omarm elke dag

licht en schaduw
spelen in kinderen
van deze aarde

dauwglittergroen
golft zich ver
over de tijd

sprankelende beekjes
spreken van kracht
vrede en licht

mysterieuze mooi magie
raakt 
dromende toekomst

adem diep
lief, leef
en omarm elke dag
*********************
sunset 01-06-2023


gestolen tijd

de stomme wekker heeft zich verslapen
en in de ochtend regent de zon miljarden stofdeeltjes
van haar stralende glimlach en zwijgt
ondertussen lees ik in de spiegel zonsopkomst

de aarde draait duizelingsvrij in orbitale dwang
wijl ik seconden steel om mezelf bij te praten
verward en met de slaap nog in mijn ogen
vloek ik op de wekker; mijn tijd heeft hij gestolen
*********************
sunset 01-06-2023


tijd

zij rent van me weg
en als ik wil blijven
vertraagt zij, ontspant
en zet mij onder druk
trekt rimpels in huid
en hen naar zich toe
en relativeert
waar ‘k graag aan ontsnap

toch is zij geboren
in mijn geest en verstand
want waar zou zij zijn
als ik er niet was
al zet ik haar nimmer
ooit naar mijn hand
want leven loopt altijd
het licht achterna
*********************
sunset 02-06-2023


het stille ontwaken

ik hou van dit stille ontwaken
van licht over het slapende veld
van een jas uit zonnestralen
die in ochtendschemering mij raken

en van een atelier als boog
van hemel getekend in licht
schapen op slingerende dijken
diversiteit die in de avond breekt

gedompeld in het diepste blauw
in een laatste pastelgefluister
verdwijnen de kleuren van dag
vloeien over in het zachte duister
*********************
sunset 02-06-2023


en als ze in cijfers genummerd zijn

de druppels van de oceanen
zelfs terwijl de oneindigheid
in mij zou sterven

ben ik toch ooit één druppel geweest
het achtervolgt me door de aderen
door mijn ebbe en mijn vloed
ben ik de zee in mijn verlangen
*********************
sunset 03-06-2023


sinds onze geboorten

we hebben elkaar gevonden
in kosmische geluiden
van uitdijende ruimtes en tijden
ik maak gewoon deel uit
van het nu en jij van gisteren

waar we geboren zijn uit kwantumzeeën
druppelen we tot in het oneindige
tussen de getijden;
het moment heeft
sinds onze talloze geboorten
het goudstof van kronen
van golven zeeschuim geblazen
*********************
sunset 03-06-2023


tijdloos mooi

donker de diepte
die schuilt achter ogen
gewichtloos wegsmeltend
in de ruimtes

witte muren
geopend door veren
die met donderend gefluister
op broos haar
wegzweven

ademloze stilte
valt neer
op gouden melancholie
sluiers bedekken je gelaat
zo tijdloos mooi
*********************
sunset 04-06-2023


in vroege ochtend

zonder eenzaamheid in mijn gevoel
reik ik oostwaarts richting de ochtend
die weldra de zon uit het duister verlost
mij en mijn wachten kleuren schenkt
vanuit een kilte die ‘s nachts voelbaar is

dat is het moment waarop de wereld
slechts van mij is,
en van het gezang van de vogels
*********************
sunset 04-06-2023


voor eeuwig dijn

nauwelijks meer dan een zucht
een klank zo zacht
zweeft heel stil
van hier naar daar
als een gefluisterde woord

uit mijn mond gegleden
in je oor geplaatst
ook al merk je het bijna niet
en valt het echt niet op
verandert het toch je leven

dit gefluisterde
als een diepe belofte
kostbaarder dan zoete wijn
vertelt jou
ik ben voor eeuwig dijn
*********************
sunset 05-06-2023


en op de rand van duister

wind scheurt in ochtend hemel open
en speelt met laatste restjes maan
een geborduurde zon hij schijnt
nacht wijkt zoals steeds gewend

en op de rand van duister wacht de dood
terwijl het leven aan de touwtjes trekt
kleurt zich de avond langzaam rood
*********************
sunset 05-06-2023


ademen is als vliegen

en tussen ademhalen
met nog lamme vleugels
dat gevoel, om daar
op de rand van tijd te staan
minuten lang wachten
tot de wereld
uit zijn schaduw tevoorschijn komt

dan is ademen als vliegen
*********************
sunset 06-06-2023


jij, jij

een vlammend vuur
’s nachts
onze zielen
die dorstig branden
vonken gooien
in de wind
en bevallen

verslaafd aan schoonheid
gesust in splinters kennis
dromend:
jij en ik
begraven in liefde

een vlammend vuur
waarin  licht zwijgt
in ons volgend leven
wij steeds weer
en opnieuw en opnieuw
ons verwelkomen
als bloem en kristal
breekbaar en hard
als mysterie van onze zielen
klaprozen
langs een korreveld
- en jij, jij
bent mij bed
*********************
sunset 07-06-2023


momenten die voor altijd blijven kleven

het onzichtbare scheidt me van de nieuwe wereld buiten
waarvan ik me in verte oog tot oog terugtrek
voor momenten die voor altijd blijven kleven
als ik voor gisteren op sporen van de toekomst vlucht

diegenen die dicht bij het uurwerk blijven, me door mijn tijden slepen
terwijl ze - als ze ontspannen zijn - zich naar de horizon bewegen
door landvierkanten die zich verticaal verliezen in het zonlicht
mezelf, gescheiden door de tijd, toch tegemoet te snellen
*********************
sunset 07-06-2023


de tuin van Eden

de muur achter de appelboom
reikt tot het hoogtepunt van dag
waarin ik mooiste appels draag
en ze sorteer in een van al mijn kamers

van glas, van tijd wat was en nog zal zijn
zit ik daar in mijn adamspak
tel alle appels die ik doormidden sni
een krans van bloemen siert mijn schouders

ooit hing ik aan de rand van eeuwigheid
geplukt door wind uit zomerdroom
mijn neuriënde geliefde in de boom

verdor ik nu in herfst gerijpte pracht
breng kernen nooit meer naar de winter
dit leven eindigt hier vannacht
*********************
sunset 08-06-2023


sterrenstof

ik pluk sterrenstelsels
die wervelend aan filamenten hangen
uit kwantumzeeën drink ik
kennis van vergankelijkheid
adem in het heden fractale tijd
en overal voel ik oscillatie

ik zie het sterven van de zonnen
en hoe de tijd zich telkens toch weer baart
aan randen niets van de dimensies
en wat uiteindelijk mij blijft:
steeds een begin van de vergankelijkheid

ik ben een kind gemaakt van sterrenstof
dat eeuwig naar het leven reikt
*********************
sunset 09-06-2023


een kwantum multiversum verlies

wij zijn eeuwige zoekers
men geve ons ruimte en tijd
schepper en genen,
en vragen

leven is een fractale
in een cocon
aan het einde van de waarneming
van een fractaliteit
die inzoomt in het oneindige

wij bewonen kamers
buigen de tijd om
en putten genen uit
omzeilen de snelheid

wij benutten ruimte en tijd
scheper en genen
en een kwantum multiversum
*********************
sunset 10-06-2023


ons zijn

in ons zijn rusten oceanen
waarvan getijden de wereld overspoelen
en zich nestelen in de golven
ons verleden terug ebben

wij wervelen doorheen seconden
in een tijd die razend snel voorbij gaat
en uit ons alles wat mogelijk is, grijpt
terwijl wij hemelwaarts kijken

ons zeewaarts spiegelen
*********************
sunset 10-06-2023


met wazige blik

plassen weerspiegelen
de tijd en mij
ik vang de regen op
die warm stuitert
op de huid
en op contouren
van mijn lijf

en of hij mij
ook net zo voelt als ik
wanneer hij stroomt
over mijn tenen
waar ik in vloedgolf sta
van water,
tijd mij naar zich toetrekt

met wazige blik
*********************
sunset 11-06-2023


het zand is zacht

wijl zwaarlijvige dames
zich in de vloed werpen
haalt Neptunus zijn stekker eruit
(en ik zal je niet vertellen waar)

eb volgt hem op de voet
waar het strand vrouwenkeuzes kent
kruipen zij door het zand
als roedels natte poedels

er liggen badlakens
lallende tongen
knallende kurken
en fellatio in de duinen

de zon duikt onder
in een kleurrijke zee
van witte wijn

het zand is zacht
*********************
sunset 12-06-2023


de stilte zoemt

als nacht zich over dijken legt
waar nog zojuist in lichtgewaad
de lucht haar duizend kleuren droeg
om sluipend te verdwijnen in de tijd

zoemt stilte nu en ook de wind
die niet meer door het helmgras zwerft
en schapen dwalen schemerwaarts
tot ook het duister naar hen reikt
*********************
sunset 13-06-2023


wij hebben elkaar nodig

het voelt alsof
duizenden supernova’s
draaien op onze zintuigen

de orgastische zee
draagt oscillatie in alle druppels

om te stranden
hebben we elkaar nodig
*********************
sunset 13-06-2023


ons nonchalant naakt-zijn

in glans en pracht van je ogen
ontdek ik de diepte van onze stilte
val ik in dronken gelukzaligheid
sterf een veel voorkomende dood

koerend lacht ons de liefde
wanneer wij gelukstranen likken
onze onschuld dromend leven

’s ochtends nog sluimerend
zie ik de glans In je ogen

en ons nonchalant naakt-zijn
*********************
sunset 14-06-2023


voor ons

soms voel ik jou zo heel ver weg
zo ongenaakbaar - al weet ik altijd
waar jij bent - wijl tijd verstrijkt

de maan lacht vrolijk, spreidt zijn licht
en ergens drijft ook Venus rond
met tussen hen nog ruimte

voor ons
*********************
sunset 14-06-2023


ben eb of vloed

een oceaan golft in mij
uit hem geschapen cirkel ik,
ben eb of vloed
alsof mijn vloeibaar-zijn
weet dat ik uit DNA,
verstrikt in elementen,
mij in alle zeeën zie
*********************
sunset 15-06-2023


leven en dood

in mij trilt moleculair gevoel
als leven en dood
de tijd draagt goud en stof
waait mij door het gekrulde rood

uitgestelde lichtsnelheid
door stralen van fotonen
ijlt uitdijend verleden
ik kam stof uit het leven
*********************
sunset 15-06-2023


een hemelbaan

midjuni-maan wordt aangeknaagd
hij wandelt over de verlaten dijk
maar of hij lacht … dat weet ik niet

sirenes zingen zeeschuimliederen
zij stranden landinwaarts in wind
wolken breken open in het licht

van maan, hij heeft een hemelbaan
die over Schiermonnikoog nu ligt
*********************
sunset 16-06-2023


‘k wacht op de vloed

‘s ochtends rolt een vuurbal over zee
het robbenspelen vermengt zich met het stof
duiven koeren, meeuwen schreeuwen, mensen haasten
naar hun bestemming ook al blijven het stappen moeilijk

een zeemeermin ligt permanent in golven
duikt kleuren op uit zee, telt druppels en spant bogen
in de regen, ‘k kijk haar van verre toe en wacht op vloed
van zeeën van verhalen die, ongehoord, op stranden sterven

net als de dag die nu ten einde loopt een ieder zwijgen laat
over wat geheugen hem heeft nagelaten, zelfs vogels zijn nu stil
als maan haar netten gooit en zee trekt naar de rand van wereld
waar sterrenbeelden nachtwaarts draaien

de zon slechts voor wat uren slaapt
*********************
sunset 17-06-2023


voor ik de boeken sluit

nog hoor ik haar
de poëzie van laatste dagen
al sterven melodieën
nu reeds een weinig uit
vervaagt reeds traag
herinnering aan
de eerste avond
toch blijf ik luisteren
naar elk geluid
in horizon
en wacht
op samensmelten
van de nieuwe tonen
van gisteren en vandaag

voor ik de boeken sluit
*********************
sunset 18-06-2023


licht breekt in prisma’s

raven bekijken 's ochtends de buurten
wijl stralen glinsteren over raamkozijnen
rolt westwaarts een dag van de rol
ik kleed me met de rest van het leven

mijn glimlach wervel ik door kamers
waarin licht breekt in prisma's
de wind waait door de toppen van bomen
en gaat open, plant sterren in hun kronen

waarin de maan gevangen zit
met onder haar het immer keren van de zee
aan wie ik in dromen ontsnap
naakt, in het ochtendlicht op een tak
*********************
sunset 18-06-2023


als dauw

ondergedompeld in blauw
weerspiegelt zich verlangen

vanuit jouw warme levensbron
voed ik mij met tederheid en passie

trek de melodie van onze zang
tot dicht aan ons pure zijn

als dauw parelt liefde
*********************
sunset 18-06-2023


betere tijden
[de regering onderneemt niets tegen de hoge voedselprijzen]

enkel broodkruimels
knarsen onder de voordeur
en een weeë geur
sleept zich over maagwanden
terwijl de handen krampen

[een euro blijft een euro
en maar eenmaal uit te geven]

vanaf de achterste plank
knikt zwijgend een oud brood
de vlieg op de taartplaat
vind het niet erg

ze zoemt en duikt
naar het restant van betere tijden
*********************
sunset 18-06-2023


de wereld opent zich voor mij

als de slagboom omhoog gaat
opent zich het voor mij liggende
strek ik mijn armen de wereld in
en zie ik mezelf knielend
duikend in het mos
op de zeebodem
zeekoeien voortdrijvend

mijn schrijfgerei altijd in één hand
*********************
sunset 19-06-2023


wonden van gisteren

zittend in de tuin
van de Kooiplaats
horen we het fluisteren
van het lover

wrijven met vingers
over onze adem
warm stromen
harten in stilte

geen woord klaagt
als het niet spreekt
echoot alleen
wonden van gisteren
stroomt als vloed
over het strand

handen graven diep
*********************
sunset 19-06-2023


zomerdagen

voorbij aan dauwgrasbossen
doorkruisen wij zeeën van plassen
kijken uit over stormende golven

wij vliegen lichtzinnig
door de uren
als twee-eenheid
zonder op te stijgen
in deze zomerdagen
*********************
sunset 20-07-2023


laag na laag

keer op keer
de zon zien
in de ochtend

de slaap uit
mijn lijf stappen
in het ritme
van de dag

passen zetten
alsof het ergens
naar toe gaat

schelpengruis
zoekt voetzolen
en ik groei
nog steeds

laag na laag
*********************
sunset 20-06-2023


kunnen wij dat?


laten we helder branden in de nacht
de stilstaande auto’s achterna
brullend of zuchtend treuren om stenen
die we in het water gooien
en simpel ‘vroeger’ denken

zeggen: we houden niet van nat
noch van katten
zoeken liever het hol van de wolf
en komen dagenlang niet thuis
wijl wij zijn sporen volgen
en aan elke kruising denken :
ik kan het

volgen zoete geuren
als we daar zin in hebben
en telkens als de wind draait
drijven wij weg van elkaar
ook al lieven wij elkaar
tot het pijn doet
lieven elkaar
om te leven

als we kunnen
*********************
sunset 21-06-2023


waar het oude zich deelt

zeilen zijn gezet
de boot uit de haven heeft dromen
in een andere richting gedraaid
het tikken van de kolk keert
de zeestroming om in de zee
gaat de straat alleen nog maar
rugwaarts het tasten en het struikelen

de bel klinkt tegenovergesteld
en de postbode haalt de post
kaarsen groeien en de haven
verliest water aan het ene uiteinde
vraag me af waarheen het stroomt
als niet uit mij; waar gaat het heen
als het oud is en het zich deelt
*********************
sunset 22-06-2023


zacht ruisend

in het midden van junidagen
woorden op hobbelige paden
en stilte, vrede en harmonie
op wat stoffige gezichten
zwetend door het alsmaar warme
luisteren naar het waanzinnige
voorgedragen gloeiend iets

een zang blijft hangen in rimpels
klinkt jeugdige muziek en klanken
troubadouren over de paden
remmen wandelende voorbijgangers
waar hun schoonheid zicht legt
- de zee fluistert eeuwige gedachtes
zacht ruisend met ons mee
*********************
sunset 23-06-2023


een web van licht

in diepte is het water zwaar
slaperig pelt de oever zich van ’t riet
de bodem daar is koud en ruw
en ledematen vechten tegen stilte

soms verliest zich een hand
reikt traag naar lucht van hittedagen
vage wind tast opbollend in een spiegel
en zinkt als lover in vallende herfst

tot plots een zonnestraal
wevend door de stroming glijdt
een web van licht dat helder
zijn voelsprieten uitbreidt
*********************
sunset 23-06-3023


slinkend duister

ik ben op zoek naar de nacht
die ik vind in de dag
schilder een zon aan de hemel
verf haar rond en helder
en duw haar langzaam naar de horizon

‘s avonds smelt ik
sluit mijn ogen
en zeg tegen mezelf:
slaap
tot woorden me bedekken
en ik dromen spreek
vanuit een glimlachende heldere wereld

ledematen zwaar
gloei ik in de ochtend
word traag wakker
en denk me een raamloze kamer
sluit de wereld uit
uit mijn hart

het is nog steeds niet licht
grijs misschien
of beter
slinkend duister
*********************
sunset 24-06-2023


in schemer van avond

ver aan de einder
ligt nacht al op de velden
sterf bloedrood de zon
in de horizon

ik ontwaak
uit een eerste lichte slaap
reik voorzichtig
naar de ochtend

op zoek naar verkwikking
sterft de hitte een weinig
in schemer van de avond
en adem breekt

stil het licht van de maan
*********************
sunset 25-06-2023


medicijn voor mijn hart

echt lachen, me vermaken
en niet denken,
aan alles wat we haten
geen aandacht schenken

verdrinken in het plezier van het moment
opstijgen,
omdat humor zwaartekracht remt
niets in dit leven ons nog stoort

genieten van alles
wat deze dagen verzoet
de werkelijkheid
het nooit laten vernietigen

maak me aan het lachen
laat me alles en iedereen vergeven
en aan niets slechts meer denken

want jij , jij bent
medicijn voor mijn hart
*********************
sunset 25-06-2023


en toch één

we staan in ruimte en tijd
waar alles er naar streeft
zich te verspreiden

met jouw hand op de mijne
houden wij ons aan elkaar
vast en aan de realiteit

fladderen op de rand
van de wereld
in de wind van de tijd

ieder voor zich
zijn wij toch één
*********************
sunset 25-06-2023


ik heb een droom

ik droomde vannacht
over het sterven van bloemen
langs de kant van de weg
van mensen vermalen
door de machinerie
van afschuwelijke dictators

en ik werd wakker
doordrenkt van zweet
en vol angst
keek ik in de dag
hopend op een andere ochtend

ik had vannacht een droom
van een zwaard in mijn hand
en dat ik in opstand kwam
tegen elk onrecht in de wereld

droom over een heel andere wereld
waar iedereen veilig leven mag
in liefde en met respect
zonder enige hebzucht
naar macht en naar geld
*********************
sunset 26-06-2023


het altijd weer herkennen

wanneer ik je zie
is het niet moeilijk je te herkennen
je gezicht, het bekende
je ogen, twee geliefde sterren
jouw handen, het bed van mijn hart
de lijn van je nek, het schouderblad
het spel van spieren en pezen
vergankelijk maar o zo goddelijk

wanneer ik je niet zie,
herken ik je altijd weer opnieuw
omdat je in mij oplicht en uit mij uit
ook al kan mijn borst het licht niet vasthouden
- zoals de overstroming
neemt het al het afval mee
vanaf het strand van mijn ziel
en verbrokkelt mij in een zee van liefde
waar ik verdrink in je trekken
je gezicht,
je ogen,
de sporen van ons leven
*********************
sunset 26-06-2023



struisvogelpolitiek [een ironie]

laten we de natuurwetten verbieden
zo dat koolstofdioxide
geen negatieve effecten meer heeft,
de rapporten wijzigen
tot er geen opwarming meer is
- warmte is er al altijd geweest

laten we harder schreeuwen
dan hen die het tij proberen te keren
want wij willen immers nog steeds benzine
of diesel,
of in elk geval
minimaal een elektrisch voertuig

maar bovenal is het belangrijk
om alle krantenartikelen
boeken en films te veranderen
en enkel onze opvattingen delen:
geen opwarming
geen smelten van de noordpool
of zelfs van de zuidpool
geen stijging van het zeewater

zie je, er is geen klimaatverandering

---

laten we een ministerie van liefde openen
en ook eentje van waarheid
en daarmee proberen
de ogen te openen
*********************
sunset 27-06-2023


volledig losgeslagen

weet je, ik leef in weelde van de natuur
orchideeën beschrijven mij de jasmijn
en ‘s nachts kleedt de oleander me
volgens de roep van de akelei
met eeuwige trouw van een zomer
die vereent en mij tegen je huid legt
nu de stad ver weg is en jij stralend dichtbij

jij, mozaïekhart, eeuwig vuur van mij,
ik draag mezelf nu naar buiten
over randen van tijd
en kan nauwelijks geloven
dat ik, volledig losgeslagen,
zo intens van je hou
*********************
sunset 27-06-2023


ik ben degene

aan jou waarheid
over liefde vertellen
flirten met haar werkwoorden
en ik degene ben die
door je hand
ontroerd word
*********************
sunset 28-06-2023


traag valt regen

stil zwemt mos tussen straatstenen
met of tegen de stroom
spiegels zijn gesprongen
en hun glas opgebrand
tussen roestige wenteltrappen

vensters zijn open gescheurd
door zonnige ochtenden
met daarin jouw liefelijk gezicht
opgekruld in witte gevels

traag valt de regen
op mijn gelaat
*********************
sunset 29-06-2023


een verhaal over liefde en leven

ik heb de lont van de kaars
lang geleden reeds versnipperd
al flakkert zij nog steeds
en kleeft haar roet aan mijn vingers

eikenhouten vaten zijn het bos
waarvan de schaduw op mijn gezicht ligt
dat hijgt en hijgt, snel en zwaar
tot ik het weggooi
wijl mijn pen inktsplinters krast
op maagdelijk papier

's nachts is het kouder buiten
en inktblauw zuig ik
mijn foetus uit de baarmoeder
brand mijn navel op
en drijf met mijn kiel naar boven
door twee hemelen
wrijf vandaag alles opnieuw in
en verzegel het met hennep

op korstmossen echoën woordeloze stappen
en vingernagels begraven zich
in hout en steen terwijl mijn kaak barst
en bloed mijn ogen sluit
klinkt mijn schreeuwen luid
om plots abrupt af te breken

ik lig op mijn rug in het gras
een wind draagt woestijnzand naar mij
droogt helend de tranen
*********************
sunset 29-06-2023


een vredige wereld

een geluid, niet van de zee
maar van de dans van bladeren
op het ritme van de wind

blootgesteld aan zijn kracht
dagen ze je uit
om je bij hen aan te sluiten.

bomen om je heen
zwaaien zachtjes en krachtig
op een natuurlijke muziek

laten een golfbeweging ontstaan
tot plots ,stilte, niet bedreigend
met in haar een belofte

en de zon verwarmt je lijf
omringt je met een onzichtbare huid
leidt je veilig

naar een vredige wereld
*********************
sunset 30-06-2023