alsof het ’s avonds
lente is:
zon en heel veel
veelkleurig licht
zó dat wij klanken zien
en daarachter
meer, veel meer
dan ooit gedacht
*********************
sunset 01-12-2021
wij zijn slechts water en haar golven
een zomerdag in het verleden
jij ging als zucht van kleed voorbij
als was je stroom en wat daarvan mij achterbleef
is nog altijd het kleuren-zien en zachte noten
ik lei mijn hoofd een stuk terug
en kleurde jou voor mij in zonnegeel
dat door het blauwe van de zee begeleid
mij nog veel dieper in het gras toen drukte
plots stond de dag heel aard-nabij en stil
en voelde ik mij als een vlinder
die van de bloem enkel de herinnering wil
omheen de bloesem traag zijn dans uitvoert
in de beweging zich, zijn zijn verliest
omdat wij slechts het water en haar golven zijn
*********************
sunset 02-12-2021
jij laat je vallen
onder dekens
de vorm vlees
en lijkt voor alles
bijna doorzichtig
en als opgelost
een nachtvlinder
in sterrenlicht
*********************
sunset 02-12-2021
na de regen
woorden vallen op de zware zijden
van een regenscherm als zacht ontvouwen
in een druppelklank van wijdse ruimten
met achter hen de opgestuwde lucht
uit ongezegde en gebroken dromen
die niet geschreven worden [anders dan vandaag]
voorbij trekken de vlagen
zó dat ik naar beneden blijf kijken
plots luid én stil uit elkaar val
wanneer de harde wind zich legt
woordsporen liefde in jouw bloed waait
die ik geschreven heb als fluisterstemmen
zich tot zinnen rijgen
en mijn gevoelens openbaren
*********************
sunset 03-12-2021
over leven, dood en zo
[wanneer lettergrepen
hun uitweg vinden
zijn zij slechts kleine
geschenken van het leven
een muziek waarvan de klanken
zo weinig bij elkaar passen
als deze woorden hier]
want ik heb je haar
grijs zien worden
net als mijn droefheid
die op mezelf gericht was
en die eigenlijk slechts
een monotone toon is
die nooit eindigt
en ook niet verdwijnt
wanneer ik
mijn mond stilleg
mij zo neerzet
dat er geen licht op mij valt
en het eender is
welk deel ik ben
toch ontstaat er iets
in al het niet gedane
dat in mijn woorden blijft
voor die tijd
wanneer mijn naam
nooit meer verschijnt
en uit mij
enkel nog leegte spreekt
ook al blijft de liefde
*********************
sunset 03-12-2021
jij bent de zaaier
hoe jij mij zegt
het leven lief te hebben
dat dronken gevoel
nooit precies te weten
wanneer ik diep ontwaak
in jouw droom
zó beleven wij ons
elke nacht weer:
het zaad is liefde
en jij de zaaier
*********************
sunset 04-12-2021
fonkelen als kristallen
de winter schrijft zich zonder ‘w’
als weggevaagd, geweken ligt de sneeuw
op velden en op weiden waar hij eerder lag
en dat steeds dagenlang, toen in mijn vroege jeugd
maar geen terugkeer van die pirouetten
tussen schemer en het laatste licht
blijft enkel het herinneren aan die tijd
tijdens het slapen maagdelijk wit
nu ligt de koude nog verstopt
achter ogen die verdekt
vochtig richting noorden staren
toch is het mooi wanneer in nacht
sneeuwvlokjes dansen in het vale licht
als kleine sterren rustig dwarrelend
fonkelen als prachtige kristallen
*********************
sunset 04-12-2021
2de Advent
nog groeit het jaar
stil naar zijn einde
zachtjes aangeraakt
door een wind
staan de sterren
alles is aanwezig
waar anders niets is
en in één ogenblik
of het waar is of niet
gebeurt alles
nog in een gedicht
dwarrelen sneeuwlokjes
maken de wereld
maagdelijk wit
*********************
sunset 05-12-2021
’s nachts in gedachten groei ik in kussens
in het maanlicht met achterblijvend vel
zo anders dan wanneer onze lippen zich raken
verlies ik de grond onder voeten en heel snel
zweef jij naar mij, trefzeker door het duister
wordt het plots buiten ochtendlijk helder
*********************
sunset 05-12-2021
sinterklaasochtend
nog vliedt mijn blik de nieuwe dag
de bomen nevelgrijze toppen
zweven heel geruisloos daar
de eerste kraaien uit de kronen
bevrijdt van nu een zware last
laten zij twijgen schommelen
en rijm sproeit zich van tak tot tak
als tere fluisterregen
*********************
sunset 06-12-2021
over corona, het milieu, de mens en zo
laten wij de werkelijkheid drinken
van de verwoeste steden in landen
met superhelden en hun getrokken zwaarden
langer dan henzelf en die zij in eenmaal
inslikken en bunkeren in hun schedels
en ook de thermometers
op de heetste dagen van de herfst
waarin je amper lucht om te ademen krijgt
en die in ziekenhuizen koortsige lijven vullen
met vuur en zonsondergangen
drinken wij alle rivieren en zeeën leeg
alle donkergrijze regenwolken
en ook de spiegelende waterplassen
waarin dronken daklozen
hun bestofte monden spoelen
omdat zij niets anders te eten hebben
drinken wij de harteloosheid
en de onbegrijpelijke wreedheid
van de mens die zich constant vermeerderen wil
en dát terwijl er meer dan genoeg zijn
omdat hij hoe dan ook
zichzelf langzaam aan het verdorsten is
*********************
sunset 06-12-2021
waar adem zich tot golf verheft
jij bent de wind en ik de golf
die zich omheen je lichaam legt
opduikt en dan verwaait in lucht
zoals het donker aan het heldere
jij bent de golf en ik de wind
met duistere vleugelslagen
die voor jou zachte fluistertonen zingen
en voor de zee geschapen zijn
ik ben de lucht en jij het water
dat zich heel stil legt op jouw lijf
tot heel jouw oppervlakte beeft
en jij heel lang je adem inhoudt
zacht weer terug valt in jezelf
waar adem zich tot golf verheft
*********************
sunset 06-12-2021
pak je vleugels in
over het witte grind loop ik
de scheefgezakte weg omhoog
met over mij een blauwe hemel
in mijn hoofd sonore stemmen
die amandelgroen praten:
pak je vleugels in en vlieg
naar een eiland midden in een zee
waar wij onder palmen kunnen slapen
en liefdespoëzie rapen
*********************
sunset 07-12-2021
regen valt
de dag trekt
door de neveluren
[het leven heeft
geen fijnstof nodig]
gedachten scheuren
gaten in de mist
en regen valt
op glanzende
natte kinderkopjes
*********************
sunset 07-12-2021
heel simpel vliegen
vergeten ligt
in stof van straat
voorbije nacht
en schuurt zich
tegen zware uren
ik werd bezweet
en slechts heel kort
maar enkele tellen wakker
kreeg het bar koud
leek te bevriezen
toch kan ik in dromen
heel simpel vliegen
*********************
sunset 07-12-2021
jouw blikken
vloeien weg
in het melkwit
van de nevel
aan de rand
van de horizon
waar de ochtend
vandaan komt
in haar nat kleed
van natuurkleuren
die in het water
uitgetrokken wordt
om de nacht
uit het warrige
van jouw haren
te regenen
*********************
sunset 08-12-2021
in foetushouding
strek jij
je adem uit
en leg je
heel dicht
tegen mij aan
wij laten
onze gevoelens
stromen
en verbranden
in de gloed
van onze liefdeslust
*********************
sunset 08-12-2021
licht dat door wolken breekt
op jouw huid
ligt zwijgende
mijn silhouet
als verblekende nevel
tussen voor en stam
een winterstorm
kreunt luid
voor hij langzaam verstomt
- de schemer vangt
weer kleuren op:
gebroken blauw
dat in het halfdonker
van ochtendschemer
nog dronken is
van de slaap
ik lig reeds
een tijdje wakker
en laat het licht binnen
dat uit heldere hemel
door de wolken breekt
*********************
sunset 09-12-2021
jaar na jaar
zonsondergang in de wereld
het is avond
de geur van voorbije momenten
zeeft door de lucht
mijn hart heeft ze verzameld
de eeuwigheid metend
als een oude staande klok
in een huis uit vergeten tijden
en door iedereen vergeten
in zwijgzame uren
waarin alle herinneringen aan leven
afgelegd worden
jaar na jaar
het ene na het andere
*********************
sunset 10-12-2021
ik slaap slecht
vouwrood gestapeld
op witduinen schemering
vertoont zich woestijnstof
dat in steppengras flikkert
[ik slaap slecht]
er tussen in
schrijf ik koortswoorden
struikel naar buiten
in het onwerkelijke
daarachter
*********************
sunset 10-12-2021
schaduwspel
je omtrek
op de muur
lijkt een zucht
in het licht
silhouetten
huid rakend
hortend
het ademen
naast een kaars
schaduwen
strelen
aanraking
*********************
sunset 11-12-2021
ik teken mijn dagen
in plaats van wenende ochtenden
teken ik dagen mooi en slank
die hun lachen dauw-vol
doorheen alle uren dragen
golven verwennen en luisteren naar
betoverende ballades
gezongen door eikenbladeren
hun hemden opgerold en genaaid
met beekjes en bloemen
vullen zij kruiken met liefdesdromen
in elk ochtendgrijs
laten zij de zon met haren spelen
en in handen op gaan
*********************
sunset 11-12-2021
muziek zal nooit mooier zijn
zelfs straten zwijgen na middernacht
wanneer ik het licht uit doe
en enkel nog naar de wind luister
die amper wat geluiden naar mij brengt
mijn gedachten in maanheldere nacht
zijn levendig en wakker
nu zij ongestoord zweven
zoeken zij, vinden en begrijpen
er bestaat geen uur om te gaan slapen
wanneer je in stilte de sterren hoort
muziek zal nooit mooier zijn
dan deze klank van eeuwigheid
*********************
sunset 12-12-2021
art nouveau
nieuw gesneden uit het groen
meesterlijk gecomponeerd
bouwstenen die vanaf
hoge hoeken graag op oude
tuinen van de stad neerkijken
op elkaar afgestemd
glas en metaal
door krachtige handen
van een eeuwwisseling
op afgeronde façades
paraderen mooie vrouwen
in prachtige kleurexplosies
voor in zilver gevatte spiegels
als in een roes
buigt zich de zon
in de etalages
verticale beschermer
van vertelde verhalen
*********************
sunset 12-12-2021
zij ademt zwaarder
in het duister ligt zij
zwijgend een omtrek
van blanke huid
van toon en klank beroofd
neigt zij zich naar het licht
dat op de glazen valt
met in de hand de wangen
aan rode lippen-rand
de vaste stappen schallen
van buiten door de ramen
zij ademt zwaarder – vaster
de omtrek op de huid
stort zich tussen zijne
op ‘t zwarte laken
een kreunen dat ontvlamt
*********************
sunset 12-12-2021
wilde jeugdjaren
de bas in beat
een solo
voor terugkerende
noten
boxen persen
muren
in neonkleurige
nacht
harde klanken
sleuren
gebrulde woorden
rock en roll
achter het gordijn
liggen wilde jaren
van mijn jeugd
*********************
sunset 13-12-2021
de godganse dag
hang ik aan jouw lippen
die rood gloeien
kan niet meer slapen
tussen jouw spraak
en het stralende
licht in de lucht
*********************
sunset 13-12-2021
ode aan de zon
eindelijk ben je er weer
mijn hemels lief
na dagenlang grijs
kan ik je zien stralen
gisteren was het nog
onvriendelijk, betrokken
en nu, in de vroegte
lossen nevels zich op
sta jij aan de hemel
ster van geluk voor de mens
laat jij mijn hart bonzen
jij warme levensbrenger
*********************
sunset 13-12-2021
de horizon
grijpbaar nabij
waar de volle maan
achter de zon staat
leidt de weg
naar eenzame vorst
brengt rijmwit
de verte dichterbij
*********************
sunset 14-12-2021
houdt je hartslag vast
roep de sterrennacht
dat ik ze openbloeiend
in je haar inweef
pluk de oneindigheid
die ons liefelijk toekijkt
en houdt je hartslag vast
tot wij samen smelten
in het ongeduld
van liefdesverzen
*********************
sunset 14-12-2021
in warmte van je lijf
sinds ik je zag kan ik niet slapen
vastgeketend aan jouw licht
zelfs ’s nachts wanneer toch alles zwijgt
spreek jij tot mij in fluisterzinnen
drink ik de rest van zoete wijn
zoen je lippen tot zij vochtig worden
val in slaap in warmte van je lijf
dromen schrijven jou mijn poëzie
*********************
sunset 14-12-2021
het is de tijd van wensen
dagen als deze
wegen zwaar in mijn leven
als ik uit bloemen
van mijn jeugd
slechts de mooie uren vasthou
hen in tuinen plant
waar zij later
voor mijn kinderen bloeien
wanneer hun dagen
zwaar zijn
ik op het einde
mijn levensdagen
tot een ruiker bind
zij die voor altijd bewaren
hem laten stralen
voor jou, mij en ons
in hopeloze dagen
*********************
sunset 15-12-2021
niets duurt ooit eeuwig
dit is het land van het vergeten
wanneer de winterstormen naderen
zijn alle velden afgeoogst
verdonkeren wolken velden
wilde ganzen trekken over, vluchten de winter
en in het land een winterzwijgen
wijl alles slaapt
misschien nimmer meer ontwaakt
komende lente toont waarheen het gaat
dan komen vogels weer terug
bouwen opnieuw hun nesten
en klinkt ’s morgens weer hun zang
ook al duurt het toch nooit eeuwig
********************
sunset 15-12-2021
in het oog braille
door het vele schrijven
uitgeput verwond
vallen bladeren bont
in lege groencontainers
*********************
sunset 15-12-2021
jouw liefde
jij schildert
met vaste hand
jouw kleuren
laat hen bloeien
in mijn groen
je hebt me
omarmd
met je woorden
je lachen
met mij gedeeld
jouw liefde
heeft mij geheeld
*********************
sunset 16-12-2021
willekeur van grenzen
geen woestijnen meer
en winden stoppen
wanneer zij over mij
lege woorden uitschudden
ik sta niet graag afzijdig
achtergelaten door mijn thuis
met helemaal niets in handen
grenzen lopen willekeurig
over wandelende zandduinen
*********************
sunset 16-12-2021
blanco papier
nog wil ik wat schrijven
heel vluchtig en licht
maar niets ervan blijft
als woorden verdwijnen
[en weet je mijn kind
wat dan naast je strandt
dat haalt zich de wind]
jij volgt met de ogen
tot voorbij de pier
dat wat danst op de golven
mijn blanco papier
*********************
sunset 17-12-2021
hou mij in je armen
zon valt in mijn armen om middernacht
handen, voetzolen en ogenholtes
kleven vast aan stoelen en banken
jij wast mij mijn ziel blank
en sterren smelten onder jouw dromen
druppelen in mijn navel
springen over stralende gaten
en slikken mij
met gouden spikkels van de nacht
hou mij vast, vast in jouw armen
*********************
sunset 17-12-2021
wolken groeien
over daken
in jouw mond
waar lucht
naar dennen-
naalden geurt
breekt avondrood
zeilt heel traag weg
in winternacht
*********************
sunset 17-12-2021
oplaaiend vuur
ik hou van
het zwoele fluisteren
van je stem
tussen zacht-
roze dijen
een venster naar hemel
oplaaiend vuur
midden in
onze intimiteit
*********************
sunset 18-12-2021
achter de horizon
witte paarden lijken op berkenschors
afgepeld uit dichte wouden
de nabije lente legt zich tegen een linde
en hoopt binnen gelaten te worden
klopt aan bloesems tot zij zich openen
en uit hun binnenste geur druppelt
*********************
sunset 18-12 2012
daar wacht jij
’s namiddags kruipt het licht opwaarts
de hemel poedert de velden met stilte
beschaduwde bossen onttrekken zich
mijn blik; wat blijft zijn vragende ogen
in de voortuin van de nacht
wacht jij liefdevol
op mijn hunkerend hart
*********************
sunset 18-12-2021
jij breekt me onder je wimpers
met mijn linkerarm
draai ik je gezicht naar mij toe
onder een dak van slapende bomen
neem ik uit jouw oog
alle blikken mee
de lucht van de avond
lijkt me bruin
door verdunde takken
tijdens de rit op mijn paard
ontwaar ik jouw contouren
ik kijk in jouw glanzende ogen
voel hoe het vuur ontbrandt
dat mij alles laat vergeten
en wanneer je komt
breek je mij onder je wimpers
*********************
sunset 19-12-2021
s ochtends
windstemmen
waaien
in mijn gezicht
impulsen
’s ochtends
bij het eerste licht
dromerig de ogen
op vochtige huid
en in de wolken
laatste restjes
*********************
sunset 19-12-2021
’s ochtends, na de nevels
onthullen zich de uren
traag en langzaam, uitgekrabd
uit de dagenlange grijze hemel
*********************
sunset 20-12-2021
naast het bed
sta jij en
daarachter zie ik
je ogen
die mij wegtrekken
naar het dal
van jouw oase
lakens waarop wij
ons neervlijen
zijn nog steeds vochtig
*********************
sunset 20-12-2021
sprakeloze lippen
de donkere dagen
zijn opgetogen
over het zwijgen
van mijn woorden
sprakeloos mijn lippen
voor het nutteloos spreken
al mijn zinnen
zijn verontreinigd
maar ik heb geen andere
om het de wereld te zeggen
dus zwijg ik nu maar
voor zo lang
tot ik weer kind kan zijn
het spel opnieuw begint
*********************
sunset 21-12-202
brief aan mijn lief
geef mij tijd
jou niet vreemd te zijn
zelfs niet in mijn verlangen
om ook over het alledaagse
bezorgd te zijn
na al onze jaren
ook die nog voor ons liggen
*********************
sunset 21-12-2021
een Venetiaans masker
een Venetiaans masker
als een gezicht
– er bestaan rozen
die tweemaal bloeien
al zie ik ze niet
de hemel is soms grauw
soms blauw en vol met sterren
– uit mijn vingers ontspringen bloesems
en terwijl wolken tranen wenen
lachen wij ons toe
*********************
sunset 21-12-2021
jij hoort bij de bloemen
en ik bij de sterren, zeg ik
ik breng je mijn thuis, de hemel nader
en jij mij jouw wereld
en samen zijn wij
aarde onder een hemel
*********************
sunset 22-12-2021
jij wilt dat ik in je leef
alle parels vind in jouw lijf
heel je huid steel
zó dat jij als een heilige
lege oesterschelp
door onze zinnelijkheid
vermalen wordt tot stof
*********************
sunset 22-12-2021
kerst 2021
ik denk aan eerdere kerst
en hoe het vroeger was
aan sneeuwbedekte velden
met in de hemel de Bethlehem-ster
en honderdduizend engelen
de kerstman met zijn baard
heel wit, bijna sneeuw-helder
aan dichtgevroren sloten
kinderen lachend op de schaats
over alles een stille vreugde
en ’s avonds laat, de lichten aan
het dichte woud dat intens luistert
en alles lacht en zingt en wenkt
wijl traag de vlokjes vallen
sterren fonkelend aan de hemel staan
vrede op aarde
in mensen een welbehagen
*********************
sunset december 2021
en alles daarin
oceanen heb ik niet uit-
gevonden en ook niet God
tijd kleurt de levenden
en ook de doden
ik meng enkel tinten
in mijn herinneren
ebbe en vloed
en alles daarin
*********************
sunset 24-12-2021
verveling
en grijze kwast is per vergissing
uitgegleden over het blauw
spookachtig ver over de daken
leunt hemel zich tegen zonnepanelen
in kauw op ’t potlood aan de bovenkant
en scherp hem onder als ik verveling
op het maagdelijk wit papier verban
en vaststel dat het naar graffiti smaakt
[mijn tong wordt zwart
het speeksel loopt te samen
en druppelt uit mijn mond
- het moet modern zij, experimenteel
zolang ik mij maar niet verveel]
*********************
sunset 25-12-2021
waarom
ik ben moe geworden
na al die jaren waarin
woorden zich verspraken
en zwegen, de ogen die
hun blikken versliepen
riepen mij aan die
wonde plekken in mij
die ik uitweek, zelfs nog
vandaag wanneer in
mijn nek een adem
voelbaar is over de huid
hef ik misschien met
wimpers het beeld
op dat mij verbergt
[jij weet het] en tel
ik mijn hart terug
tot op de allerlaatste
bloeddruppel van
de vloed die binnen
alles regelt wat buiten
als lachen zich verzwijgt
vraag ik mij steeds
waar het naar toe gaat
bijna alsof mijn stap
aan de verkeerde plaats
stopt zonder te weten
waarom
*********************
sunset 25-12-2021
liefde is, en leven
sterren tonen mij mezelf te lieven
ook al is elke liefde anders
is de mijne voor jou echt
omdat ik nimmer nog zo voelde
wil ik de zuiverheid ervan
in mijn binnenste bewaren
zo, alsof ik lentelandschap ben
en jij sneeuwkristallen
die als zoenen vanuit een hoogte
teder en zacht op mij vallen
vannacht leerde aarde en hemel
mij een belangrijke les:
hunkerend verlangen kan je achter je laten
want waar liefde is, is er leven
*********************
sunset 26-12-2021
ik voel reeds lente in alles
hoe het is en in het verdere
van duistertijden in de lanen
kijk in scheppingskronen
zie sterren die uit bomen
regenen door het draaien
van de aarde en plots valt
een ster heel dicht naast mij
op natte stenen van de straat
zo nabij is mij de hemel
*********************
sunset 27-12-2021
in nevels rust het laatste groen
in nevel rust het laatste groen van ’t jaar
weldra verft het zich grauw in kleuren
de dood op aarde blijft iets waars
wat eens in blad stond ligt vandaag in sterven
van kale takken drupt in taaie banen
het hars uit honing bruine zomerdagen
waar bladeren fier waaiden als vaantjes
zijn ’t blanke knoken die de hemel raken
en onder mos en stenen slapen zaden
want na elk einde volgt een nieuw begin
dat na een diepe slaap begint te kiemen
elk leven blijft de dood een wegbereider
en klimt omhoog in ’t licht van het ontwaken
over de sporten van de levensladder
*********************
sunset 27-12-2021
en zoeter nog dan perzik is jouw mond
die bij elk woord een universum baart
dat zich helder uitbreidt, weids wordt
en waarin verlangen heel wonderbaarlijk
lijkt op dromen in een droom en uit
jouw vlees vloeit met een zweem kaneel
en rozenwater, versmelt in roes
laat hete lust in aders branden
*********************
sunset 28-12-2021
zo voelt het soms wel
planten groeien zelf in de zee
maar als het dan lente wordt
en zij door het ijs breken
weet je, dan moet ik huilen
alleen in maanverlicht nacht
voelt het alsof ik de hele wereld
op mijn rug tors
*********************
sunset 28-12-2021
ik hou van jou
ik hou van jou
omdat jij waarheid
na alle leugens bent
mij niets hoeft te beloven
waar jouw aanwezigheid
mij al voldoende is
ben jij voor altijd deel van mij
die, die mij werkelijk kent
mij juist daarom zo lieft
door jou zag ik weer ’t licht
en als twee blije kinderen
leven wij geluk
*********************
sunset 29-12-2021
mooier dan ooit
vandaag, waar een zon door kale bomen kijkt
en moeizaam haar weg naar je ogen baant
wordt alles opeens heel helder
alsof januari-grijs het licht tot nu toe verstopt
ik sta voor jou en mijn adem, stil lachend,
verdampt tussen ons als sterrengefluister
je blik zweeft omhoog naar de raven
- mooier dan ooit ben jij
en ik strek mijn handen naar je uit
laat mij strelen door jouw zon
wijl jouw beeld wazig wordt
wanneer ik je langzaam innig kus
*********************
sunset 30-12-2021
elke nacht
elke nacht
draagt je gezicht
vermoeide rimpels
rond je ogen
wanneer je lacht
en de kuiltjes
in je wangen
vertellen over
leven en rust
tot de zon
in je stem wegzinkt
elke nacht
draagt de warmte
van jouw armen
de wereld waarmee
jij mij zwijgend
liefdevol toedekt
*********************
sunset 30-12-2021
oudejaarsdag
het stuk papier beeft
nog in mijn hand:
een stukje krantenpapier
het andere hengelt nog steeds
naar beelden van mijn droom
ik zoek naar een woord
maar weet niet wat te schrijven
letters verstrooien zich te snel
waaien weg en zij veegt
kleuren over mijn voorhoofd
bruggen zwemmen in regenplassen
als ik met handen de spiegel induik
en geniet van je strelende vingertopjes
wij bladeren door vergeelde fotoalbums
en jij legt twee vingers op mijn mond
wachtend op hongerende vlammen
ben ik blij dat het vuur ons warmt
en wij naakt huid tegen huid liggen
tot maanlicht door het venster druppelt
en onder zolen aarde zich in slaap zucht
jouw adem draag ik naar het nieuwe jaar
*********************
sunset 31-12-2021