echt leven
in havens, op parkpaadjes
in niet geschoren voortuintjes
en over velden en wegen:
ruwe, vergeetachtige poëzie
ik verdwaal, dat gebeurt soms
wanneer het poëtisch wordt,
tussen twee knipogende, heet gegoten
gietijzeren bloemen
ik trek er niet aan,
ik zoek niets echt te leven;
echt leven
hoeft niet gezocht te woorden
in het gedrang omarmt mij
een lijdende wereld
wenkt mij met duizend
onschuldige handen
*********************
sunset 01-01-2023
de hemel nabij
hoe ik langzaam zwijg
en winter zich roemt
in zich te sterven
- elk jaar opnieuw
herhaalt zich de tijd
ook bruggen zwijgen
tegen oevers
ouderen zijn bang
hun toekomst verzandt
tussen hoop en angst
boom wil ik zijn
stevig en sterk
met lange wortels
diep ingegraven
en toch dichtbij
een open hemel
*********************
sunset 02-01-2023
de aarde draait zich, nog steeds
niets daarvan mag ik zijn
[ik ben geen klank
al klinkt in mij wel een echo]
- laat mij stappen zetten
op verwaaid asfalt
opdat ik, tot elke prijs,
behouden blijf
ontwapenende hoop
laat mij morgen anders denken;
op deze en andere dagen
heb ik dikwijls nagedacht over de wolken
die komen en gaan en komen
de aarde draait zich, nog steeds,
en altijd nog onophoudelijk
*********************
sunset 02-01-2023
weleens de laatste
tijden zijn niet meer overzienbaar
het vluchtige schreeuwt
om vastgehouden te worden
vroeger bladerde ik sneller
ook al behoort de nacht toe
aan geleefde dromen
vandaag schrijf ik langzamer
soms wel tot het aanbreken van de dag
die weleens de laatste kan zijn
*********************
sunset 03-01-2023
samen met haar
dat de tijd zichzelf schrijft,
vanaf vandaag, en gaat waarheen zij wil
dat alles mag geschieden
wijl ik mij samen met haar
in een trein wens [waar ik raam ben]
opdat ik [haar stil in elk moment lezend]
met haar trekken kan
*********************
sunset 03-01-2023
meer kun je van mij niet verwachten
alsof alles aan deze tafel zich opent
zo hef ik het glas en proost op rijmen;
oude harten in nieuw bloed
elk op zijn manier midden in de geschiedenis
ik eigen jou mijn hemd toe, mijn broek
en ook mijn schoenen grijnzen je aan
niets glijdt over de tafelrand
niet de fles en ook niet het bord
dat komt door de droge lucht
lach ik; en dat is al meer
dan je ooit van mij verwachten kunt
*********************
sunset 04-01-2023
ik lief het
ooit vind ik,
van alle planeten,
in jou de maan
misschien ook wel water
of zelfs een diepe kracht
die zichzelf zwijgt
in elk geval
sprookjes paardenbloemen
omarmt door zachte duisternis
ik lief het, ‘s avonds,
zilver belicht te zijn
wachtend op de nacht
wijl het duister
wacht op de dag
ik haar beluister in schaduwen
hoe zij, tussen aarde en zon,
sterren verzinkt
noem het vallend
wanneer zij maanloos zijn
*********************
sunset 04-01-2023
soms mis ik onszelf
ik weet niet of ik hier juist ben
suiker smaakt nog steeds naar gisteren
ook al is hij ongebruikt
ken ik mijn tranen niet meer,
koud wil ik het niet hebben
ik hoor het niet,
de klank van de klink wanneer ik wacht
en tijd zich uitdijt
alle kamers leeg blijven
wanneer ik onszelf mis
wie, wie dan
opent de deur
*********************
sunset 05-01-2023
laten wij vogels zijn
wanneer vogels vliegen
bestaan er geen wegen
zij volgen slechts de sterren
en in tempels op bergtoppen
laten zij zich binnen,
nooit buiten neder
want waar de maan torens verlicht
wiegt hij het dal in slaap
waar zij in het duister zweven
zijn zij zichzelf nabij
al moeten zij eerst nog landen
voor dat zij kunnen leven
een stevige ochtendwind
draagt hen door de wolken
*********************
sunset 05-01-2023
tot de eerste zonneschijn
gisteren was de nacht in mij
en als verstrooide ster
de maan in jou
zij schijnt als een spinnenweb die ik span
zeg jij, zonder iets te vangen
en mist mijn zee van tranen
van de laatste druppeldag
tot de eerste zonneschijn
*********************
sunset 06-01-2023
drie koningen
rugwaarts splitsen zich
wegen van een lichtwandeling
simpelweg in drieën
verlies ik mij
in de afdruk van reuzen
loop op stelten
de nacht in mijn oor
aangekomen versplinter ik
steel een dwaallicht
en beschilder hout met schemerrood
als fakkel brandend
begeleid ik de maan
naar de ochtend
*********************
sunset 06-01-2023
verlangend naar vrede
stilte is een bed zonder woorden
waar monden voor doven in scherven spreken
en een wenende God
Zijn eigen naam niet meer kent
buiten stijgt een trekvogel op
hij schrijft zijn tonen in de lucht
de noten zijn heler en fris
al ruiken de klanken naar oer en wild
vertes zijn ogen
en op bloed doordrenkte aarde
draaien zich de lijven
tot ruggen helderwit glanzen
als botten zonder vlees
tasten in het donkerste duister
blinden naar het blauw
van menselijke harten
blauw dat niet meer bestaat
*********************
sunset 07-01-2023
vanavond zwem ik
eens te meer
in je ogen
huur ons beiden
de oneindige zee
*********************
sunset 07-01-2023
de wereld en wij
als ik samen ween
met deze wereld
haar lijden deel
wij in elkander vallen
en daar, vernield, verwijlen
zó lang tot wij ons
eindelijk respecteren
om daar, met diepe zieletranen
angst een naam te geven
wij wederzijds ons lieven
dan kunnen wij
weer samen lachen
en ook de vreugde delen
in elk moment
verstrengeld met en in
elkaar ook helen
*********************
sunset 08-01-2023
laat ons onbekende wegen gaan
laat ons de horizonten jagen
vrij zijn als op die dagen
toen wij nog wisten hoe het was
maar dan zonder tijdsbeperking
kom mee de regenbogen vangen
de druppels voelen op onze wangen
opnieuw weer kijken met kinderogen
zij zien veel scherper dan je wilt geloven
laat ons enkel nog doen wat wij willen
gezamenlijk gaan tot aan het einde van de wereld
zien wat er zich daarachter nog verstopt
en wat geen mens tot nu nog ooit ontdekte
wij zijn echt niet gemaakt om stil te staan
waarom dan wel, dat zal de tijd uitwijzen
maar voor het nu het vind ik het goed
om onbekende wegen met elkaar te gaan
*********************
sunset 09-01-2023
zwevend tussen
mogelijkheden
der oneindigheid
ben ik enkel maar
een sterfelijk deeltje
van eeuwige tijd
*********************
sunset 09-01-2023
woorden
woorden zijn beelden
kleuren-prachtig
zijn vrienden
schuw edoch trouw
gaan van het hoofd
naar harten
delen water in tranen
en verenen ongelijke delen
tussen woorden
ligt de stilte
al worden woorden en stilte
beelden
mijn beelden van
oprecht gevoel
*********************
sunset 10-01-2023
in het innerlijk nog opgesloten
knoppen van nieuwe blaadjes
hoopvolle zaden
over wat een omslag brengt
koude schaduwen verdwijnen
vluchten in de wind
in lichterlaaie brandt
het verrezen zonnekind
*********************
sunset 11-01-2023
licht in dit leven
ik vind geen woorden
alle die ik draai en keer
zijn nimmer licht genoeg
nooit echt voldoende rijk
jaren zijn voorbij gegaan
licht waren zij en warm
maar woorden ken ik niet
en ook geen penseelstreek
al is ‘t mij steeds gebleven
sinds dat jij van me houdt
ben jij licht in dit leven
ligt duisternis ver achter mij
*********************
sunset 11-01-2023
begin januari
de wereld is stil,
buiten,
nat en kil
slechts in kale takken
van een boom
hangt nog wat licht
*********************
sunset 11-01-2023
met een knipoog
ik legde haar
mijn jas
om haar schouders
toonde haar
de grote beer
zij vlijde zich
tegen mijn borst
en toonde mij
liefdevol
haar tweelingen
*********************
sunset 11-01-2023
onvoorwaardelijk eindeloos
elke avond verliezen wij
ons in diepe blikken
en leg jij, huid nabij,
jouw vangnet op mijn pad
- letterlijk beginnen dan
tedere ontdekkingsreizen
wij schrijven en draaien
met zoete woorden om ons heen
doen het op onze wijze
onverzadigbaar, de hele nacht
slechts jij en ik
vinden nimmer een einde
om ons los te laten
liefde, onze grootste kracht
*********************
sunset 12-01-2023
paden gaan
wij overbruggen werelden
hopen op wonderen
vol vertes en weidse blikken
gaan paden tussen wolken-
velden en ruisen van golven
in wilde liefde en wellust
naar ons
*********************
sunset 12-01-2023
net zoals mijn vredesgebed
over de dakenzweven luide geluiden
kleinkunst vind je in bibliotheken
soms geaccentueerd voorgedragen
soms ook heel bont gekleurd
toen ik in torens nesten bouwde
lag er reeds lente in de lucht
nu heerst er uitverkoop in de etalages
en wordt er zwartzijden gedragen
onder de klerklokken zitten jongen
met wijd gespreide vleugels stijgen zij op
maar een totale nieuwe wereld
waarvan de echo uitsterft
net zoals mijn vredesgebed
*********************
sunset 13-01-2023
hopen op het buitengewone
ben nog steeds alles in alles
op zoek naar doelen in dit voorlopige
pauzeer ik op banken
leef anders toch maar op leenbasis
met zicht op waaghalzerij
springende hazen slaan gedurfde haken
om doornstruiken te vermijden
alleen ik hurk in het kreupelhout
wacht op gezangen in tussentonen
toch train ik mij in het alledaagse
al hoop ik altijd op het buitengewone
*********************
sunset 13-01-2022
vertes en vrijheden
overal wachten verblindende spiegelbeelden
achter reeds lang verbleekte maskers
een nachtelijke doodscultus verbergt zich
in schaduwen van vermeende verlosten
geloof is mij nuttig
wanneer ik pelgrimeer tot aan de kust
om daar vertes en vrijheden te zien
de vlucht van meeuwen te bestuderen
daar ademen kan
en nimmer vergeet
wat mij in leven houdt
*********************
sunset 14-01-2023
diepstaand zonlicht kleedt de avond in goud
breekt glinsterend en spiegelend
valt door kale nat besneeuwde bomen
als kunstig kantwerk uit winterhemelkleuren
maagdelijke vlaktes sneeuw
rust zo ver het oog reikt
enkel de koude bijt mij in mijn benen
en onder snelle stappen
breken knarsend ijskristallen
*********************
sunset 15-01-2023
steeds wanneer ik
de warmte van je huid voel
het vuur in je ogen zie
weet ik dat ik
nooit meer in kilte wil leven
of ooit nog het licht
van de zon wil missen
*********************
sunset 15-01-2023
tussen vorst, sneeuw en ijs
middenwinter draai ik de tijd terug
in het actuele, concrete
smart bewogen langs mijn scharnierend punt
verdwaasd in het geheel
onbekommerd kussen gouden zonnestralen
het berijmde schild
leggen met warme tong
al het geschrevene vrij
al kan ik geen patroon herkennen
geen weg benoemen
onmogelijk de plaats vinden
waar gevoelens zich verbinden
sta ik ademloos in wintertijd
laat mij door natte januaridagen verslinden
en verdwijn stil en onopvallend
tussen vorst, sneeuw en ijs
*********************
sunset 16-01-2023
ik hou niet van winter
mij bevriezen de dagen
op de vingers woorden
en in mijn mond
proef ik jouw speeksel
trap op het voetpad
tegen de struiken
tot dat zij beven
en het rijp regent
vandaag verzout ik de soep
kook zonder reden water
strooi suiker op het schuim
van jouw koffie
winter kan mij gestolen worden
*********************
sunset 16-01-2023
ik ben een boom, geen vlinder
die jou achterna vliegen kan,
maar ik kan wel naar je toegroeien
*********************
sunset 16-01-2023
het kwetsbare in ons
als ochtenddauw
uit uitgedoofde nachten
zacht op weiden rust
is het kwetsbare in ons
de intensiteit van leven
die in de dag stroomt
mogen de vertes
geen verlangen zijn
de stilte geen strijd
opdat de horizon,
die in het buiten leeft
maar wortelt in het innerlijke,
ons naderen kan
*********************
sunset 17-01-2023
zonder heim noch wee
de zomer was lang
maar ligt nu gevangen
tussen de seizoenen
in mijn hand
zongebruind een flesje
lavende sauvage volatil
de inhoud ervan
wrijf ik druppelsgewijs
tussen je borsten
laat mijn lippen wandelen
over je heuvels en vlaktes
waar geuren zich vermengen
bedwelmt, verloren
in en door alles
zonder heim noch wee
*********************
sunset 17-01-2023
het groeien in dit zijn
in elk ontwaken van de ochtend
ligt het temmen van de nacht
weids en vrij draagt het licht zich
van buiten naar binnen
omhelst wat bloeien wil
en in het fluisteren van de nacht
ontplooit de dag zich in de wakkere geest
waar elke ervaring de ziel warmer maakt
helder en liefdevol
gedijt deze rijkdom in mijn hart
zwijgend beluister ik
het groeien in dit zijn
*********************
sunset 18-01-2023
in rustige ochtendstemming
op tere vleugels danst meer en meer
licht in het koude ontwaken
schenkt ons in kostbare schoonheid
een nieuwe winterdag
paarlemoerglans siert bibberende twijgen
omarmt het landschap met helder wit
sporen toveren gezichten in de sneeuw
vertellen over stilte en leven
vluchtend stroomt koude lucht in mijn longen
beroert met ijskoude mijn innerlijk
wijl ik in rustige ochtendstemming
luister naar het geluid van mijn schreden
*********************
sunset 18-01-2023
daar vind ik mijn thuis
tussen ochtendkus en avondgeur
ligt jouw beeld steeds in mijn ogen
tekent in elke ademteug van mij, vreugde
minutieus ken ik de contouren van je gezicht
die ik in teder sterrenlicht zielsnabij weef
ik herinner mij elk woord van jou
dat mij liefde- en vredevol beroert
alsof er nooit een gisteren bestond
vol met pulserende schaduwen
geen morgen, geen vertes, geen wapens
in jouw blik uit helder breekbaar bruin
vind ik mijn thuis
en alle tijden van vergoten tranen
drogen in één enkel ogenblik
*********************
sunset 19-01-2023
stil sluimeren uren
de magie van de nacht
zendt mij haar dromerige melodieën
voordat zij met tedere luchtigheid
purper licht in het verre sterrenmat legt
midden in deze rust vlamt de horizon op
in een zee betoverende kleuren
gloeiend geel en nuances oranjerood
gieten zich tot een zachte Antarctica blauw
uren sluimeren stil naar de ochtend
*********************
sunset 19-01-2023
naakt en toch vol leven
in duizend maal twee
glanst het moment slechts kleurloos
verborgen blijft
wat een vluchtige blik raakt
uit de diepte van veel meer
teken mij een beeld
van beweging en lachen
in de klank van zwijgen
is het licht metgezel
om de nacht in jou te temmen
wat blijft zijn sporen
die het hart stil toont
wanneer de wereld opvlamt
in een kleed van nieuwe kleuren
het gezicht naakt edoch vol leven
*********************
sunset 20-01-2023
wat blijft
zoals een oceaan
uit tig duizenden
druppels bestaat
is ons leven met
kostbare momenten
van een gezamenlijke
tijd gevuld
wat blijft zijn
herinneringen
die het geheugen
met liefde in
ons hart kleurt
*********************
sunset 20-01-2023
nachtelijk onweer
laat mij het murmelen
van de beek zijn
waarin jij je voeten
spelend dompelt;
het liefkozen van de wind
die jouw weiden streelt
de weerschijn
van de bliksem zijn
die je gelaat verheldert;
de vlam
die jou tot de ochtend warmt
*********************
sunset 21-01-2023
als ochtendschemer
vol verlangen
de hemelhorizon
zijn gelaat steelt
ontwaakt de stilte
kust een zweem van nacht
het blauw wordend firmament
*********************
sunset 22-01-2023
huiswaarts rijdend
de rust van de avond
symfoneert mijn hart
littekens van smart
fluoresceren in de ziel
gevoed door sterrenhemel
een stralende maan
word ik helemaal stil
voel hoe het moment
dankbaar door
mijn bewustzijn stroomt
het nachtgefluister
verheft mij in zaligheid
vervult mij grenzeloos
tot ik met alles
diepe verbondenheid voel
*********************
sunset 22-01-2023
de mantel der nacht
zwijgen tekent zich
in uitlopende donkerheid
over diep grijze wolken
terwijl koraalrood
aan slaapdronken einder
zich in de mantel vleit
van de nacht
*********************
sunset 23-01-2023
zondagvoormiddag
het is de uitdrukking op je gelaat
die ik zo vragend zie, vluchtig bekijk
hoe ‘t over kin en rode wangen stijgt
tot wimperslag zwemt in het niets
jouw adem die mij daar omringt
als een korset dat langzaam valt
stil zweeft en mij in handen houdt
als twijfel diep in mij weerklinkt
als jij mij loslaat, hou jij mij toch gevangen
waar het verlangen ons vertwijgt
verlaat schaamte zacht onze wangen
ben ik de ziener die je vragen hoort
jij de sprekende die voor me zwijgt
mij doorheen uren lieft en warm bekoort
*********************
sunset 23-01-2023
in momenten van duister
nachtelijke ijspegels
schrijven in vallende horizon
nieuw sterrengefonkel
in momenten van duister
vóór het fonkelend firmament
in sierlijke schoonheid
opnieuw geboren wordt
*********************
sunset 23-01-2023