Ik reik je de hand
wij fluisteren ons terug
in de avonden
die licht laten knipogen
terwijl blikken over velden groeien
jij springt in het nu of nooit
wanneer ik je de hand reik
ligt er direct naast de deur
een stukje dag
met gerafelde einden
en ik stuur woordjes
over tussentonen;
herinneringen vliegen
van boom naar boom
*********************
sunset 01-04-2022
jouw huid
jouw huid
is nog steeds
een landkaart
van oude dagen
ik neem mijn weg
naar de stroom
wandel met vissen
een kind zit
in het gras
en vlecht korven
van riet
daarin draagt het
uren naar huis
wanneer zij bloeien
*********************
sunset 01-04-2022
nu
smelten minuten in regen uren
dagen verlopen eenvoudig in elkaar
de hemel schijnt ongrijpbaar
en terzelfdertijd zo diep
alsof hij zich naar beneden trekken laat
tot aan de randen van water-lachen
op het asfalt drijven olieresten
oud-kleurend als geschilderde regenbogen
tekenen zij een verscheurd beeld van groen
dat ik nog nooit zo nabij was
dan zo-even
*********************
sunset 01-04-2022
vannacht
vannacht blijf ik dagenlang wakker
leun mij tegen een huid
van dagelijkse dromen
kruip in gaten van het herinneren
pluk de resten van de dag
en werp hen terug
hier strekt zich een oord uit
tot op het puntje van mijn tong
en in mijn longen
ballen zich liefelijke tonen samen
vannacht ben ik woestijnzand
heel traag door de wind verwaait
zó dat ik mij nooit meer vind
*********************
sunset 02-04-2022
ik vlecht mij een gedachtenstreng
uit het laatste licht van maart
en uit zwaluwengezang
jij trekt hem mij uit mijn hand
hangt er zeeën, bossen en velden aan
en dagheldere klanken
*********************
sunset 02-04-2022
enkel door liefde
jij leest mijn gedachten
wind doorbladert hen
als een spel met het lover
in het ritme van schreden
ik werp een bede naar jou
in het zand op het strand
waar een lenterige maart
in een helder hemel
de komende zomer oefent
vanavond sterven monsters
aan droefheid en falen
krassen kraaien hun roep
en klinkt jouw stem zo ijl
dat ik er doorheen kijk
enkel door liefde
verliezen schaduwen
hun groteske vormen
*********************
sunset 03-04-2022
schaduwen vernevelen in zand
het gat in mij heb ik met mortel gevuld
en toch, in mijn leven
valt het blauw uit de hemel
ik trek verbindings-
streepjes tussen jou en mij
en alle dagen
die rotsvast in de bodem
verankerd liggen
soms zweef ik weg
met de wind
*********************
sunset 04-04-2022
liefdeswoorden strelen
in de ochtend blust regen
grenzen in onze hoofden
mijn haar is verweesd
en wij zitten op stoelen
nemen ons de wind uit de zeilen
nog altijd klinkt herinnering
uit de waterval van mijn woorden
midden tussen vers schuim
strelen liefdeswoorden ons
als opgejaagde dieren
hun vel
*********************
sunset 04-04-2022
motregen, sneeuw en koude
motregen hoeft voor mij niet echt
en sneeuw al helemaal niet
terwijl het vroege schemeren
mij ruw op mijn dak valt
motregen, sneeuw en bevroren bloesems
nodigen niet echt uit om naar buiten te gaan
en eigenlijk is het, met dit weer
thuis binnen ook wel het fijnste
ik rust nu liever
dan mij opnieuw
tegen koude te harden
*********************
sunset 04-04-2022
moeder, ach moeder
zwaluwen trekken
over het ontwakend land
en de hemel ademt luider
ik verzamel vragen
die het water dieper spoelt
als jouw woorden
achter de einder
ligt het verlangen
en de grassen zwijgen
- jouw foto staat
nog steeds
op het nachtkastje
naast mijn bed
*********************
sunset 05-04-2022
hemel en zee
deel de tijd
tot een wind
mij uren van
lippen waait
kiezels rollen
doorheen dagen
nog brandt vuur
in komende jaren
volg ik liefde
die ons leidt
op mijn hoofd
draag ik de hemel
en in mijn ogen
de zee
*********************
sunset 05-04-2022
soms grijp ik er naar
nog hangen dromen
aan berkentwijgen
aan de zomerzijde
loop jij blootsvoets,
werpt zich een lachen
in jouw stem
woorden vertellen
van een streepje blauw
dat zich oogstrijp
in jouw handen buigt
soms grijp ik er naar
voor dat een herfst
door de nachten blaast
*********************
sunset 06-04-2022
in alle begonnen uren
wanneer onze voeten
onze taal niet meer verstaan
eindigt de wereld op de dorpel
achter de ramen
woont dan het vreemde
in het weidse van de hemel
[en onder het asfalt]
herinnering:
een ver land met aardverschuivingen
en opengescheurde heuvels
in haar hoeken jaren, dagen
die hun echo werpen
in alle begonnen uren
*********************
sunset 06-04-2022
enkel mezelf
ik ben verandering;
wat ik gisteren was
ben ik niet meer
en wat ik morgen zijn zal,
nog niet
vandaag transformeer ik
het gisteren tot morgen
elke dag anders
elk uur verschillend
aan het vorige
elk moment opnieuw
ik ben een verrassing
want ik, ik ben enkel mezelf
*********************
sunset 06-04-2022
in nawinter
verlangen klinkt
in mijn sten
wanneer ik ’s nachts
over de zomer praat
wijl donkere tonen
aan het venster hangen
jij kleedt je reeds
in schaduw van
wat oude dromen
legt mij gedachten
op het kussen
al blijft in ’t maanlicht
toch het hunkeren
dat ons in nawinter
hartwarm zingt
*********************
sunset 07-04-2022
leven wil ik [Oekraïne]
dit wegstromen
tussen uren
tot in een eeuwigheid
als gebeden
in een geopende hand
[morgen rol ik de jaren op
én het grote verdriet]
leven wil ik
zeg ik tot jou,
steeds weer,
en werp een steen
- de eerste de beste -
onderweg
naar de nieuwe tijd
*********************
sunset 07-04-2022
doorheen jaren
is het hout vermolmd
de schommel leeg;
in het gras zit de kindertijd
en draagt as in het haar
soms vloei ik mij
uit mijn slapen
in haar open hand
*********************
sunset 07-04-2022
één enkel woord
tegenhouden de wimperslag
op mijn huid
de wijzers van de klok
terwijl jij lacht
het antwoord op de vraag
naar het waarom
en dan gewoon verder trekken
in het ons leven
langs oevers van rivieren
tegen de stroom in
met zonnebril en hoed
en één enkel woord
in ons hart
*********************
sunset 08-04-2022
tot in ‘t weidse hemelrijk
grasgefluister en een schim
van wat zilverkleurige forellen
dragen wiegend mij alleen
door de uren van een schemer
sterren met niet heel veel tijd
wensen nu mijn sterke vleugels
die ik uit mij trek in pijn
ook al schijnen zij van verre
tonen glinsterend mij een ladder
tot in ‘t weidse hemelrijk
fluistert zacht heel stil het meer
‘k lief je met mijn hele zijn
*********************
sunset 08-04-2022
tussentijden
stil is het
en de avond ligt
als een oud boek
op mijn schoot
als toverij
legt zich maanstof
op porselein
en schommelstoel
door het sleutelgat
kruipt wit licht
een zwaluwvleugel
streelt mijn hart
de tijd vervalt
en traag zacht
pendelt de slinger
zijn seconden
*********************
sunset 09-04-2022
liefdesvonkjes stromen
golven dansen
en wind draagt warmte
hand in hand
de stappen op het pad
ademen in
en onverhoopt
heel plots
je lippen op mijn wang
liefdesvonkjes stromen
vanuit je lachen
diep in mijn hart
*********************
sunset 09-04-2022
amper een vermoeden
stil zwijgt de nacht
in het licht van de maan
fonkelen sterren
door duister omarmd
vlucht de angst
in een moment vrede
een hartslag slechts
kun je het voelen
amper een vermoeden
van de eeuwigheid
*********************
sunset 10-04-2022
gelijk ochtenddauw
induikend in blauw
spiegelt zich mijn verlangen
jouw liefdesbron spijst mij
met tederheid vol hartstocht
de melodie van je woorden
dringt in mijn hart en betovert mij
gelijk ochtenddauw parelt de liefde
*********************
sunset 10-04-2022
ik hou van jou
ik luister je woorden
die zich als parels
aan elkaar rijgen
elk van je zoenen
zijn mij kostbaarder
dan eender welke diamant
jouw gefluisterd
ik hou van jou
laat mijn hart jubelen
jij bent puur geluk
mijn rijkdom
mijn tevredenheid
in jou vind ik
dat missend stukje
van mijn ziel
*********************
sunset 11-04-2022
jou horen wil ik altijd
een stad uit ijs
bouw ik jou, mocht jij gaan
en ik achterblijven
stilte vind je overal
ik verzamel haar
voor de te luide dagen
opdat ik je altijd kan horen
*********************
sunset 11-04-2022
Ik geef mij over
teder je zacht strelen
van alle zenuwen en zinnen
duikend in een onstuimige branding
gloeiend bedekken mij
verlangende zoenen
als antwoord op onze liefde
ik geef mij over
aan de golvende hartstocht
in momenten wij
*********************
sunset 12-04-2022
jij bent
jij bent als water
draagt en houdt mij
streelt elke porie van mijn huid
bent als de zon
warmt en kust met jouw stralen
elke millimeter van mijn lijf
jij bent als de lucht
overal rondom mij en laat mij leven
elke seconde dat ik adem
bent als de aarde
vast, een fundament
onder elk van mijn schreden
jij bent simpelweg liefde
waarachtig en rijk makend
elke dag ietsje meer
jij bent jij
uniek
en toch telkens weer nieuw
*********************
sunset 12-04-2022
jij mede – mens
wanneer mijn blik in ogen kijkt
herken ik trekken, mij vertrouwd
kijk naar mijn beeld in alle kleuren
en zie de wonden en de littekens
jij bent mij eender en toch verschillend
gaat op mijn wegen die ik heb gemeden
in de spiegel is rechts wat links
als tere vleugels van de vlinders
*********************
sunset 12-03-2022
moeder, ach moeder
lang geleden at een egel
stukjes van haar
terwijl ik gisteren nog
mijn hart met pijnmiddelen
streelde
ik las een pauze in
voor een leegte
die ik aswoorden voer
en abstracte beelden
liefde tikt onder haar urne
*********************
sunset 13-04-2022
ik ben het zand
van vele duinen
jij hoopte mij op
ik groeide
tot een heuvel
werd een berg
ik ben een eiland
geworteld in de bodem
jij bent de bagger
en ook het schip
*********************
sunset 13-04-2022
tulpen in de kamer
kraaien hun stuifmeel
lentebegin in stilte
tot zij bloemen afwerpen
blad na blad na blad
*********************
sunset 14-04-2022
onze liefde
jouw liefde in mij
mijn liefde in jou
- onze liefde
vervuld en durend
en toch steeds vernieuwend
door verlangen gegroeid
en gevoed door overgave
sterrenstof en maangoud
verwarmd door zonlicht
dronken door bloesemgeur
dansend door dit universum
zoekt tevergeefs haar gelijke
*********************
sunset 14-04-2022
verheft zich luid lachend
het vreselijk oorlogsmonster
in hoofd en in buik
zullen wonden weldra
tot nieuwe littekens leiden
die wij onze kinderen
en kleinkinderen vererven
*********************
sunset 15-05-2022
vrijheid te zijn
nog ligt
een klein
stukje winter
op de weiden
rottende bladeren
die zich onttrekken
aan de zon
en tussen
de zinnen
hopen op
een wonder
de vrijheid
in de zomer
te bloeien
*********************
sunset 15-04-2022
opgedragen aan kinderen van een oorlog
het ligt in je armen
een bundeltje onschuld
ligt daar en slaapt
en lacht heel stil
alsof hij van zijn vader droomt
die achterbleef om te beschermen
wat jullie thuis is; bleef
in de armen van de oorlog
slaapt het kind, de zoon
en zal weldra te snel
volwassen moeten zijn
*********************
sunset 15-04-2022
de aarde kan wachten
balancerend op een draad
volgen wij de stroom
die zich door onze aanwezigheid spant
slingeren wij ons niet steeds
van de ene mast naar de nadere
weer en verder:
een wens, een droom, een hart
haltes van onze kabelbanen
wij hangen aan elkaar
zoals druiventrossen, ’s nachts
tussen wijnstokken uit staal en beton
ween niet, in ons enkel zoete intensiviteit
die soms dronken maakt
en in je geluk fluister jij:
wij aarden opnieuw
wees niet bang
duizelig te zijn
ik hou je stevig vast
de aarde kan wachten
*********************
sunset 16-02-2022
natuur laat zich niet temmen
tijdens de laatste storm
vielen, nog zonder enig blad,
bomen stervend op de grond
vier trouwe engelen
wachtend in mijn dromen
schrapen van stammen
hun gerimpelde schors
huizen zijn bescherming
voor woedende stormwinden
handen smeken om hulp
natuur laat zich niet temmen
*********************
sunset 16-04-2022
ook een paasgedicht
je bent vredig in slaap
zeggen zij
al is je lichaam verbrand
jouw urne bijgezet
toch adem je verder
tussen boeken en chaos
van de dagen
en in heldere kamers
geurend naar koffie
en ingewreven hout
jij ademt heel zacht
en ik hoor je fluisteren:
ik ben niet verder
dan hiernaast
*********************
sunset 16-04-2022
granaten gevallen
onmiddellijk ontploft
wat blijft is enkel
rook in de ogen
en as in het hart
*********************
sunset 16-04-2022
met blote voeten in het gras
mijn hoofd in de wolken
verzamel ik witte veertjes
raap afgevallen verzen op
naakte woorden als takjes
misschien een gedicht
*********************
sunset 17-04-2022
wij zijn wij
wij reizen door wolken
elkaar omarmend
wind is onze vriend
wij zijn holenkinderen
die elkaar verwarmen
schaduwen dansen laten
wij zijn zee en zout en horizon
wanneer wij de hemel raken
zijn wij, zeg jij, wij
*********************
sunset 18-04-2022
eindelijk:
onverzadigbare zon
en een hemel
in helder blauw
rokjes komen
weer tevoorschijn
en op terrassen
een vrolijk gelach
lente!
*********************
sunset 18-04-2022
een te lange winter
een zachte wind
waait reeds sinds dagen
om het huis
en legt mij uur na uur
een bloeiend tapijt uit tuinen
voor mijn deur
[de eerste spreeuwen zijn terug]
’s ochtends zitten
drie van hen
stil en zonder te bewegen
in een boom
hun zang verloren
in een te lange winter
slechts eentje laat zich horen
in de nieuwe dag
en zoekt opgewonden
onder het oude lover
de zon
misschien was hij nooit weg
*********************
sunset 19-04-2022
de zee
ik ben hier
en golven spelen
om mijn naakte voeten
jij wilt altijd graag
naar de bergen
zegt dat de zee
als de dood is
op deze zonnige maandag
ligt het water
stil en nog steeds koud
voor ons
en ja,
misschien heeft zij nu
wel iets weg van de dood
*********************
sunset 19-04-2022
het meest vergankelijke
een vrouw weent
haar tranen lopen
als witte parels
door de leiding
die haar droom
met de mijne verbindt
jeugd is de gelukkigste aller leeftijden
al doet iedereen
alsof zij ook het meest bestendige is
toch is zij het meest vergankelijke
een oude man
kijkt naar een vlinder
tot deze opvliegt
het kind doet dat ook
*********************
sunset 20-04-2022
sneeuw in april
als sneeuwballen uit ijs
vallen smaragdvlokken onder de huid
krokussen vleien zich tegen het blauw
alleen de natuur en ik zijn hier
boven rusten engelen als bij een stopplaats
zij en mijn dromen verlaten mij nooit
nutteloze avonturen laat ik vertrekken
wijl ik trots op de brugleuning zit
onder het beluisteren van zachte muziek
kijken wij ons aan
ik en mijn spiegel: een waterbeeld
omringd door sneeuw in april
*********************
sunset 20-04-2022
de natuur is mijn kerk
ik lig onder bomen
bid tot de bloemen
mijn hart loopt over
ik ben vijfenzeventig
sta onder een waterval
die alles weg wast
het willen, het geloven
zelfs mijn eigen ik
wat blijft is God
die onder alle lagen vuil
in mijn ziel leeft
als een parelbewoonde schelp
op de bodem van
een spiegelgladde zee
*********************
sunset 21-04-2022
stil
ik kom stil
in de nachten
als de wind luid
schudt aan mijn woorden
jij kunt je
uit het wit van je slaap
schrikken
bladeren en twijgen
op jouw kussen
wees niet bevreesd
mijn adem blaast
heel zacht
over je heen
*********************
sunset 21-04-2022
onderweg [symboliek in beelden]
afgestroopt babyvel, glasogen
uit een groene fles
groeien handen tot in ingewanden
het rookt uit de zoutwatertrog
de opengebarsten huid zwemt
tot op de bodem
als glans van de maan, als
slangenhuid van witte
dood brengende slangen
*********************
sunset 22-04-2022
tussen jou en mij
tussen jou en mij
rilt bevend het gras
in avondwind
wees niet bang
voor datgene
wat misschien nooit zal zijn
onze blikken kruisen elkaar
en jij zegt: ik heb geen dromen
speelt dat je geen hart hebt
toch kunnen wij veel verliezen
wij weten te veel van deze wereld
en omdat de tijd snel vergaat
en met haar de dagen, het leven
wik ik je zeggen
waarvoor geen woorden zijn:
tussen jou en mij
rilt bevend het gras
in avondlijke wind
*********************
sunset 22-04-2022
door sluiers gekeken
een Venetiaans masker,
soms een gezicht
- er bestaan rozen
die twee keer bloeien
ik heb hen nog nooit gezien
de hemel is grijs blauw
met sterren bezaaid
en uit mijn vingers
ontspruiten bloemen
uit de hemel stromen tranen
door het grauwe verstuurd
blauwe zijde
bezaaid met sterren
ik heb door sluiers gekeken
*********************
sunset 23-04-2022
sommige wel, andere niet
nacht ontwaakt nu
uit de dagen
die stil geworden
met vreemde kleuren
slapen in het schemerlicht
water spiegelt zich
onder de hemel
stijgt en zwijgt
laat zich niet smeken
tussen vele stemmen
vertrouwen zich sommige
en andere niet
*********************
sunset 23-04-2022
memories
geboren in slapeloze dromen
een bed tussen wankele boekentorens
wensen in een te eng lijf
gevangen in vermoedens en stof
daarna woorden, woorden, woorden
de eigen zinnen nooit mogen zeggen
altijd weer opnieuw oplossende oorden vinden
heimelijke verwachtingen: het goede of slechte chaos
en vragen, vragen dragen
een openbarsten van dikke stapels gedichten
soms met bladzijden angst
en op een dag diepe stille leegte
een verweren op blanco vellen
gebleekt de nabijheid en kilte, woede en liefde
gebleven alle onzekerheden
van een leven
*********************
sunset 24-04-2022
‘s ochtends tot in avondschemering
’s ochtends klopt het op vensters
zingt het weekend op het dakterras
tot warmte elke zang de mond snoert
ligstoelen zwijgen en onder zonneschermen
slapen schaduwdieren; vermoeid glijdt
de Luikerweg onder mij voorbij
in schemering vreet de aarde liters water
en om acht uur zijn armen nog bloot
vinden woorden zich in glazen wijn
*********************
sunset 24-04-2022
elke dag
plots is elke dag
een juiste dag
met ’s morgens
’s middags
een lange avond
die uit mij wegvloeit
in schemer
bloei ik
nieuwe uren tijd
in tussenruimtes
van mijn gevoelens
*********************
sunset 25-04-2022
zo licht ben ik
altijd nog en weer
komen tranen
vanuit de zee
die voor mij ligt
golven slaan
hoog over mij heen
likken het zout
van mijn lippen
rondom mij kruipt
het dagelijks grauw
duwt mij steeds
over vochtige klippen
zo licht ben ik
als een zoutkorrel op lippen
met daaronder
het luide kloppen
van mijn hart
in deze stille tijden
waarin ik ween
*********************
sunset 25-04-2022
niet het aards paradijs
aarde is niet de heilige graal noch het paradijs
ook al bezweren wij dit met psychedelische gitaarakkoorden
blijft het verre oneindig en de hemel stil
slapend liggen wij naast elkaar in schemer van de nacht
bekijk ik het rijzen en dalen van je borst en weet
dat de dag komt dat één van ons zijn laatste reis begint
maar waar ook de vleugels van de ziel ons dragen
in het groene vlammen van het noorderlicht
of het rood van een zomerse zonsondergang
zullen wij altijd op onze hereniging wachten
*********************
sunset 26-04-2022
zuchten klagen niet
steeds een stap terug
voelt zich mijn gaan
met verweesde schreden
stoot ik mij aan,
aan dichtende gedachten
uit een dankend land
waar zuchten niet klagen
maar zingen over
een sterk verlangen
invoelend wiegt de wereld mij
lieft mij zonder enige restrictie
waar ik zoekende be
verspreid ik mij
doorheen de tijd
pluk woorden
van levenloze struiken
doffe zinnen
versta ik niet
waarom is alles zo luid
nu het rondom mij
zo verschrikkelijk stil is
*********************
sunset 26-04-2022
mij leggen in het wonder
kijk je mij aan
vragen stil
jouw novemberogen
roepend mijn luide zomer
lig jij met mij
zacht tastend
in langzaam ademende nachten
vind ik ons plots in helder daglicht
ontwaakt je lachen
in de koelte
van een nieuwe ochtend
leeft in mij
reeds een warme namiddag
waarin jij je verstopt
wit en steels
in sneeuw eenzame gedachten
gooit zich de hele zomer op mij
schier kleurloos, heet-koud
en nooit ontdooiend
tussen het alles en niets
hunkerend verwacht ik
steeds zoekend
slechts jou
*********************
sunset 27-04-2022
jij vindt mij
geluk danst rondom ons heen
omarmt ook mij in alle poriën
van jou heerlijke aanwezigheid
sneeuw buigt zich
uit een andere wereld
over dit vlakke leven
laat ons fonkelend stralen
ik zoek het oneindige
in jouw liefdesgezicht
ergens, ooit voor ik ga
en jij mij vindt in het waaien
van een zoete lentewind
*********************
sunset 28-04-2022
oorlog in Oekraïne
een nevelige zon wankelt
door horizonten vol tanks
in ruïnes slapen doden
radio’s zingen leugens
over zelfbenoemde overwinnaars
[eigenlijk is het land totaal vernield
en heeft er niemand gewonnen]
blauw zijn de bloesems
over mijnen en graven
geel schijnt het licht
in de schuilkelders
nooit wordt de hemel
nog zoals hij ooit was
en dát is de waarheid
*********************
sunset 28-04-2022
nog geen houvast
als bladeren terug
aan de takken sluipen,
zich schamen voor
hun eerder vallen
in de herfstwinden,
steels zich opmaken
om de winter af te dekken,
zich overgeven
aan warme zonnedagen
te helder voor de lente
wordt het verlangen
groot in vergelijking
met de hoop,
de lucht te koud
om haar te vertrouwen,
geven uren van de dag
het lijf nog geen houvast
en klamp ik mij vast
aan jouw adem
*********************
sunset 29-04-2022
avondlijke mijmering
in het venster
van mijn jeugd
de aanwezigheid
van stilte voelen
luide maanstralen
kietelen oogleden
uit hun lichte slaap
druppel na druppel
valt een hemel
traag in de nacht
*********************
sunset 29-04-2022
ik ren, ren
zilverige nacht
slaapt met een rode zon
aan de voet van dansende bergen
betovert mij het woud
ik ren met broeder wind
in het land van verloren wolven
en mijn dromen lachen
met de zielen van vergeten kinderen
daar, aan naakte rotsen van moeder stroom
stil, heel stil
hoor ik het zachte roepen van het gras
in hun spel met de sterren
en ik ren, ren
over oneindige verten
van de steppe
*********************
sunset 30-04-2022
de weg van mijn hart
als ik angst voel
schrijf ik in kleuren
bouw met woorden
een muur omheen
mijn kwetsbaarheid
soms, op zoek
naar vertrouwen
dicht bij onzekerheid
in stille dagen
van mijn hoop
lacht voor mij
tussen punt en komma
de zin van gedichten
dan vlekt de inkt
mijn gedachten
op wit papier
en kleurige beelden
tussen de regels
tonen mij
heel simpel
de weg
van mijn hart
*********************
sunset 30-04-2022