en jij lacht
deze winter is anders
dan die uit onze jeugd
hij is dichter bij de lente
dichter aan het einde
van onze tijd
jouw hand beeft in de mijne
wij zijn oud geworden
maar in al onze dromen
vliegen nog altijd vlinders
en jij lacht in je slaap
*********************
sunset 01-02-2022
een immer wandelen
golven van de zee
zijn niet bang om te sterven
tegen de klippen
blauw in het venster
is geen hemel
die op iemand wacht
leven is een immer wandelen
door parken en tuinen
waar bloesems stralen
*********************
sunset 01-02-2022
jouw lachen
in het voorbijgaan
verzamelen herinneringen
slechts enkele woorden
die geel als volle maan fluisteren
in een taal die wij verstaan
blauw is bescheiden als de nacht
ooit wil ik ook
vreemde talen leren spreken
en dan mijn memoires schrijven
– jouw lachen op bladzijde zeven
zal ik beslist niet vergeten
*********************
sunset 02-02-2022
in zonnegeel
papieren bootjes
dragen woorden over het leven
aan de klippen
ontmoeten zich lippen en huid
inktblauw hecht zich
aan het begin van een naam
die niemand meer roept
schrift verbleekt in zonnegeel
*********************
sunset 03-02-2022
weerzien
ergens zien wij ons terug
achter donkere dagen
van deze winter
zullen wij weer op het terras zitten
dromen van het leven
bladeren fluisteren in een warme lentewind
die ons winter vergeten laat
- hier schreef ik voor jou
mijn mooiste gedicht
wist dat het een afscheid was
maar ergens zien wij ons terug
*********************
sunset 03-02-2022
daar is iets
daar is iets wat mij aantrekt
iets dat mij heel diep raakt
in jouw blik wiegt een meer
dat mij golvend liefkozend streelt
daar is iets wat mij opneemt
iets wat mij stil ontroert
in jouw lachen rust een lust
van liefdevolle aanvaarding
daar is iets wat mij ontspant
iets dat mijn innerlijk stilt
in jou bloeien weiden
waarvan ik niet weet of zij ooit eindigen
daar is iets dat mij ontwaakt
iets dan mijn vuur ontbrandt
in jouw woorden heerst liefde
die mij bedoelt, en jou altijd mee
*********************
sunset 03-02-2022
een mond ontwaakt
lost zich van de ogen
tot het blauw luistert
alles verstaat
je mond beweegt zich
naar een nieuwe horizon
legt zich dan tussen dijen
waakt en groeit
*********************
sunset 03-02-2022
rustig ademend
wanneer de roes eindigt
vind ik op onze lijven
duidelijk tekens
van vreugde, liefde en lust
rustig ademend
beschermt ons nu
een gelukzalige glimlach
en nog een vleug warmte
ontmoeten zich
wetende blikken
die heel nabij zijn
*********************
sunset 04-02-2022
ergens breken
eerste bloesems open
van de forsythia
zij ontroeren mij
omdat het als
vanzelfsprekend gebeurt
de zon zinkt weg
in de einder
zacht zucht een nachtwind
en niemand lost het raadsel op
voor wie zij nu reeds bloeien
*********************
sunset 04-02-2022
de hemel in onze ogen
stralend legt zich liefde
zoals een sterrenhemel
beschermend over ons
woorden paarlen glanzend
als zijn het de sleutels
tot de kern van ons zijn
de jaren bloeien geurend
wanneer jij de hemel
uit onze ogen plukt
*********************
sunset 04-01-2022
door intens verlangen
het is als hebben wij elkaar
de poorten tot het verborgene
met lachen open geduwd
als draagt jouw huid het lied
dat ik reeds heb geneuried
lang voor dat ik je kende
als verzinken jouw blikken
in elk van mijn poriën
met verlangen gevuld
*********************
sunset 05-02-2022
meer hoef ik niet
regen op mijn huid
in het bos loeren vossen
sporen van snelle passen
en jou heel zacht ademen
maar in mijn hart
heb je mijn taal ontdooit
het ijs laten smelten
kou vervangen door warmte
jij bent overal in mij
meer hoef ik niet te weten
*********************
sunset 05-02-2022
lichtjaren zijn geen afstand
eeuwig, zeggen wij
alsof wij de draagwijdte
van dat woord begrijpen
lichtjaren zijn geen afstand
waar landen bestaan
onder andere hemelen
met sterren die doorheen de dag
fonkelen als diamanten
– soms zit ik daar
en denk mij vergaan
*********************
sunset 05-02-2022
poëzienamiddag op 05-02-2022
de lucht vandaag
ligt warm om ’t hart
zij ruikt niet naar de winter
beslist nog niet naar maart
maar eerder naar de lente
van april of mei
- de kalender was het enerlei
hij schreef reeds winterwende
vandaag nam ‘t natte grijs
voor even toch een einde
*********************
sunset 06-02-2022
eeuwig jong en gelukkig
wat moet ik beginnen
met een ochtend
waar regen tegen de ruiten slaat
orkaanwinden zijn gemeld
en onze koffie koud wordt
ik sluit mijn ogen
denk aan zomerdagen
aan groene bloeiende weiden
waar wij beiden wandelen
eeuwig jong en gelukkig
*********************
sunset 06-02-2022
het einde steelt de dag zijn licht
en op zijn laken zit
de naakte nacht en legt zich
bij hem en geen woord
verbreekt de tijd
*********************
sunset 06-02-2022
vaar – wel
de wind blaast poëzie
geluidloos door bomen
in deze winter zonder ijs
ogen tranen over velden
ook al wacht ergens de lente
toch schemeren uren
ik riep je na te blijven
maar jij volgde het dooien
rimpelde je voorhoofd
en liet ons een leegte
beelden van herinneren
in pijn van het nu
*********************
sunset 07-02-2022
en nu nog steeds
eenmaal ooit
raakte ik de tijd aan
vielen er sterren
op jouw kant van de maan
als kristallen
voor latere dagen
[toen wist ik nog niets
van ware liefde]
ik weet het nog goed
jij was puur en ongeschminkt
en breekbaar
en nu,
na zevenendertig jaren,
nog steeds
*********************
sunset 08-02-2022
warm, licht
vandaag tonen de kamers
een vredig gezicht
geborgen in zacht diffuus licht
grijs door de regen
doezelen wij
door vroege wanordelijke uren
zon verstopt zich achter wolken
wind waait de grastapijten hoog
muren zoeken tastend zonnestralen
niets of niemand blijft nog droog
ik laat de rolgordijnen dicht
de ramen zijn het met mij eens
en langzaam doezelen wij weer in
liggen heel dicht in elkaars armen
en onze huid voelt warm, licht
liefde toont ons haar erbarmen
*********************
sunset 08-02-2022
ik lief je eeuwig
grasgefluister en de schijn
van zilveren beekforellen
golven dragen mij alleen
uren mij het avond helderen
sterren zonder nog veel tijd
schenk ik jou mijn engelvleugels
scheur hen af in felle pijn
ook al ben je mij nog ver
dromen elfen ons een ladder
naar de sappige groene weiden
fluistert bodemloos het ven
ik lief je eeuwig eindeloos
tot ik jou ook waarlijk ken
*********************
sunset 09-02-2022
maanwoorden
jij vluchtige donderdag
onder duizenden al geweest
kam ik wolken uit de hemel
vlecht staartjes uit zonnestralen
droom maanwoorden
vuurrood op mijn lippen
lichter dan veertjes
laat ik hen dragen door de wind
naar een ieder die luistert
*********************
sunset 10-02-2022
verleden, heden, toekomst
jouw lijf, een feest
waar wij ons ontmoeten
bloeien de velden
echoot liefde
in wind en regen
stromen en dalen
binden zich
in beweging der ledematen
zon, wolken en lippen
laten ons liederen zingen
en wij verenen
de zee met de hemel
en aarde kijkt toe
naar warme vreugde
en vlinderende buiken
jouw lichaam is ruimte
waar wind en wolken
op toppen van golven
schuimend rijden
bladeren ontvouwen
verleden wordt heden
toekomst en droom
*********************
sunset 10-02-2022
woorden slapen naakt
op het voetpad
ik raap hen op
leg hen in een gedicht
waar zij dromen
over onsterfelijkheid
*********************
sunset 10-02-2022
voor jou en mij
elke ochtend
sluipen woorden
uit een diep verlangen
sommige leg ik
op onze huid
waar zij ons warmen
anderen vliegen
naar de sterren
om te fonkelen
maar ik, ik wens woorden
waarin wij ons
altijd zullen vinden
*********************
sunset 11-02-2022
de wind blaast boos
wanneer het donkert
de voeten koud geworden
strompelt het hart
naar nachtfrisse lakens
tegen de muur
draaien digitaal wijzers
de wind blaast boos
tot botten verstijven
en daarvoor in stof
het spoor van stappen
op weg naar een einde
waar alles eens stopt
een ieder daar slaapt
die niemand meer ziet
*********************
sunset 11-02-2022
elk moment opnieuw
sterren, vissen, geesten
zweven als aan dunne draadjes
adem roert zich tussen hen
en zij trekken hun banen
om elkaar zonder zich te raken
onrustig als flakkerende vlammen
stil als eenvoudig zuchten
tekenen ruimtes in ruimte
elk moment opnieuw
reeds vanaf het worden
maar ook in het vergeten
*********************
sunset 11-02-2022
kleuren-blij
gelauwerd
bewandel ik wegen
moedig, krachtig
schitterend kleuren-blij
vanuit stilte
beelden schetsen
die zich tonen willen
en ook waarom ik hier ben
het zicht- en voelbare
leesbaar maken
verbonden in liefde
*********************
sunset 12-02-2022
het neigt naar storm
ik schilder kleuren in de horizon
als grijs zijdepapier de wolkenhemel
oostwaarts valt maagdelijk sneeuw
schittert in pupillen
omvat de boog van de hemel
en ook die van mijn huid
in voortschrijdende uren
grijp ik de echo van woorden
- in mijn hoofd neigt het naar storm
*********************
sunset 12-02-2022
jij bent een stroom
jij bent als een stroom
die in de zee uitmondt
dolfijnen kennen jou
zij vragen naar dagen
die zich niet temmen laten
en naar een maan
die zich spiegelt in het water
jij kent de antwoorden niet
stroomt zijwaarts naar mij toe
waar wij ons lieven, samen
*********************
sunset 13-02-2022
Oekraïne, morgen
alsof zij ons beliegen
zo zeggen zij waarheden
opdat wij berusten
[en toch leven wij verder
alsof wij hen geloven]
tegenover ons
op het puin van huizen
staan zij voor het iets
bouwen weer op
pakken het leven op
het erge gebeuren
basis voor een vergeven
de waarde van het avondland
door het lelijke straalt
schoonheid, vreugde
in al het leed
*********************
sunset 14-02-2022
gevallen engelen
ik volg de bedwelmende jasmijngeur
want wij zijn uit hetzelfde hout gesneden
dromen dezelfde dromen
wie kan bedenken dat bonte kleuren
zich verstaan met het zwart van de nacht
wij zijn europa
met regenvlagen en milde winters
tussen hier en daar
liggen immense oceanen
en ben ji, ji, en ik, ik
wij zijn gevallen engelen
uit de hemel verbannen
en zonder enige vaste verblijfplaats
trotseren wij de zon
en de ondergang van deze wereld
*********************
sunset 14-02-2022
zij die mij hebben verlaten
allen die mij tranen gaven
zelfs mijn kind, te vroeg ademloos
worden door mij droef gedragen
door de tijd tot aan mijn graf
daar het leven mij niet spaarde
naast geluk ook treurnis gaf
*********************
sunset 14-02-2022
verblind en sprakeloos
nacht nestelt in jouw ogen
het vreemde woord is uitgegomd
bloesems ontspruiten uit stilte
zelfs voor het leven
is zwijgen alles in nu
enkel wit, gebroken
achtervolgt mij mijn verlangen
ben ik verblindt en sprakeloos
door innerlijke schoonheid
van jou, liefdevolle vrouw
*********************
sunset 15-02-2022
jou wil ik altijd horen
onder een grijze hemel
legt zich windgefluister
op de huid waar jij mij
een huis uit ijs bouwt
mocht jij ooit gaan
als ik blijven moet
stiltes zijn overal
en ik verzamel hen
voor wanneer dagen
te luidruchtig worden
opdat ik je altijd hoor
*********************
sunset 15-02-2022
niet te geloven
weet je, ik leef al best lang
orchideeën beschreven ons
samen met de geur van jasmijn
waar ik eeuwige trouw beloofde
in een voortdurende zomer
mijn hart in vuur en vlam
draag ik voorbij mijn grenzen
van tijd en kan niet geloven
dat ik, volledig vrij, het ben
die jou, eindeloos, mag lieven
*********************
sunset 15-02-2022
soms, heel soms
soms springt een tekst mij tegemoet
uit twijgen ongeschreven poëzie
landt op mijn schouder
en fluistert zachtjes in mijn oor
soms is het slechts een papegaai
die woordmuziek oefent
klanken menselijke stemmen en gevoel
en heel soms raakt mij zwijgend
een gedicht zonder woorden
die moeten mij eerst nog vinden
*********************
sunset 15-02-2022
alleen maar wij
op mijn huid en in alle kamers
voel ik jou nabijheid
genoeg voor lange zomer-
avonden op ons dakterras
na winterdagen
geworteld in een ja
strekken zij zich naar ons uit
laten ogen stralen
als hartslag van onze lach
huid tegen huid
bestaat er geen jij noch ik
alleen nog maar wij
en een eindeloze zomer
*********************
sunset 16-02-2022
reeds negen graden
regen-verwaaid in wind
brult kilte je in je gelaat
eender hoe oud wij zijn
ofschoon slechts water
vult zich zonder warmte
toch ook elk leeg vat
als was het droog
zoals woestijnzand
hoe helder sterren ook schijnen
is het reeds negen graden
in de speelruimte leven
voor al het menselijke
en zijn verdriet
*********************
sunset 16-08-2022
in het woud
groteske schaduwen
van bomen
vanuit de verte
nachtelijke stilte
natuur legt zich
te rusten
een wind blaast
over het terras
wiegt mij in slaap
*********************
sunset 17-02-2022
ik kan jullie zeggen
vensters zijn deuren
om door te kijken te openen
ja zelfs te sluiten
de wereld buiten
vernietig hem niet
heb nachten geproefd
dagen in slaap geteld
ik kan jullie zeggen
zij beginnen en eindigen
magie zit hem juist in het blijven
ondanks alles
in het kijken het openen
het schrijven en uithouden
van het leven hier
*********************
sunset 17-02-2022
jarige ik
de zin der woorden
ligt op mijn vingers
- doornat tot op de huid
openen hemelse sluizen
scheuren takken van bomen -
lief-mondig gevlochten
op maagdelijk wit papier
met ertussen
steels wegvloeiend
innerlijk licht
resten de jaren
in genade geschonken
een jarige ik
*********************
sunset 18-02-2022
bejaardentehuis
[na een eindeloze mars
zijn mijn laarzen eenvoudig
zonder mij verder gewandeld]
ik zit in een apocalyptische stilte
van een bejaardentehuis
hoest toekomstvisioenen op:
sprekende schedelknoken
die naar rauw vlees verlangen
en natte as
die opnieuw begint te branden
voor mij zie ik een spiegel
van de maatschappij
in stukken, zó dat ik mij
amper nog erin herken
en met een scherf ervan
kerf ik mij mijn naam
in mijn onderarm
opdat ik hem nooit
zal vergeten
buiten voor mijn raam
hoor ik hoe mijn laarzen
heen en weer marcheren
zij komen nergens meer aan
*********************
sunset 18-02-2022
na de storm
alsof jij nimmer bent geweest
enkel een droom in slechts een droom
golven zongen al jouw liederen
de zee begroef hen onder schuim
en in aeonen wanneer stof
is uitgewerfeld en al lang
geen lover meer uit kruinen valt
is het alleen nog het moment dat telt
*********************
sunset 19-02-2022
schilderende woorden
in uren wind en regen
pluk ik herinneringen
uit een zee van kleuren
– tussen lelies en tulpen
ligt tijd begraven
wortelt in het verleden
en bloeit op papier
bloemen spreken een milde taal
bijna een zacht fluisteren
dat als zand ruizelt
uit winter-grauwe handen
zich als stilte en schoonheid
dun op het water legt
waar zij, tot op vandaag,
over schilderende woorden dromen
*********************
sunset 21-02-2022
de vreemde trekt verder
als pijlen trekken klokwijzers
traag over mijn huid
snijden zich er doorheen
tot diep mijn navel
aan vingers hangen
uren tot in het zaad
van de voorlaatste oogst
en ploegen door de avond
steunend tegen schaduwen
denk ik aan God
zoals aan een nachtelijke vreemde
fluister mijn gebeden
rotsen vallen dwars op armen
van de wijzers van de kerktorenklok
valt de roest van de liefde
neer in mijn schoot
het licht verlaat de avond
als ik ingebed word in de nacht
en de vreemde verder trekt
*********************
sunset 21-02-2022
vensters slapen
met een kater
van het doorfeest weekend
regen klatert op daken
valt in ruwe kelen
na het begin van een nieuw jaar
deels nog geankerd in het oude
fluisteren grijze ochtenduren:
volle kracht vooruit
*********************
sunset 21-02-2022
eeuwige liefdeshonger
broedplaatsen van reigers
aan het begin van rietgras
waar wij het vergeten terug vinden
in liefdevolle aanrakingen
van belangeloze tijd
die herinnert aan zoetwater
het zoeken van zaden
en nestelen in kruinen van bomen
waar wij jaren najagen
in een eeuwige liefdeshonger
*********************
sunset 22-02-2022
hulpeloos
op stormende dagen
slaat de wind tegen vensters
nachten smaken kil
golven van getijden
vloeien mij door mond en ogen
zwart als de nachtelijke hemel
met regen in de handen
zand in de aderen
en omgewaaide bomen in het hart
drijf ik hulpeloos door jaargetijden
mijn blik gericht naar de horizon
meer hunkerend dan ooit
*********************
sunset 22-02-2022
adem van lentedagen
ik voel mij niet meer
verworteld in het water
met mijn handen
graaf ik naar adelaren
en ook naar de hars
onder jouw bast
leg je krekelhuid af
word ochtenddauw
mijn adem van
de eerste lentedag
tot in hartje winter
*********************
sunset 23-02-2022
zevenendertig jaar later
jij bent mooier geworden
na al die jaren
ben ik nog altijd ademloos
wanneer jij mij warm kust
tijd leert ons
liefde te leven
in en met elkaar
vrij en verbonden
jij bent in al die jaren
steeds mooier geworden
*********************
sunset 24-02-2022
Oekraïne, 24 februari 2022
valse woorden zijn nu stil geworden
misschien dat zij in lente
weer oprecht liefdevol klinken
*********************
sunset 24-02-2022
museumbezoek
[ontbrekend voorhoofd
tussen ogen
een filtersigaret
met lippenstift
van een laatste kus]
een spin loert
op een brommende vlieg
die niet komt
omdat zij naar buiten wil
door het blinde venster
met een bezoekersstoel
kun je piepend
rijden over het parket
- heel pijnlijk
in een eerbiedige stilte
alle anderen staan
bekijken verstandig
het droeve werk:
een houten hoofd
reeds gepatineerd
*********************
sunset 24-02-2022
enkel nog vreugd
jij glijdt vooruit en terug
als een lemmet
die de bewegingen volgt
het wit van mijn ogen
zinkt in zout van het zweet
langzaam ontslaapt jouw huid
tot verkoelende sneeuw
niets ademt meer
niemand heeft pijn
enkel nog vreugd
en met een kleine finale
stilte op de vingertopjes
streel ik de hemel
*********************
sunset 25-02-2022
melancholie
bewegende golven
schommelen het riet
wijl zandbanken wachten
[ijsbergen aan de andere zijde]
land in zicht
voor de boot
en langs achter
[waarheen de reis ook gaat
een zeeman zingt zijn lied]
wolken onder een zon
het zwartgrijze van de nacht
eilanden rijgen zich aaneen
[bergbeklimmers
op de top]
*********************
sunset 25-02-2022
terug naar huis [zoekend naar vrede]
de schaduw achter mij
versluiert mijn schreden
maakt woorden leeg
en breekt beloftes
vandaag wijs ik
met een vinger op mezelf
wil het begrijpen
alles eindelijk verstaan
open mijn ogen
en keer terug naar huis
*********************
sunset 25-02-2012
in jouw adem
ik neig me
aan de dag
bouw een bed
uit zonnestralen
en het zingen
van vogels
de hemel is
ondanks de vorst
lente behangen
en in jouw adem
woont mijn ochtend
*********************
sunset 26-02-2022
hopen op
jaren wisselen snel
maken mij dronken
nachten walsen slapeloos
dagen begroeten uren
in hun momenten
dichtbij de stroom
verdrogen dromen
in de hand van de werkelijkheid
weegt elke stap loodzwaar
het weten over hen
die ons voorgingen
mildert het huidige nauwelijks
ergens hoop ik
op het nieuwe
*********************
sunset 26-02-2022
jouw liefde verwarmt
woorden verzamel jij
en als bloemen
wandelen gedachten
met sneeuwluipaarden
of gazellen
over horizonten
gaan jouw blikken
raken de adem
die onder kussens slaapt
lavendelblauw
en lachend
is elke omarming
jouw liefde verwarmt mij
iedere nacht
*********************
sunset 27-02-2022
Kiev, ik huil om jou
vluchtige beelden
op het netvlies
schaduwscheuren
die iets wekken
wat onzegbaar blijft
gebundeld in tranen
druppelt het neer
en een donkere wolk
schuift zich voor de maan
*********************
sunset 28-02-2022
samen opstaan
zij verstoppen hun licht
achter donkere wolken
werpen groteske schaduwen
moeders neuriën slaapliedjes
kruipen weg in schuilkelders
waar zij gesmoord huilen
nachtmerries weerspiegelen
in ruiten van façades
vallen uit nachtelijke hemel
wij mogen niet lijdzaam toekijken
moeten nu de vuisten ballen
en eindelijk samen opstaan
*********************
sunset 28-02-2022