tot waar het zoutig zwalkt
hoogzomer denkt reeds aan een afscheid
legt in mijn verzen al wat tranen
nog proef ik zoenen en ik blijf; alleen,
het avondrood zeilt traag naar morgen
aan vijvers ontbladert reeds papaver
en op de velden waait door aren storm
toch neem ik meer dan duizend halmen mee
mijn armen zijn dan ‘s avond moe en leeg
en in de vroegte snijd ik dieren uit zwaar ijzer
waar ‘t water breed zijn spoor nog altijd volgt
heb ik lang diepe hartkracht nodig
zwem dan de boten achterna
tot waar het zoutig zwalkt in mond
sterft dorst op veel te droge grond
*********************
sunset 01-08-2022
veranderlijke dagen
zoals waterige aquarellen
verwaaien dagen in donker grijs
- zij hadden helder blauw moeten zijn
ontglippen, niet te bevatten
en kabbelen door tussenruimtes van de hand
tot aan de vingerwortels
om terug te veranderen in oker, umbra
aarde, stof
en duistere nacht
*********************
sunset 01-08-2022
nog kleuren lupines
armzalig scheen gisteren
het uitdovend licht van heden
al weet ik toch:
het is niet grijs, niet dof
maar warm helder
genoeg
om kleuren van lupines
te drinken, op te zuigen
de nectar in zoete rijpheid
ondergaande zon
laat tijd stilstaan;
tijdelijk en geschonken
kleuren nog de lupines
*********************
sunset 02-08-2022
straatmuzikant
drietand
noemde ik hem
naar het aantal
bruingele tanden
die hij voorbij-
gangers toonde
grauwe schaduwen
onder de ogen
in een gerimpeld
ziek-geel gezicht
speelde hij
tegen de muren leunend
een zanger
zong Marley Dylan
dronk zich nuchter
en rookte, rookte
eenmaal kwam ik
heel dicht bij hem
gooide wat munten
in een bakje
en hoorde het schuren
in zijn borst
wijl hij ademde
[alsof kristallen vielen
messen geslepen werden]
hij wachtte nog
de rest van de zomer,
zei hij
maar ik was toen
reeds lang weer weg
*********************
sunset 02-08-2022
[taallol]
niet dat ik
je lees
om je te lezen
al is het wel
een genoegen
om aan
je lippen
te hangen
*********************
sunset 02-08-2022
wanneer
laat ons neonkleuren bidden
munten in fonteinen gooien
midden op snelstraten lopen
[hoe lang willen wij
de moderne tijd nog verafgoden]
ik zet mij tussen stoelen
neem plaats op ijzeren hekken
geef mijn slaapzak aan een dakloze
dieren sterven massaal uit
lijden en worden vereerd
zoals andere doden en heiligen
wanneer zullen wij ooit begrijpen
*********************
sunset 02-08-2022
gewoon zwijgen
lucht danst
en je stappen
stijgen mij
naar mijn hoofd
uitbundige
bloeiende rozen:
hun geur pulseert
met het gezang van vogels
toch valt je woordschelp
mij van mijn oor
en gaat alles rugwaarts
maar ik weet nog:
gewoon zwijgen
en verder gaan
*********************
sunset 03-08-2022
toen, toen ik nog steen ademde
kende ik geen vragen
maar in het daarna schrok ik
want er was plots een stilte
en wat weinig was, werd meer
daar, tussen je zachte woorden
vond ik de toekomst
*********************
sunset 03-08-2022
vol sterren liefde [Rusland vs. Oekraïne]
zij vermoorden schapen
in het holst van de nacht
in levende vurige steden
klinken hun zegekreten
zij rollen op en over land
wijl de vlam van de vrijheid
droomt in vochtige kelders
de wens van de beer
wordt een waan
zijn angst doet hem beven
en na zijn vuile tijd
ontwaakt weer de hemel
in haar hoogte
enkel sterren liefde
*********************
sunset 03-08-2022
stil, zonder iets te zeggen
de kerkhofmuur buigt
poorten springen open
een tranenvloed ontspoort
de stoet der treurende
voor slechts een moment
is het volledig windstil
auto’s parkeren in de berm
tussen gladiolen en dahlia’s
opgewaaide bladeren
ontspannen zich
vallen terug naar de aarde
kaarsen verbranden hun licht
op grafstenen vervagen letters
maar niemand die het ziet
- wij blijven staan
stil, en zonder iets te zeggen
*********************
sunset 04-08-2022
oog in oog
een meteoriet toont
zich geschiedenis
afzijdig van woorden
wie hoort durven,
net als muziek
of als diepe pijn
tussen rotsen ruiken
grassen naar herinnering,
in grondtonen blauw,
glas van kathedralen
helder weerklinkt het licht
als heilig gezang,
oog in oog bewegen atomen,
verdichten zich tot taal
*********************
sunset 04-08-2022
dromenschepper [liefde, liefde, liefde]
in klanken van een groene ochtend
en ingebed in warme liefde
de onrust van een gouden zoeken
en bevende schaduwen van een verleden
ik vraag het jou en jij antwoordt
binnen een seconde met jouw liefde
onvoorwaardelijk en helder als water
eerlijk als het gebrabbel van een baby
onvervalst is jouw waarheid
door jou groeit mijn vertrouwen
geborgen in jouw liefde mijn leven
ben jij mijn vrouw en er altijd voor mij
de dromenschepper slaapt nooit
en ik lach als een blij klein kind
want zonder jou ben ik niets
jij bent en blijft gewoon mijn alles
maakt leven tot eeuwige droom
*********************
sunset 05-08-2022
zomerdagen
woorden van een ochtend
stuk voor stuk
bewaard in dromen
snakken naar liters regen
sappig fruit voor die dagen
waarin vogels overtrekken
van de ene grenzeloosheid
naar de andere; rijpen druiven
hunkeren naar zoetheid
wanneer woorden ’s morgens
vallen in uitgestoken handen
in de grensstreek van schaduwen
lichten zomerdagen alweer op
*********************
sunset 05-08-2022
net als vogels
adem verdicht zich
tot een zachte regen
jij spreekt van verdwijnend licht
het klinkt wat ironisch
in schemer van verhoren
waar jij met zwart
vragen overschildert
dragen herinneringen kleuren
verbinden zich tot geliefden
net als de vogels
die het duister zijn ontkomen
*********************
sunset 06-08-2022
ochtendlijk luister
mijn ziel vecht zwaar met de nacht
geen ster verlicht daar het duister
ik tel de uren, hoor nachtelijk slagen
tot langzaam dag begint te dagen
ik koester mij in ochtendlijk luister
mijn ziel, eerst moe en ook krank
wordt eindelijk nu snel gezonder
de zon beschijnt blij het terras
rozen en anjers wachten
heb ik weer warmte gevonden
*********************
sunset 06-08-2022
geweld is een gedicht
dat zich niet verbetert aan
de loop van het mes doe je
niets en ook niet aan het
beeld van de altijd zinkende
zon tussen al die bomen
die ik fantaseer en die toch
nooit bomen zijn geworden
*********************
sunset 06-08-2022
vrede in lieven
in verdonkerde ramen
verzamelt zich licht
geslikt door stof
en breekbaar zwijgen
in tussenruimtes
van minuten die zich
aan het slaan
van uren oriënteren
tot wijzers stil staan
ons uit ooghoeken
de pauzes roven
*********************
sunset 07-08-2022
ik leef en lief
’t is bijna negen
reeds nestelt zich
de wereld in de zon
ik stoor een vlieg
op rand van mijn theekopje
zij slurpt een druppel weg
en langzaam laat ik ook
mijn energie weer open
trek jaloezieën op
omarm mijn lief
en ook de dag, nog wat gesloten
ik leef en lief
dat wil ik niet vergeten
*********************
sunset 07-08-2022
de zon ontwaakt
achter de ochtendnevel
slaapt nog het woud
zoeken mijn ogen naar een lichting
als het ruisen plots verdwijnt
ontwaakt de zon in al haar luister
en laat de schemer smelten
*********************
sunset 07-08-2022
in nevelige dromen
soms nog zichtbaar
in nevelige dromen
een schaduw van steen
doorheen wolken
zou ik je willen grijpen
de hemel scheuren
je leven is niet meer
enkel nog het herinneren
op de rand van de tijd
in omarming van gras
fluisteren oude namen
hun treurige liederen
*********************
sunset 08-08-2022
veel drinken en ramen en deuren dicht
vandaag wordt de wereld kleiner
- op het beeldscherm een zee
en de bergen, een heel diep verlangen
lijkt nu een onwerkelijke droom
aan hemel blijft de zon fel branden
de ruimtes waarin ik met moeite pas
worden kleiner en ook de vensters
tonen in plaats van weldadig licht
nog slechts enkel spoken buiten
die ik in mijn fantasie laat dansen
wij zijn voor de warmte gezwicht
*********************
sunset 08-08-2022
een zachte wind
vanuit de schaduw van het woud
sluipt een zachte wind door de stad
kruipt in muren
en tegen klapperende deuren
zoekend naar houvast
zijn zwoel-hete adem
blaast de laatste kaarsen uit
voor dat hij verder gaat
in een te warme nacht
*********************
sunset 09-08-2022
nog adem ik
door slaap geplaagd
gevangen tussen momenten
sluit minutenlang mijn ogen
mijn aarzelen
hecht ik aan wijzers
van de sluipende klok
om eindelijk
te kunnen opstaan
*********************
sunset 09-08-2022
tussen het ruisen van kleuren
van een schemerende ochtend
draagt een vogel takje per takje
maakt zich een verscholen nest
[niets gebeurt uit zichzelf,
geen enkele daad,
ook niet in een wereld
van onuitputbare rijkdom]
*********************
sunset 09-08-2022
jaren verzinken in gisteren
zoals water in woestijnzand
al blijft toch het herinneren
en de veelheid van beelden
in dankbaarheid voor dit leven
dat zich volledig heeft vervuld
*********************
sunset 10-08-2022
ik leef een droom
ik blauw mij door de hemel
rek mij uit naar de vrijheid
als een boog buig ik mij in struiken
naast het pad gaan mijn schreden
al prikken doornen mij in mijn gezicht
loop ik toch over van liefde voor jou
elke dag die ik leef is een droom
*********************
sunset 10-08-2022
tijd legt zich in mijn hand
wanneer het laatste uur van zomer slaat
legt overrijp de tijd zich in mijn hand
versluiert ‘s morgens over horizon
het late licht en trekken vogels zuidwaarts
als wolken die doorheen het duister walsen
een stormwind speelt met nog gevulde kruinen
laat ‘t water van de zee wild schuimen
wijl ‘k luister naar zijn melancholische gezang
wentel ik mij in het herinneren van die dagen
dat hete uren in mij in werden gebrand
*********************
sunset 10-08-2022
voelend onuitspreekbaar
met mijn handen
zie ik je voelend,
onuitspreekbaar
lees ik het van lippen
het onhoorbare
bereikt me
midden in mijn hart
schilder je mij
liefdevol
verlangende huiddagen
en een immer lachen
*********************
sunset 11-08-2022
een geur van oogst
in lichte schemer ontwaakt de dag
verplicht zijn eerste licht
in zacht verkleurde twijgen
om zoet en zwaar
een rijke geur van oogst
’s middag in ’t haar te dragen
uiteindelijk zinkt de zomeravond
zich rood in ’t glas
glijdt snel in stille nacht
schittert in zilveren sterrenpracht
*********************
sunset 11-08-2022
dagen lang [uit: vroeger]
tussen berken
leven herinneringen
aan kleine passen
kinderlachen
wandelen gaan
onderweg
over heidepaadjes
mieren, sprinkhanen
en veel vlinders
soms ook een reiger
en toch steeds
dat gevoel van thuis
in het ongetemd buiten
tussen struiken
en in het dagen lang
door het leven struinen
*********************
sunset 12-08-2022
ik blijf hopen
seizoenen wisselen zich
en stijgen naar je hoofd
heet deze zomerse tijd
nachten woelen zich slapeloos
in het omarmen van dagen
tijdens kortstondige momenten
dicht aan de morgen
verdrogen dromen
in de hand van een ochtend
het weten van het gisteren
verlicht geenszins vandaag
al blijf ik hopen op wat koelte
*********************
sunset 13-08-2022
jij hebt mij verblauwd
met jouw liefdesarmen
in adem van het ochtendlicht
stijgen gevoelens
hemelwaarts
*********************
sunset 13-08-2022
ach,
in bedrogen schaduwen
met reeds een voortijdig einde
lagen toch woorden
grijpbaar dichtbij
in de strak blauwe lucht
de brandende zon
is weer sneller dan wij
*********************
sunset 13-08-2022
de geur van vers gemaaid gras
legt zich over deze van de koffie
in de vroege zondagochtend
herinneringen aan mijn jeugd
aan het draaien van het hooi
en aan een zalige luchtigheid:
de geur van vers gemaaid gras
in een vroege zondagochtend
*********************
sunset 14-08-2022
hittegolf
wind beroert
de bladeren niet
stil ligt de wereld
voor de ramen
achter ruiten
wacht ochtend
op de dag
zelfs vogels
in de twijgen
zwijgen
de hitte weet
nog niet
van wijken
*********************
sunset 15-08-2022
tussen hen in
nog is de nacht stil
liggen in je armen
verstrooide sterren
zacht gaat je adem
over hen heen
strelen lippen de tijd
en tussen hen in
slaapt het verlangen
naar morgen
*********************
sunset 15-08-2022
zomerdagen
het leven stroomt trager
zweet zich uit elke porie
naar de dag
leven stroomt trager
op zoek naar koelte
mijd ik elke beweging
het leven stroomt trager
in de nieuwe dag
*********************
sunset 15-08-2022
manen vergaan
en zo vergaan manen
vallen winden neer in de tijd
wat sterft, blijft liggen
en wat geboren wordt
sterft
terwijl sterren zich verzonnen
stormen klagen doorheen hun tijd
die valt en liggen blijft
en niemand geboren wordt
in een periode
waarin het luide uitsterft
tot een zwijgen
en tijd stil blijft
manen vergaan
*********************
sunset 16-08-2022
dromerige ochtenden
dromerige ochtenden
waarin ik de herfst al proef
met zijn overweldigende
bedwelmende zoete geur
rond middagtijd scheurt de hemel open
smaken dagen naar rijke oogst
en ik verzamel
wat handen dragen kunnen
in elke bocht van mijn levensweg
een rust, een inkeer, een verwonderen
over alle wonderen
die nog altijd in mij bloeien
en ‘s avonds thuiskomen
vervuld van alle zinnen
en een ontwaakt verlangen
dat met jou, al het komende beslaapt
*********************
sunset 16-08-2022
door het open venster
wat werkelijk is,
is het vervullen van kleine momenten
- begrijp je nu de ronde kringen
waarmee ik woorden schrijf in een wind
misschien als herinneringen aan al datgene
wat voorbij is en lijkt op dauwdruppels op gras
tussen twijgen woont de hemel, zeg jij
en misschien heb je wel gelijk
maar waar woont de liefde dan?
in de hemel, de zee?
en wandelt zij,
indien zij in de hemel woont,
met de wolken?
of gaat zij met ons door de ochtend,
de dag en de nacht
werp toch alle vragen ver van je weg
want zij zijn weinig meer dan luchtbelletjes
en met je voel komen de antwoorden,
zij dragen je door het open venster
over lange schaduwen
waar ik op je wacht
onder de nachtelijke sterrenhemel
*********************
sunset 17-08-2022
tijdloos hun groeien
trage woorden
vanuit een toekomst gelezen
zeggen waar moed voor dient
over bergen waken wegen
die ik beschreid
met de hemel in mijn armen
en mijn blik op twijgen
van bloeiende beloftes
tijdloos hun groeien
en ademen
tussen regels van verzen
*********************
sunset 17-08-2022
als schaduwworp de aarde tekent
en zon uitbundig stralend
het groen tot in de hemel zoent
dan graaf ik met mijn handen
in vochtig-natte grond
versier mijn ziel
met bonte fonkelkleuren
van mooie bloemenwonderen
*********************
sunset 17-08-2022
nacht
nacht valt
als zijdedoek
over vermoeide lijven
van mens en aarde
murmelt als oermoeder
eeuwenoude geheimen
in elke ziel
stilt liefdevol
elk verlangen
wanneer wij ons
aan haar overgeven
*********************
sunset 18-08-2022
met al het zijn verbonden
oranje kleurt de stilte
levenskrachtig, helder, warm
stil is het weten, het willen
belangrijk enkel maar het heden
in contact met moeder aarde
ken ik toch mijn plaats
voel wie ik was en worden mag
mijn ziel, mijn allergrootste schat
met al het zijn verbonden
slechts door liefde gedragen
geniet ‘k met jou gedeelde stonden
gezamenlijk het leven dragen
*********************
sunset 18-08-2022
[taallol]
in tijden dat mijn hart nog sliep
en ik in droom je naam steeds riep
schonk mij een engel een parel licht
opdat ik voortaan uit levensbron schepte
zó dat mijn moed nimmer nog brak
en ik een ieder steeds weer liefde schonk
oprecht vanuit mijn hart met een gedicht
*********************
sunset 18-08-2022
huid tegen huid
in innige omarming
huid tegen huid
verberg ik mij
als afgeworpen
pijnvol oud vel
- ‘k wil enkel lente zijn
adem komt en gaat
voeten dragen, ongevraagd
slaat ‘t harte verder
*********************
sunset 19-08-2022
bron van puur geluk
als mijn verlangen
mij pijnigt onder huid
mijn blik zich wijd
in verte draagt
het pochen van mijn hart
doorheen de wanden klinkt
en adem zacht
het lied des levens zingt
dan ontwaak ik
in een flits helderheid
vermoed de bron
van puur geluk
omarm de dag, het leven zelf
en mijn geluk
kan nooit meer stuk
*********************
sunset 19-08-2022
vergeet-mij-niet
plant mij in mijn herfst
vijf diep gekleurde rozen
zoek nog in de zomer
plek om hen te planten
dáár waar hun stam
zich goed ontwikkeld
en waar hun kleuren
straks uitbundig stralen
wij van hun pracht genieten
en ik schrijf jou in duizend regels
woordjes in een liefdeslied
opdat alles zo mag blijven
zelfs de allerkleinste bloem:
het vergeet-mij-nietje
*********************
sunset 19-08-2022
[taallol]
voor wie mij vangt
ik ben een duizend maal
niet slechts seconden
een knipperen en glinsteren
glimlachen en ook fonkelen
verlangen naast wat regen
voor wie mij vangt
mij inbed in haar dromen
bewaart het zicht
op duizend maal
voor dat ik eens versplinter
*********************
sunset 19-08-2022
beetje bij beetje
jij schildert
je gelaat op
wanden van
mijn hart
dwingt het
in een vast
kader ook al
meng ik er
telkens nieuwe
kleuren in met
elke penseelstreek
beetje bij beetje
krijgt het vorm
in liefdevol leven
*********************
sunset 20-08-2022
spel der golven
verlangen bezworen
tovert je geur
zich in mijn midden
vloeien zinnen
vlakken dekkend
wijden ogen zich
naar believen
in een ons
naar elkaar neigend
spel der golven
vloed stormt
fel schuimend
effent elk verlangen
drijft terug in de stroom
onderweg naar de zee
*********************
sunset 20-08-2022
leeg en verlaten
leeg de molen en reeds lang verlaten
alle ruimtes uitgeruimd
aan muren bleken plekken
waar eens de foto’s hingen
door spleten en scheuren liefkozend
streelt nog steeds een wind
en achter het huis, wild bruisend
de stroom waar het nieuwe begint
*********************
sunset 21/08/2022
een zonovergoten ochtend
misschien schudt een mannetje op mars
wel met bloeiende pruimenbomen
kleden eiken zich
in rozenrood brokaat
en spelen kraanvogels aan de hemel
verstoppertje met witte konijntjes
tussen eerste stralen van de ontwakende zon
plukken sierlijke feeën
in geurzwangere zomernachten
de verdorde bladeren uit bloemen
bedekt een neuriënde ballade
de nog slapende velden
- een majesteitelijke pauw
spreidt zijn prachtig gekleurde veren
ik ontwaak in een zonovergoten morgen
*********************
sunset 21-08-2022
leven geven
ik maak dagen
die mij plezieren
met vele geneugten
zoals zon, vrede en wijn;
schenk een ieder
daarvan handenvol
ik schep ook liefd’ erbij
zo dat het zinvol is
om vreugde
lachen, groeien
leven te geven
*********************
sunset 21-08-2022
helemaal mezelf
omdat ik alleen
mij niet voldoende ben
mij nimmer zelf
spiegel kan zijn
zoals jij
wanneer jij mijn blik
terughaalt naar mijn hart
en in het jouwe
elke werveling
van mijn warrig denken
bergt,
baan jij mij begrenzende vrijheid
wijds als een zee
die je over mij uitschudt
opdat ik ben
en mag zijn,
helemaal mezelf,
in jou
*********************
sunset 22-08-2022
wedergeboorte
in het loslaten
schrijft herinnering
zich wendend wond
verdonkert in het nevelige
negeert lichtkernen
in uren van vreugdestond
al zijn contouren
niet steeds het ware
zij tonen enkel
een buitenkant
dringen ondiep
in echte grond
woorden verwaaien
zijn een uitdrukken
van het gevoel
en in een genade
verkennen zij
gekwetste zielenmond
gedeelde emoties
laten parels ontwaken
waar genezing
zich in visioenen toont
als wedergeboorte
op ’t aarderond
*********************
sunset 22-08-2022
of het nu aangestoken is of spontaan ontstaan [branden in Europa]
het brandt en niets blijft hoe het was
dood zijn de zwaluwen, lijsters, mussen, kraaien
schorskevers zijn niet meer het probleem
vergloeien met de bomen in de vlammenzee
enkel nog damp zijn beken, vijvers, venen
waar je ook kijkt, alleen maar zwartgeblakerde grond
libellenvleugels smelten, alles krijst en schreeuwt
ellende, as, dit sterven wijd en hemelsbreed
herten vluchten, evers zie je voor hun leven rennen
- het is niet enkel het klein wild dat verbrandt -
het vuur vernietigt efficiënt en snel
bomen, schaduwschenkers toortsen gretig
het paradijs is nu een doodstil zwijgen
er is niets meer te horen of te zien
onteerd, tot in hun diepste wortels dood
zijn wouden, velden, heel het weidse land
*********************
sunset 23-08-2022
één in het elkaar lieven
wanneer je hunkeren
even fel en intens
in het mijne valt
ons, ons omarmen
als aankomen voelt
en onze honger stilt
diep verlangen
elke cel van ons
laat zwellen
dan zijn wij één
in het elkaar lieven
*********************
sunset 23-08-2022
jouw willen
het zachte even goed
als het krachtige
vertaalt zich
in mijn verlangen
overschildert
eenzaamheidkleuren
streelt zich diep
in liefdesvlees
sluit duistere ruimtes
en zwijgzame holtes
bezingt
met lachende blikken
alle paden
die langdurig
mij in het vergeten wanen
jouw dal bloeit
*********************
sunset 24-08-2022
streelzacht
ademend
het onzegbare
aanraken
fonkelend
het wonderlijk
innerlijk-zijn
verleiden
blikdronken
genietend
in het weidse
verwijlen
*********************
sunset 24-08-2022
warme stralen deinen
nog botten knoppen
wisselen koelte tegen glans
warme stralen deinen
regenwater in kleine golven
stranden in zonne-zacht
kleine bloemenperkjes
sluimeren tussen tijden
onderweg naar ‘t vroege licht
met volrijp verlangen
in het late zon-gezicht
troosten reeds ’t verlorene
dat in herfst straks spreekt
*********************
sunset 25-08-2022
een stormend golven
waar mijn brandpunt
diep in jou ankert
dringen gloeiarmen
teder in jouw rust
en onze kernen
vleien zich in elkaars wezen
in het scheiden
en ook in het weerkeren
wiegt zich dromend
het omarmen net als
een stormend golven
van laaiende vuurkorven
trekkend aan elke zenuw
verwaaide rook
ademend naar jou
omdat jij mij liefde
leven en voedsel bent
*********************
sunset 25-08-2022
lichtvermeerderend
vreugdeomvattend
mijn hele zijn
schemerzacht
bloesemdragend
stuifmeellachend fijn
ruisen omcirkelt
al mijn zinnen
liederengelijk
strofenwevend
klankenklinkend
vrijademend straalt
mijn bron
lichtvermeerderend
zacht schemerend
liefdevol
*********************
sunset 25-08-2022
zonsondergang
het is avond
en een geur van voorbije momenten
zweeft nog in de lucht
het hart heeft hen verzamelt
de eeuwigheid metend
als een eenzame oude klok
uit een boerderij van voorbije tijden
waarop herinneringen aan een leven
afgelegd worden
jaar na jaar
en de ene na de ander
*********************
sunset 26-08-2022
droomnabij
je geestwegen
wil ik inkleuren
met impressies
van mezelf
zó dat jij
de schoonheid
van ons landschap
niet slechts bedenkt
maar je blootsvoets
naar heide wenst
jezelf terugvindt
in papavervelden
met de smaak
van hemel en
kinderlachen
in gedeelde mond
jij je het on-
mogelijke herinnert
droomnabij
met je handen
in aarde wroet
om zaad
te liefkozen
*********************
sunset 26-08-2022
Ingo, aangenaam
ik ben geen gedicht
ben de hiel van achilles
Jeanne d’Arcs brandstapel
Napoleons Waterloo
ik ben het ijzeren masker
dat wacht op een gezicht
van van Goghs oor
de schaduw op de Rembrandts
en de strop van galgen
het bijl van de guillotine
maar ook Kafkas wet
Dostojewski’s aas in zijn mouw
de scheur in het binnenste
het kloppen in aderen
Sartres kleinzoon, Hemingway’s schroot
en de maan
die op Place Pigalle schijnt
op weg naar de Moulin Rouge
aangenaam,
ik ben Ingo
*********************
sunset 26-08-2022
bloedrode horizon
in warme pols
van vloed
jou tegemoet
spoelen zich
gedachten
naar lichtbronnen
en twijfels
verzanden
in glashelder
trommelen
van de branding
des levens
schuim ik
mijn lied
in jouw
ondergrond
in zwellende
knoppen
van vreugdegolven
ontspant zich
strandgoed
drijft begeerte
in het bloedrood
van de horizon
*********************
sunset 27-08-2022
intensief bereizen
langs lijnen van je lijf
tekenen van leven
die ik met tastogen
en zingevoelens
intensief bereis
onverhoopt fonkelt
een lacht in je gelaat
en vanuit diepe rust
overbreng je energie
te verstaan, te zoeken
naar jou nabijheid
en opnieuw stijgt willen
schaamteloos tot in jou
*********************
sunset 28-08-2022
gewekt gevoel
je ziel als venster
beschermt eindeloos schatten
in hun spiegelnabijheid
als een diep één in één
dat mij dwingt
in jou te verdrinken
als een moeten
en je borst, o ja, je borst ook
is een mogen, een thuis
is een in mij, een in jou zijn
is iets heiligs geschonken krijgen
een ontwaken in het willende
altijd aanwezige ontmoeten
in ons gewekt gevoel
*********************
sunset 28-08-2022
elke dag weer
zomerzacht
streel je mijn lendenen
met vreugdevolle liederen
en ik hoor vogels
’s ochtends reeds zingen
zonnestralen spelen
rondom bonte bloemen
en ik kan enkel genieten
in een levende woud
droom ik mijn jeugd
groen zijn bomen
onder blauwe hemel
zingen zwaluwen
vanuit de verte
de klank van klokken
elke dag weer
wordt mijn wereld
nieuw geboren
*********************
sunset 29-08-2022
in golven bloemengeur
nestelt zich het koele laken
op zongedrenkte huid
opwindend lokt de avond
waar schemering wiegt
in lonkende ogen
verzinken in een willen
teder vochtige lippen
liefkozen elkaar
*********************
sunset 29-08-2022
liefdevol teder
onmerkbaar likt zij
mijn worden
van mijn lippen
liefdevol teder
neemt zij mij
vertrouwelijk op
zonder haast
bevrijdt zich
intiem gewrevene
golvend wiegend
glijdt het mij
zacht in het jou
*********************
sunset 29-08-2022
geloven
ik leef hier mijn leven
in korte etappes
stap ik er doorheen
maar waar mindere dagen
de goede overlappen
daar sta ik stil
zoek snelle troost
bij Hem alleen
draai rond mijn God
want in mij woedt storm
- zo ben ik soms valk
meestal slechts worm
[kruipend door aarde
in jammerend klagen]
maar in ogen van Hem
ben en ik blijf ik uniek
*********************
sunset 30-08-2022
van ons beiden, daar
zachtjes verlaat mij de droom
legt zich wild-zoet
in de begeerlijke verslaving
aan ons beiden, daar,
richting zuiden
geborgen in het halfduister
vinden omarmende monden
zich in zuchtende overgave
aan elkaar en de liefde
die mensen fluisterend bindt
*********************
sunset 30-08-2022
een zomer loopt ten einde
langzaam verzamelen zich
zwaluwen op dakgoten
de treklust in hun borst
beneemt mij het ademen
op het strand wat drijfgoed
een plastieken fles
troont bovenop de rest
nog neemt naderend afscheid
zich ruimschoots de tijd
tot het weerzien volgend jaar
van strand, duinen en zee
sta ik eenzaam op de dijk
schuimend likt de branding
tranen op uit het grijze zand
*********************
sunset 31-08-2022
reeds tekent herfst
reeds tekent herfst de bladeren van bomen
zon-koesterend van goud naar helder geel
hangen nog steeds aan takken hun leven
kleven aan twijgen en houden zich stil
weldra zal wind het lover doen beven
zal aan hen trekken soms zacht en soms ruw
tot traag en dan sneller het bladeren regent
de aarde bedekt met een mooi bont tapijt
het dempt zacht mijn schreden in rurale rust
sta ik op het lover de handen van zielen
luister naar ’t fluisteren van een rustige bries
**********************
sunset 31-08-2022
jouw engel
zacht zweeft
een troostende engel
doorheen je ruimte
lacht helder lief
jij denkt dat je droomt
tot hij dichterbij komt
ongekende woorden fluistert
die jij hoort en voelt
in je opneemt als klanken
van een vreemde melodie
waarmee hij je omhult
als helende elegie
laat je tranen stromen
toon hem je smart en pijn
ook de vergeten liefde
diep in je innerlijk zijn
aanvaard zijn vleugelstrelen
weet dat hij jou verstaat
je teder op je voorhoofd kust
zó dat jij niet vergeet
dat hij diep in je harte woont
*********************
sunset 31-08-2022