ligt nu een stukje hoger
de hemel valt uit alle wolken
plenst zingend over alle daken
en over bloemen in de tuinen
met haar voortdurend ruisen van de regen
muren kennen nu geen grenzen
ik loop er zo doorheen
strek liefdevol mijn armen uit
en ben heel dicht bij jou
in minder dan
één enkele gedachte
*********************
sunset 21-06-2021
elke dag weer
zwijgend en in zichzelf gekeerd
beschildert hemel de wereld
in gedachten verloren
penseelt zij het zwart van de nacht
en ik zit simpelweg te kijken
als zij tevreden terug leunt
grijp ik haar hand
en samen schilderen wij
de zilverige schemer
van een volle maan
leid traag haar schildershand
over een golvende zee
tot zij de drang voelt
van een zon aan de einder
beschouw het resultaat
*********************
sunset 21-06-2021
hoe beschrijf ik
fonkelend water
groene wouden
blauwe hemel
jij ziet het toch nooit
maar sluit lachend
met warme lippen
mijn mond
en toont mij alle kleuren
*********************
sunset 22-06-2021
liefdeslust laat mij zwijgen
wanneer mijn ene hand
het laken over mijn schouder trekt
- jouw borst ligt op mijn arm -
houd ik met mijn voeten
het andere einde goed vast
ik wil zeker zijn dat het ons bedekt
gisteren brak er een boom
[er waren hevige windstoten]
en in de zware grijze wolken
zag ik geen enkel gat
al verhief zich aan de einder
het frisse groen van het land
[in mijn herinnering
waren bladeren nog rood
en stierven golven
schuimend op het strand]
alle vissen zinken naar beneden
en ik zwem met hen mee
daar in de diepte beneden
branden steden geluidloos
- jouw vingers duiken op
en je lippen zijn koraalrood
liefdeslust laat mij zwijgen
*********************
sunset 22-06-2021
door liefde steeds verblijd
aan ’t woudrand licht dat op de weide zich
omgeeft met vochtigheid die daaruit breekt
als kleine druppels op een hete steen
is dit de dans van elfjes in de schemer
in flinterdunne avondjurken
waardoor de maan zilverig schijnt
als in een oude prent, zwevend over ’t veld
en met en in elkaar vervlochten
lijkt ‘t wel een droom uit honingschuim
van ogen die in toverlantarens kijken
in vijvers van dit schaduwrijk
zijn jij en ik door liefde steeds verblijd
*********************
sunset 22-06-2021
steeds weer tussen bloesems
licht van magische uren
simpel voor mijn voeten
in schemeruren
een zingend roepen
van nachtegalen
liefdeswoorden
steeds weer
opnieuw geschreven
op jouw warme huid
*********************
sunset 23-06-2021
de Malpie
de uren warm en droog
wanneer ik nog laat wandel
staan groepjes voor terrassen
flessen in hun handen
- eilanden van vrolijk lachen -
en hebben nog tijd tegoed
die ik vandaag reeds heb verbruikt
en aan het venster
koop ik nog een laatste koffie
en ga onzichtbaar stil mijn weg
een vermoeide geest
voor anderen niet meer
dan een schaduw
in het vroege lantarenlicht
daar waar ik afbuigen moet
loop ik gewoon rechtdoor
naar de rand van de Malpie
die altijd aan mij trekt:
de stilte van de hei op zand
de vennen en donkere bomen
met in hun kronen een zachte wind
hier vind ik rust, niet in de ruimtes
waar niemand echt op iemand wacht
en die te luid zijn in mijn oren
- waar blaadjes stoppen met dansen
verdwijnen sombere gedachten
en ik weet dat het weer tijd wordt
om naar de wereld terug te keren
vrede te vinden in de nacht
*********************
sunset 23-02-2021
schaduwen gaan verder
als duikelende vlinders
nevels trekken op
in ochtendlijke schemer
gaan eerste stappen
uitstervend voorbij
*********************
sunset 25-06-2021
jouw gezicht
en op mijn borst
jouw adem
*********************
sunset 24-06-2021
een liefdevol herdenken (denkend aan gisteren)
toch nog onverwachts
wie zal het zeggen
‘t zou best kunnen zijn
dat jij het vermoedde
wat door ons nooit gedacht
tot morgen mijn vriend
als op zovele dagen
maar morgen voor jou
was vandaag al voorbij
je hebt al je kracht
en zeker je liefde
gulhartig gegeven
en dat niet alleen
de dood nam jou niet
het nog weinige leven
hij sloot enkel slechts
openingen in steen
*********************
sunset 24-06-2021
schaduwen gaan verder
als duikelende vlinders
nevels trekken op
in ochtendlijke schemer
gaan eerste stappen
uitstervend voorbij
*********************
sunset 24-06-2021
een sleutel van bloemen
als voor een verborgen slot
tussen grashalmen
in het vroege zonlicht
juni –dauw
smelt op bloemblaadjes
bij elke zachte regenbui
een stukje meer hemel
*********************
sunset 25-06-2021
dansende zonnestralen
nog knipperen dromen
als fladderende vlinders
in de ochtendnevel
jij opent het venster
laat de zon binnen
voorzichtig, alsof tussen kleuren
enkel jij en ik bestaan
stralen dansen vluchtig
door onze kamer
breiden zich razendsnel uit
ontvouwen het daglicht
*********************
sunset 25-06-2021
liefde in de lucht
zij let niet op waarheen zij gaat
en kijkt ook nooit terug wanneer zij schrijdt
en onverhoopt de kamer binnenkomt
verandert zich het licht en breidt zich uit
als diepe warme tonen soms ook doen
wanneer ik mijn ogen sluit en overzie
wat zij mij in de duisternis bereidt
zij is niet werkelijke mooi in modieuze zin
haar ogen lijken soms wel kattengrauw
alsof zij slapeloos de dag doorgaat
vanuit een eindeloze reis door nacht
en ik weet nimmer wat haar drijft
wens enkel dat zij eeuwig bij mij blijft
en mij steeds meeneemt in haar tijd
want als zij lacht mij daarbij teder kust
zingt steeds de liefde in de lucht
*********************
sunset 26-06-2021
altijd weer
seconden staan plots stil
een eeuwigheid van stonden
sta jij, als engel uit een droom
geleund tegen een boom
en kijkt heel liefdevol naar mij
je haar maskeert jouw ogen
en rood aangestipt je lippen
vochtig, alsof zij de punt willen kussen
van een pijl die in zijn koker rust
gereed om op mij te richten
zoals steeds beroof jij mij de adem
alsof veren mij vleugels fluisteren
en zacht warme liefdeswoorden
waarmee jij mij altijd weer bekoort
*********************
sunset 26-06-2021
tijd
waar licht
is geroofd
en toch
elk woord
dat ik lees
woordeloos
vloeit
*********************
sunset 26-06-2021
voor het venster
schommelt de wind
zacht witte veertjes
zij weven mijn blik
in mijn ziel en mijn voel
diep in mij in
verenwindlicht
zucht het leven
een kus op mijn wang
*********************
sunset 27-06-2021
woorden, zinnen en gedichten
woorden zijn het beeld van de ziel
of neen, enkel slechts haar schaduw
zeggen het helder, duiden het mild
wat wij hebben, wat wij hadden
spreken snel in eeuwig vluchten
haasten wij ons door dit leven
[slecht zijn mijn gedichten niet
die stil mijn gedachten dragen
toch zal ik het nooit beklagen
dat mij ook de wens begeestert
het steeds beter te willen doen]
*********************
sunset 28-06-2021
nijver bloeiend wonderdronken
kind en droom vullen de tuinen
wandelen wij in avondlicht
rijpe vruchten in de schemer
worden dronken van ’t gezicht
kronen neigen groen hun twijgen
diep naar een vervulde grond
nijver bloeiend wonderdronken
oefenen vogels luid hun mond
kijk de maan heeft zich vervangen
glanst nu zacht in ’t warrig haar van jou
en je ogen, heldere sterren
’t waarmerk van je liefde, trouw
*********************
sunset 28-06-2021
fleurig kleurend
aan oevers
liggen
rusteloos
als vogels
vleugels
benen
uitgestrekt
slapen
als Venus
in de ochtend,
in een veld
margrietjes
mijn liefste,
fleurig kleurend
een liefdeslied
in het hart
*********************
sunset 29-06-2021
als aquamarijn
daar waar oneindigheid verblijft
zo ver het oog ook reikt de zee
die tussen hoge golven adem-leeg
de horizon voor korte tijd verdrijft
met penseelstreken uitveegt
wat vuurkleurig op water rust
kort opvlamt en dan snel weer dooft
zwijgt schemerend achter dit beeld
heel stil mijn geest alsook het duister
van de nacht die in haar zwarte kleur
vredige rust hier zoekt
zij schudt kort met haar kleed dat valt
als aquamarijn op deze waterwereld
van dat wat ik nog zag
*********************
sunset 30-06-2021