avondrood
in late uren
weerklinkt een lied
in lichte wind
over de velden
de melodie
een harpsgespeel
heel rustig, mooi
bedachtzaam
plukt zij
wolken weg
maakt elk zicht vrij
op het nabije
avondrood
*********************
sunset 01-09-2023
regendag
in de wolken
wandelen sprookjes
transparant en waterzacht
spitsen geurige structuren
die zich neigen
voor het alledaagse heden
op de paden
kabbelen geluiden
rennend rond de huizen
ijlen hectisch, waterschuw
sluiten zich voor elkeen af
en blijven rustig, stil
aan de oevers
woedt een branding
smaakt naar zout
in wilde kracht
tekent groeven
streelt de stenen
op een regenachtige dag
*********************
sunset 01-09-2023
een ochtend op het strand
... het ruikt naar zout
de ziel ademt vochtige lucht
de komende vloed zorgt voor angst
brengt onzekerheid met zich mee:
kan het huis stand houden?
sporen van prachtige schelpen
uit vroegere levens, omzomen de tuinen
in ons, sommige herinneringen
die voortdurend wisselen
in de loop der getijden
veranderen de beelden
... het ruikt naar zout
bij elke stap naar buiten
kun je de muziek van de golven zien
voet aan de grond krijgen
op een wegzinkende strand
ogen van een meeuw
laten zien:
loop, kleine krab, loop
ook jij kunt ooit vliegen
*********************
sunset 02-09-2023
herfstbeeld
wolken schudden zich uit
iemand kietelt hen
onder hun oksels
ruzieachtige vogels
cirkelen breed
met zwaaiende vleugels
het maïs staat te rijpen
reeds zijn er veel
wegtrekkende spreeuwen
zij kwetteren luid
‘s avonds in de kruinen
op een poot in de wind
een engelenboodschap
als een geur van chrijsanten
raakt de ochtend
*********************
sunset 03-09-2023
liefdevol
sterren in de nacht
verstrooien sprookjes
als een zee van licht
in de duisternis
in schijnsel van de maan
neem je stil mijn hand
omarmen wij ons liefdevol
laten dromen voor ons zorgen
*********************
sunset 03-09-2023
nostalgie
zonsondergang in de wereld
het is avond
en een geur van vervlogen momenten
zweeft in de lucht
het hart verzamelt alles
wijl het de eeuwigheid meet
als is het een oude klok
in een landhuis uit vroegere tijden
vergeten door iedereen
een stille, melancholische klok
waarop de herinneringen
aan talloze levens zijn opgeslagen
jaar na jaar
één na één
*********************
sunset 04-09-2023
avondwandeling
zomeroud een blad
danst wervelend omhoog
verwaait door zuchtjes wind
zweeft het tussen de bomen
richting een struik met rode bessen
het smalle beekje vloeit
nog glinsterend over gladde stenen
langs wilde weiden naar de zee
om zich in verten te verenigen
met hoge golven
en in de schaduw van de oever
zie ik een hert, een zwanenpaar
dat zwijgend laatste rondjes zwemt
hoor ik een nachtegaal die zingt
een uil die wereld maant tot rust
en op een lage tuinmuur van basalt
zitten twee katten die zich poetsen
bedekt met ‘t diepe grijs van schemer
klinkt uit het dorp het lied van klokken
de oude toren slaat heel rustig acht
voor mij is ‘t tijd om nu naar huis te kuieren
*********************
sunset 04-09-2023
vroeg in de ochtend ligt de nevel
nog dauwglinsterend over natte weiden
onder mijn voeten, reeds afgevallen bladeren
hoe rustig is de herfst
en hoe heerlijk geuren bossen
*********************
sunset 05-09-2023
avond in een jonge herfst
het avondrood als tussendoortje
in hemel die verwarrend is gedeeld
gloeien nog kleuren reeds vervagend
staat zwart wat stil wijl licht naar schemer neigt
alsof het voor het duister niet wil wijken
trekt het zich tergend traag terug
[laat de minuten maar heel langzaam sluipen
ik adem elk moment genietend in]
van ergens tjirpt een krekel ritmisch
en elders stemt een tweede in
ik luister in on-zwijgzame stilte
waar kobaltblauw het bos nog raakt
brandt horizon en toppen buigen
in een verfrissend zachte avondwind
[het wegwaaien van bladeren, bloemen
zijn als getuigen van een jonge herfst
waarvoor nu zomer zich moet buigen]
*********************
sunset 05-09-2023
vroeg in de ochtend ligt de nevel
nog dauwglinsterend over natte weiden
onder mijn voeten, reeds afgevallen bladeren
hoe rustig is de herfst
en hoe heerlijk geuren bossen
sunset 05-09-2023
wanneer de hoop dood is
als het donker is
zwarter
en de stilte
een niets
het licht
hoop is
en rust
een zang
het koud is
en ijs verbrandt
de leegte
een droevige glimlach
als leven
onbeantwoord blijft
dan is de hoop dood
*********************
sunset 06-09-2023, Lübeck (D)
verzwijgt zich tijd
rusteloos mijn slaap
verwarrend de beelden
als zwart-wit golvenspel
in de ruige zee van vragen
over het ergens nergens
van leven en dood
en in het niets van dag en nacht
verzwijgt zich tijd
*********************
sunset 07-09-2023, Lübeck (D)
streel liefdevol de wand
stil zingt stil een vogel
een eekhoorn springt naar huis
zachte regen drenkt de rozen
ik ga verder, spreekt monologen
en zet me op een bank
streel bij het afscheid
liefdevol de koude wand
*********************
sunset 08-09-2023, Wolgast (D)
denkend aan ‘t graf van Rilke
de ochtend drinkt de dauw van ‘t stille leven
een jonge boom bevlekt zijn groene jurk
een schaduw zal ooit boven alles zweven
ook al verdringt de zomergeur nog sterfelijkheid
het gisteren laat denken aan gedachten
van heuvels die zich zacht verheffen
een kruis en steen die eeuwig woordeloos liggen
al streeft het zijn voor altijd naar het licht
is ooit dit graf begroeid, verwilderd
en in het fijnste stof van tijd verweven
zolang ‘k herinnerd wordt, blijf ik toch leven
*********************
sunset 08-09-2023, Wolgast (D)
avondlijke groet
stil kijk ik waar de zee
strandgoed teder streelt
mijn blik verdwaalt
in schuim bekroonde golven
zandkristallen lijken te verdrinken
in horizon verdwijnen
traag de zeilschepen
ik stuur ze een avondlijke groet
**********************
sunset 09-08–2023, Wolgast (D)
in schaduw van haar sporen
waar wind zout op de lippen legt
en smaakt naar zee en algen
zit ‘k dromend op de houten brug
en aan mijn voeten ruist de zee
dansen stroken glinsterend
als lichtspel naar de horizon
zinken omarmend naar benee
ik luister stil naar ’t lied
van de vermoeide golven
verlies me in het beeld
van nacht die dag bedekt
op het tapijt van zand
wacht sensualiteit
door maan beschenen
in blauwachtige fluwelen gloed
roept mij heel zacht
en ik, betoverd door haar stem
volg willoos de verleiding
in schaduw van haar sporen
*********************
sunset 10-09-2023, Wolgast (D)
hoe vreugde in mij leeft
op blote voeten loop ik door het zand
spring over nat van golven,
als ben ik altijd nog dat kind
vang ik de ochtendzon
de zilte geur van zee
in vroege warme zomerwind
gooi ik mijn oude schaduw
naar ergensnergens
in verwaarloosde tijd
waar zwarte dromen liggen
het vreemde spiegelbeeld
en het duistere van gisteren
ik loop op blote voeten door het zand
heel vrolijk zorgeloos
zoals waarschijnlijk alleen maar kinderen
vang ik de middagzon
bedwelmd door de warme wind van zee
voel ik hoe vreugde in mij leeft
*********************
sunset 11-09-2023, Wolgast (D)
de avond zingt
mijn lachen blijft
in het golven van de zee
waarvan ik houd
wild weidegras
legt zich bij mij
en streelt mijn haar
mijn adem vangt
zich de slaap
en ogen volgen de stilte
de avond zingt
de nacht naderbij
en maan blaast wolken weg
zijn blik kleurt
koude bleekheid uit mijn gelaat
en verguldt het
roept in het zwijgen
van het woud
stil een afscheid
*********************
sunset 12-09-2023
in jonge ochtend
vluchtende nacht
verdrinkt in schijnsel
van het vroege licht
canon uit vogelkeeltjes
verenkleding ademt bibberend
de eerste warmte
ontwakende bloemen
openen kelken
in jonge ochtend
*********************
sunset 12-09-2023
ons trekt het onder warme dekens
een wind blaast fris over mijn hoofd
sleurt aan broeken, petten en ook truien
bedekt de lippen en de huid met zout
wil onze lichamen pakken in zijn vlagen
grijs-op-grijs komt in de hemel samen
schaduwen dansen in mooi windgezang
alleen de zon blijft onbeweeglijk staan
is als een zilveren schijf geweven
de klank van zee waait in de wind
als een canon die golvend zingt
en elke golf gekroond met schuim
die met de vloed naar oever streeft
het strand vlak in eenzaamheid
meeuwen schreeuwen luid hun leven
het lijkt alsof hun vleugels kreupel zijn
alsof zij zweven aan wat dunne draden
ik adem frisse geur van de nazomer in
kan mijn verlangen niet voor je verbergen
je blik verraad glimlachend dezelfde zin
het trekt ons onder warme dekens
*********************
sunset 13-09-2023
droom
waarschijnlijk gebeurt alles al lang voor mij:
beelden die ik waarneem in het duister
bloesems en lelies in de wind van een zomer
een jongen die over koorts klaagt
hitte over zijn hele lijf
en natte doeken op zijn voorhoofd
zwemmers die lijken op voetballers
geroep dat de overkant niet bereikt
maar ook, stille gedichten zonder woorden
nog
*********************
sunset 14-09-2023
begraven dromen
[vluchtelingen trekken aan de horizon
hun spoor van dromen achter zich aan]
verloren in de eindeloze
uitgestrektheid van de woestijn
bij verschroeiende hitte
op zoek naar de reddende zee
vinden zij de dood
op lege stranden
van kille waters
hun verdronken lichamen
op stranden
die dromen begraven
*********************
sunset 14-09-2023
de nacht ontwaakt
een zee van sterren
duikt in fluweelzacht zwart
het goud van deze aarde
stroomt naar oneindigheid
het getsjirp van krekels
wordt luid en luider
vrolijker en verleidelijk
hommels en libellen zweven
bladeren wiegen veilig
in een avondlijke wind
- de nacht ontwaakt
*********************
sunset 15-09-2023
beven van verlangen
tussentijds
trilt de lucht
door voetafdrukken
die omhoog gaan
tot onder de huid
- pure hoogspanning -
na middernacht
beven wij
van verlangen
*********************
sunset 16-09-2023
sporen poëzie
een toren bloeit
In ochtendlucht
een wilde perzikboom
sporen poëzie
In het oude gras
een fluisteren van de muur
glanzend in de septemberzon
een hert
in dispuut met zichzelf
*********************
sunset 17-09-2023
rood
wanneer oorlogsfakkels
hun vlammen ontsteken,
kleuren rivieren bloedrood
en op vergeten graven
bloeit de papaver
als teken van nieuw leven
*********************
sunset 17-09-2023
nog steeds niet alles liefgehad
ontwaak mijn hart in het wijze weten
dat wij nog steeds niet alles lief hebben gehad;
denk aan de bomen die luisterend naast ons staan
aan de zomer, het jaar, en aan ramen zonder glas
nog hebben wij niet alles geliefd
want vergeet niet dat elke klok uitgevonden is
alsof het een knop is waarin een bloem wacht
alsof gisteren vandaag was
dondert het ’s nachts en de bliksem, wind
laten alle sterren op zonnen lijken;
ontwaak mijn hart in het wijze weten
van bomen die luisterend naast ons staan
nog steeds hebben wij niet alles liefgehad
*********************
sunset 18-09-2023
verlichten van mijn donker
ze lijken op vermoeide monden
gevouwen in de stille hoeken
stijf aan de buitenkant en aan de binnenkant
verborgen: rijk geborduurde dekens
zij draagt het doek naar de hoek
haar kleine handen beven
in een praatje had ze nooit zin
- verspilling - enkel weven
zwijgend; het goud in garen
kan tijd vasthouden
en geur van verre varens
in super zuivere plooien
[zo creëerden de ouden het al]
stilte komt niet met de tijd
ook niet door al haar moeite
komt als een trouwjurk
vroeg in donkerblauwe ochtend
en zie je haar mooie mond
zo stil bij de plooien
dan denk je, zij is moe en
zwijgzaam door haar werk
woorden die ze nooit sprak
zitten nog in haar keel
daarom is haar adem vlak
en stijft ze ook de dekens
[zij weten niet dat ’s ochtends
in donkerblauwe vroege ochtend
een lach haar werk ontsteeg
Ze tegen het kleed zei: bloei]
dekens zullen sleutels zijn
voor mij, woordblinde dichter
als al het fijne borduurwerk
mijn donker zal verlichten
*********************
sunset 18-09-2023
zwijgende woorden
te oud voor het zien
moet ik
wedden
op dromen
bijzondere wolken-
formaties
(lichaam omgeven
door lichaam)
elke droom
bevat sensatie:
scheuren in ruimtes
van logica
wij leven op
de ladder naar het venster
van een kamer
waarvan de sleutel verloren is
in zwijgende woorden
van een stille muziek
*********************
sunset 19-09-2023
liefdesbrieven
vreemd hoe gevoelens
in dwaze woorden glijden
ongeremd in een adem-
benemend wereld
met stormen die
het hart verscheuren
om zoveel jaren later,
in een lachwekkend verleden,
zonder reden blozen
in tedere overblijvende liefde
*********************
sunset 19-09-2023
groen en bloeiend
op je schouder
tegen je borst
mijn hoofd
mijn adem
hartslag
jij
warm
mijn huid
op de jouwe
adem ik
jou
diep in
geborgen
gevonden
geboren
innerlijk
kind
wij
hand in hand
tot op het einde
van ons pad
daar
waar weiden eeuwig groen
en bloeiend zijn
*********************
sunset 20-09-2023
jij
jouw wezen, pastel-zacht
zo mooi en teder
weeft zachtjes netten
om mijn ziel, mijn hart
de glinstering van dauw
na donkere nachten
- alsof op draden geregen -
geeft me een warmte;
en weegt het grijs
van wereld mij ook zwaar
verlichten mij jouw kleuren
*********************
sunset 20-09-2023
een laatste droom van zomer
het graf van zomer
al bedekt met lover
siert in nevelsluiers
reeds volwassen kleurrijk
een laatste droom
vlucht snel vermoeid
in ochtendgrijs
- verborgen
in de wind
likt jonge wijn
op de achtergrond
zijn wonden
weldra heerst winter
wordt zelfs herfst
bedekt met koude
snel vergeten
*********************
sunset 21-09-2023
de winter moet nog komen
steeds is mijn levenslust gebonden
aan een magnolia voor het huis
die mij in ‘t vroege voorjaar
nieuwe moed laat vinden
als ik rosé drink uit een volle kelk
spoelt pijn en smart mij uit de aderen
na donkere, korte dagen
van ‘s winters kille last
door mij genoeg gedragen
geeft lente hoop
vernieuwde wegen te bewandelen;
al moet de winter eerst nog komen
*********************
sunset 21-09-2023
in en door liefde
wanneer niemand kijkt
hebben bloemen geen ziel
het groen van de bomen
vervloeit tot klompjes
en elke den is een danseres
met waaiende armen
bevroren in haar draai
de gerimpelde borst van de muze
het spaarzame haar van distels
de brokkelige leren vest van de wind
of de kazerne van de mierenhoop
de aardkloot, een tumor
al het versteende zweeft
als koude melodie in starre kilte
natuur, denkt de mens,
als hij een vermoeden krijgt
en woont zelf in harteloze stenen
enkel zijn eigen beeltenis
op de muren projecteert
een oorlogsduif uit sneeuwwitte hand
is zijn grootste angst
een vis die door rotsen zwemt
een zon die haar stralen sluit
een vallend blad dat de dood in glijdt
een mond als een mijnenveld
- ik ben een verdrinkende ziel
een kleurloze ster
een spiegel die het liegen leert
ook al kleeft leven in mijn hart
in en door grenzeloze liefde
*********************
sunset 22-09-2023
onze tijd loopt ten einde
lege woorden
breken regels
doorbladeren
pagina’s poëzie
beloven
onhoorbare liedjes
die zichzelf
overtreffen
in ijs verbrandt
de eeuwigheid
nu op paden deugd
onze tijd hier
op zijn einde loopt
sunset 22-09-2023
denkend aan SaaS Grund
op sommige bergen
ligt nog sneeuw
van voorbije jaren
gletsjers
dragen sporen
van ons
toen onze stappen
moeilijk en zwaar
en soms eenzaam waren
nu dansen wij
lichtvoetig in de dalen
door warme zomeravonden
*********************
sunset 22-09-2023
ik leef en lief, altijd
ik voel gras in mijn handen
weide strijkt zachtjes over mijn hart
proef het zoete van de klaver
nectar kleeft aan mijn lippen
ik adem vrede, ruik kleurrijk
leef al het groen
en zie een adelaar vliegen
}in een door het licht van de wereld
gekust beeld
ik hoor luiden uit de verte
een kerkklok slaat de tijd
op het ritme van mijn hart
ik leef en ben
in al mijn zintuigen van mijn zijn
leef en lief ik
altijd
*********************
sunset 23-09-2023
liefde en warmte
op vers doorwoelde kussens
liggen onze naakte dromen
en strekken zich uit
over donkere kille nachten
trekken zuivere lakens
over al het vuil
van deze wereld
maken littekens en rimpels glad
zachte woorden bloeien
en handen leggen ons
In een diepe, regenachtige slaap
glimlachend zakt de maan
een zon weerspiegelt
liefde en warmte
tussen hartstochtelijke zoenen
*********************
sunset 24-09-2023
tot wij, ons verleiden
vanavond leg ik
mijn hartslag
in je adem
mijn gefluister
en hijgen
op je borst
vertrouw huid
jou toe
aanrakend
voelend
eerst jou
dan mij
tot wij,
ons verleiden
*********************
sunset 25-09-2023
en ik val in je armen
dag na dag
doorheen elk uur …
in het ritme van minuten
verstrijken traag seconden
toch gaat zij
onherroepelijk voorbij,
de tijd,
naar het nergens
zoals sommige gedachten
ik loop en loop
kom zelden aan
en als ik dan,
laat in de avond,
ademloos geloof
in het niets te vallen,
valt mijn dag
in je ogen
en ik val
in je armen
*********************
sunset 25-09-2023
het is het praten
hoe mijn mond
zich tooit
met prachtige stilte
als heiligdom
zeer goed gevuld
het lawaai in de wereld,
dat alles teistert
wat onuitsprekelijk is
blijft goed opgeborgen
wat telt is nooit luid
het is het praten
samen met elkaar
over vreugde en verdriet
van mij naar jou
doorheen gedeelde tijd
in liefdevol samen
nimmer alleen
*********************
sunset 26-09-2023
soms weet ik het niet meer
schemergrond van zelfontplooiing
half vergetenachtigheid
zielen sprankelen lege paden
hartenlegers ingerukt
onder kuddes bonte lammeren
nachtgeboren, nachtbevrijd
ongehoorde levensstromen
bondagespel der eeuwigheid
schaduwnormen van de uren
ik-project bestaanswaanzin
gelukstaken sprookjesvormen
dromende ontsnappingsdrang
*********************
sunset 27-09-2023
in eenzaamheid
door stilte omarmd
vind ik zwijgend
de juiste woorden
*********************
sunset 27-09-2023
geef je hart een penseel
geef je hart een penseel
laat handen woorden vinden
en geef ogen een oor
laat de mensheid gek zijn
en zich kleuren zoeken
in grijze, koude stenen
vind vredige gedachten
in woeste golven
laat jouw strelen
tijgers hun kooi zijn
ren achteruit de berg op
wijl je een lint van rozen vlecht
geef nooit op
waarin je gelooft
fantasie ontmoet
vlammende werkelijkheid
die aangestoken, ontbrandt
wanneer vonken overspringen
en in een enthousiast ontwaken
bewaard en beschermd zijn
dus sta op
voor elk nog levend beeld
en geef je hart een penseel
*********************
sunset 28-09-2023
liefde, leven
licht en schaduw
nauw met elkaar verbonden
waar hemel in zee
zich heeft gevonden
zielen in wind
vliegen vrank en vrij
mijn hart verzinkt
in gelukzaligheid
*********************
sunset 28-09-2023
dood en leven, tegelijk
het laatste van de zomer
is een regenboog
in het gewezen blauw
dat kaderde boven de velden
- wolken muteerden snel
tot grauwe wanden
de wind jaagt slechtgezind
als doder van de zomertijd
wervelt in grijze lagen
en mengt zich heimelijk
met het verwelken
- blauwe rubberlaarsjes vissen
naar glanzend bruine kastanjes
nog hangen duizend groene
zonnen in de takken
en zwijgen daar hun leven
worden naar dood gerukt
in herfsttijd snel verbrijzeld
liggen zij in waterplassen
- de herfst is dood en leven,
tegelijk
*********************
sunset 29-09-2023
herinnert zich het vergeten
windstil kuiert nacht
leunt tegen wolken
en stille gedachten
dragen moed
naar de ochtend
wanneer in de dageraad
te veel maan en hemel
zich omhelzen tussen
geluid van het ontwaken
en het geschreeuw
van wilde ganzen
wil ik alles nog een keer
zien, voelen, ademen
jij, ik, ons
- maar licht als een veertje
zweven beelden weg
vervaagt gisteren in de mist
en herinnert zich
alleen maar het vergeten
*********************
sunset 30-09-2023
rustig leunend tegen herfst
de zon begraaft zich in de horizon
verduistert lichtkristallen
die naar zout smaken
tot ik alleen nog maar denk
dat ik moet ademen
zoveel foto's die niets opleveren
toen ik nog zomer droomde
- nu leun ik rustig tegen herfst
slik woorden van stofspiegels
mist is mijn afscheidshuis
pijn, dood, steeds weer terugkerend,
blijven tot de dagen
weer smaken naar lavendel
en het paars in de wolken
gedachten weerspiegelen
*********************
sunset 30-09-2023