droefheid van een vogelverschrikker
zachte stofheuvels als wangen en daarboven opgestikte ogen
als magische eilanden in graanweiden, hoog geheven de rok
bindt zij blikken tot schoven, tot mijn kus haar tot leven wekt
met lieftallige bewegingen dansen wij rond het zonnewendevuur
proberen wij onze liefde telkens weer opnieuw te bezweren
tot de gloed uitdooft, en zij ook, als was zij een vonk
een laatste keer streel ik haar weerbarstig haar en wil,
als wachter van de nacht mij daarin nestelen, het zwart gevleugelde
verre van haar schouders houden met mijn liefdevol lispelen
*********************
sunset 01-07-2021
uren die ver-
strijken door
woorden in
tunnelblik
in holle klank
wouden toch alle
tonen van donkere
klank druppelen
vanaf het plafond
en simpelweg
uiteen spatten
*********************
sunset 01-07-2021
kleurontvouwend bont
daar ligt onze droom
bloemenprachtig
op groenzacht mos
een plafond in het woud
wonderland
achter spiegels
als een luchtschip
stijgt ochtendvroegte
op in nevels
het maangezicht
ontvliedt licht en zon
in het groen
kleurontvouwend
bont
het geschrevene
*********************
sunset 02-07-2021
gevormd en gevouwen
de verte heel nabij
van het ene moment
op het andere
een zeilscheepje
gevormd gevouwen
en plat gedrukt
met de rug van je hand
in schoonschrift
gedompeld en overlopend
van liefdeswoordjes
als scharensnede
de bloemen daar
aan de rand van de einder
zacht wegzeilend
avondkleurig
over het water
*********************
sunset 02-07-2021
een zacht gekraak
van dode twijgjes
het geruis van vleugels
op het zandpad
valt de schemering
van de avond
de dag wordt
lichtmoe gevangen
door de maan
en begint te dromen
*********************
sunset 03-07-2021
slapen is een weinig sterven
maar ’s nachts wanneer duistergeluiden
vanuit een verte amper te horen zijn
lig ik nog sluimerend wakker, zink
veel dieper en begin te zuchten
in mijn kussen beeldsporen
van kleurwisselingen in de dag
die ik zag om nu, beetje bij beetje
in een donker te verdwalen
zijn er losse draadjes, kruispunten
geknakte takjes in het getwijg
door wind amper met rust gelaten
en roept alles naar licht in mij
*********************
sunset 03-07-2021
geduldig zwijgen
in geduld zwijg ik
en wacht op het ochtendlicht
met zonnestralen
waarop wij een tango dansen
nog zijn de banken in het park leeg
wanneer ik kleine cirkels trek
met mijn gestrekte voet
in het imaginaire zand
nadenk over de tijd
die de lucht opklaart
tot gevoelens mij bestormen
en ik geduldig zwijg
*********************
sunset 04-07-2021
33 jaar geleden [voor Sarah, mijn jongste]
reeds was de dag een wijle onderweg
toen jij je roerde en het water brak
en ik te ademen vergat
als het toen regende was het de zon
die uit je eerste schreeuw daar brak
wijl jij in mama’s armen lag
nimmer zal ik vergeten toen wij drie
gezamenlijk moesten wachten
en tijd onmiddellijk intimiteit ons schonk
en zei ik eerder, mijn leven is compleet
heb ik sinds het allereerste moment geweten
dat het nooit echt volledig was
mocht jij er nimmer zijn geweest
*********************
sunset 04-07-2021
’s ochtends
nog ligt de wereld
onontdekt
door rood gedreven
in frisse ochtendlucht
in licht verstopt
van opgaande zon
zeilen witte wolken
door het blauw
waar dag zich openbaart
*********************
sunset 04-07-2021
’s avonds
’s avonds keren wij resten
van een zon uit de weg
die zich gloeiend weert
schijnbaar is het te laat
de rest van natte uren
te vangen voor zij verwaaien
zij vergaan zonder te vragen
waarheen hun reis hen voer
*********************
sunset 05-07-2021
verzuchtingen [uit: vroeger]
eenmaal slechts
prins zijn zonder wit paard
op vier poten
truffels zoekend
over de woudbodem kruipen
nooit wachten
op te laat komers
maar met gebolde zeilen
en een vrolijk vaarwel
het anker lichten
huilen naar de maan
en ‘s ochtends slapen gaan
valse noten spelen
en verklaren
dat het goede muziek is
eenmaal slechts
de zon in het hart voelen
en gelukkig zijn
*********************
sunset 05-06-2021
warme zomers
haar ogen en ik
en een bloeiende kerselaar:
zomertinten onder takken
waarin stilte ontbladert
wij toch weer onze dromen slapen
met getwijg tot aan de zoom
van haar kleed en de zwaarte
van deze ogenblikken wit
met een lichte kleur roze
zoals in warme zomers
tussen alle bloesems
vangt haar huid
licht van de zon
*********************
sunset 06-07-2021
ademloos
uitademend, de zuivere hemel
waaruit plots een sperwer ontvlucht
afgevuurd van een veer van toeval
die hem zijn vleugels aan zijn lijf hecht
als hij één van die handsmalle openingen passeert
zo valt hij in de toren, onzeker
wat te troosten is, een bepaalde moed
of zelfs de erkenning dat hij niet weet waar hij is
of wat hij hier eigenlijk doet
ademloos beweeg ik mij, beweeg ik mij niet
*********************
sunset 06-07-2021
zo dood als ik schijn
zo dood als ik schijn
ben jij het enige
wat leeft in mij
open het slot
het jouwe en het mijne
en blader mij om
tussen alle zinnen
van komma tot komma
ben ik te vinden
hoe zou ik je niet kunnen lieven
jij, mijn levensgeschenk
- zo dood al ik schijn
zonder jou
*********************
sunset 07-07-2021
de zomer toont zich mij
tijd druppelt traag
op natte velden
kwaakt in het riet
springt plots tevoorschijn
in een puur verenkleed
en als een echo sijpelt
geel van dotterbloemen
door het diepe zwart
waar zomer zich
ondanks de regen
in elk blad van de bomen
in al zijn heerlijkheid mij toont
*********************
sunset 07-07-2021
eeuwige getijden
zo iets als ochtendnevel
en hals over kop
in de stilte duiken
in uren waarin ik
geen woorden vind
gaat de zon op
en streelt het blauw
boven in een hemel
en over het water
in eeuwige getijden
*********************
sunset 08-07-2021
jij laat ons leven
vroeger, toen ik appels
van de grond opraapte
met handen vol dromen
aan twijgen hun zoete
sappen proefde
las ik de hemel altijd
in andere kleuren
nu luister ik ’s nachts
midden in vredige stilte
liefdevol zuchtend
naar het lied dat jij
in warme tonen zingt
en waarmee jij mij
naar ongekende werelden brengt
en ons laat leven
*********************
sunset 08-07-2021
het ware leven
ver over de rand van aarde
in het blauw vissen zien vliegen
als kijk ik in een spiegel
waarin de keuren fonkelen
en met één enkele vinger
mijzelf een landschap fantaseer
hoe vroege dauw in ochtenden
nevels zacht omhoog bewegen
in wereld bijna zonder schemer
en ik de vensters heel wijd open
opdat jij licht kunt ademen
in pure naaktheid van je zijn
ik ‘t ware leven proef
*********************
sunset 09-07-2021
kinderen
een kind loopt door de plassen
bespat de hemel
waardoor hij plenst
in zijn weerspiegeling in de plassen
aan de zolen van zijn laarsjes
kleven bladeren en wolken
en het kind is niet nat
het springt van vreugde
wanneer het droog uit het water komt
doet het eenvoudig gek, lacht schaterend
op het water te wandelen
hebben kinderen van Jezus geleerd
maar door de hemel te lopen
van Marc Chagall
*********************
sunset 09-07-2021
‘s zomers kleed ik mij
in kleurrijke bloemen
tel in parken de uren
onder het gezang
van frisgroene bladeren
*********************
sunset 09-07-2021
zwijg mij in jou in
mijn mond zwijgt
zwijgt mij onder je huid
dieper en luider
dicht aan je hart
zwijg ik mij helemaal
in jou in
luisteren ogen
die weten
en enkel liefde zien
*********************
sunset 10-07-2021
met gretige tongen
lekken honden het licht
en de scherpe rode sprongen
van eekhorens hoog in bomen
de ogen gesloten
zitten de mensen op de parkbanken
met gehemeltes die voorzichtig
van de zon proeven
reeds spreidt mijn lief
een picknickdeken uit
als is het een servet
waarop ik mezelf serveer
*********************
sunset 11-07-2021
liefdesgeschreeuw
je hoeft niet stil te zijn
om hem te horen
zelfs niet te zoeken
achter maskers en pakken
of in aanwijzingen van regisseurs
in het fluisteren van souffleurs
en in een branding van geluiden
het roepen van klinkers
tussen de regels
in elke hartenkreet
leeft de schreeuw
in de schreeuw van de eerste kreet
van telkens opnieuw geboren
*********************
sunset 27-07-2021
die uit de verte
koud is het in kamers
uitgehold door dagen zonder zonlicht
noch enige verwarming;
klanken uit de verte bevestigen het
net als het plotseling slaan van de kerkklokken
[hoe ongelofelijke zwaar
moeten die klokken wel zijn
dat wij het vergaan van tijd
een gemakzucht toe meten
die het nooit heeft bezeten]
- overigens, het zijn steeds
de klokken van heel dichtbij
die als eerste stoppen met luiden;
die uit de verte
kun je veel langer horen
*********************
sunset 27-07-2021
jij bent het levend voorbeeld
voor elke invallende zonnestraal
op je wangen ligt het ochtendrood
zwaar zuchtend ademend
tussen lucht en liefdevolle nabijheid
*********************
sunset 27-07-2021
hoorbaar in de nacht
het laken op jouw huid
is als een donker iets
in schijnsel van de maan
contouren omhult
door weinig licht
hoekig afgezet
tegen al het andere
[het zachte kloppen
van je hart
is voor mij voelbaar]
en het wilde schuim
in het slaan van golven
op de oevers van het meer
is hoorbaar in de nacht
*********************
sunset 28-07-2021
jij plukt de dagen
jij plukt de dagen nu zij korten
met eigen hand als zijn het madeliefjes
in een licht kleed van witte kant
die jou tot steun dan kunnen zijn
voor dingen die begraven liggen
en met de schaduw in het niets verdwijnen
zelfs voor zij in een tijd vervloeien
in bekers stil de nachten groeten
waarin wij dorst van onze harten lessen
met alles wat wij heel diep lieven
waarvan wij eeuwig vlinderend genieten
en slapend in de kromming van mijn arm
volg jij de lijnen van de bladeren
die elke ochtend zacht bewegen in de wind
*********************
sunset 28-07-2021
traag breekt stilte open
uitgeveegd
luiers van schemering
als door onzichtbare hand
groeien huizen
uit de tere nevels
bomen rusten nog
weldra ontwaakt de stilte
door het prachtige gezang
van een schare vogels
ochtendzon zucht
bleek blauwe kleuren
een teer rood
traag breekt de stilte open
als jonge bloesemknoppen
vreugde voor het leven
ontwaakt
*********************
sunset 29-07-2021
nederige zachtheid en geduld
[doe geen moeite
de hemel naar liefde te vragen
wolken ontketenen een donder
waarin de wereld ondergaat]
liefde is als die van een moeder:
diep, onvoorwaardelijk
met een immer aanwezige angst
en in hem een donker water
zwarte zwanen op zijn oppervlak
echter wel stralende
twee die zich altijd zo nabij zijn
dat zij zich steeds in elkaar verliezen
*********************
sunset 29-07-2021
de schepping (volgens Genesis)
onder witte vleugels van de schulddraak
dicht de vergeten aartsengel zijn heilig boek
discuteert met de zeven keer zeven
over zeventig kleuren van de vergeven zonden
zelf delen zij het blauw van hun ogen in vier evangelies
als getuigen van de in kristal opgesloten onschuld
en na het donderen van de openbaring
rollen zij de schepping in een embryo-houding
de wereld kan opnieuw geboren worden
*********************
sunset 29-07-2021
over leven, liefde en zich open stellen
dat ik dacht
een hartslag te horen
en slikte het ritme
zelfs de verschillende kleuren
sla ik zwemmend in bloed
luid zacht
zo scheur ik de aarde open
laat haar verstommen
nieuwsgierigheid bestaat
breidt zich uit
waar angst de wereld be-engt
staat liefde boven smart
in de verschillende wezens
glinsteren kiezels helder op hun bodem
ik raap hen op
zij liggen vederlicht op mijn hand
*********************
sunset 30-07-2021
voorbij deze wereld
voorbij deze wereld
gaan onze stappen
verloren in ruimtes
zonder namen
die in hun schemer
de sporen uitvagen
tussen jaargetallen
ligt een net
gevouwen symmetrie
*********************
sunset 30-07-2021
wandelen op Reichenau (Bodensee)
het weidse, uitdijend dal
wanneer ik het vanaf heuvels over schouw
deelt zich dubbel en tegensprekend
de donkere standvastige stilte
van wouden en stomen, de wegen
de huizen tussen de ruimte
als wisselend gespeel van licht
tussen alles en niets
alles praat hier polyglot
al is het in wezen zich van niets bewust
maar toch constant bewegend
vormen, geluiden
vol met beelden [die het niet ziet
dieren die het bewonen
hoort het niet
huizen zijn het geen thuis]
ik kijk vanaf de hoogte in het dal
laat mijn ogen over een kerkhof zweven
- doorheen de hemel trekken ganzen
*********************
sunset 31-07-2021
afgelegd
het zware ademen
van liefdeslust
woordeloos
in de borst
een luchtgevlecht
van intiem gezang
in zomernachten
*********************
sunset 31-07-2021