één minuut voor twaalf
ik ween om een vernielde wereld
en om de angst van dieren
weinigen horen hun klagen
en niemand droogt hun tranen
moeder aarde laat zwart bloed stromen
en ik zie beelden van een waanzin
kan enkel slechts nog hoop omarmen
waar winst leidt tot een naakte angst
en aan de andere kant van deze wereld
strijdt de natuur tegen de as en stof
stroomt geld en niemand denkt
aan de honger van de armen
kosten van een koude wereld in een te luide tijd
waar in het regenwoud toekomst verbrandt
een meerderheid werkeloos toekijkt
bomen worden verwerkt tot papier
zelfs de polen smelten
en wij, wij allen, leven slechts voor eigen vertier
*********************
sunset 01-05-2022
in alle komende koude dagen
soms, wanner sterren mij roepen
dan droom ik mij naar een zee van zielen
en op weg naar hier, pluk ik woorden
schrijf hen in mijn boek van verlangen
sterrenstof schildert mij
warme beelden van de eeuwigheid
en het oude lied van de melkweg
raakt mij heel zacht aan
mijn droefheid verlangt het einde van mijn reis
in duizend maal duizend jaren die ik vergeten ben
heb ik de bron van het eeuwige licht gezien
in het luide rood van de zon
ik wil dansen met de kleuren van de regenboog
de kleine boom nog omarmen vóór dat ik ga
want ik lief zijn lachen die hij mij schenkt
in alle komende koude dagen
*********************
sunset 01-05-2022
mij is zo grijs
waar is het blauw gebleven
nu rood verbleekt na al de jaren
spreekt mij het geel en zwart en wit
het groen van woud droom ik in tijd
waar hoop mij rest als enige weg
*********************
sunset 01-05-2022
teder zacht
wanneer ik je lief
is tijd ruimte
volgen wij het neuriën
als een verlangen
van oneindigheid
tot voorbij sterren
als je mijn hunkering
jouw nabijheid schenkt
luisteren wij samen
liefdesmelodieën
en teder zacht
omarmt jouw warmte
mijn liederen
van een eeuwigheid
*********************
sunset 02-05-2022
niets nieuws onder de zon
je hoort herinnering aan toen
en tijd na tijd kent dezelfde afschuw;
gesneuvelden zijn zonder namen
er zijn enkel vragen die antwoorden
wanneer het gisteren bloeit in vandaag
droefheid hen omarmt die blijven
waar en wanneer was het begin
van oorlog en vrede onder één hemel;
doden smeken om vergeving
eens te meer weer
*********************
sunset 02-05-2022
zand, zon en bloemen
wij werpen woorden in de lucht
als stenen; wij staan pal in de storm
verzwaren onze ledematen
stijve armen bevriezen de aders
de adem breekt - gelukkig - niet
draagt de laatste lettergrepen
wild slaan zij tegen een muur
vallen vermoeid op de aarde
- het is nog niet lang gelden
dat wij onze zielen verbonden
met zand, zon en bloemen
en tussen de sterren hingen
*********************
sunset 03-05-2022
mijn groet van liefde
in het dal der wolven
slaap ik in het zand
drink woorden uit wind
daar, op een oude weide
roepen mij dode bomen
dromen wij samen tijd
soms, op warme dagen
hoor ik een spreken
zingen kleuren in mijn leid
en ik verlies mijn angst
voor de ratten der macht
zend mijn groet van liefde
naar de gebogen
regenboog aan de hemel
*********************
sunset 03-05-2022
tem de zeeën, mijn hart
scheur de wolken uit de bomen
daar, in de kronen lachen enkel kraaien
zwart naar de hemel
sluit mond en het blauw van dromen
in die stonden, mijn hart
waarin elk masker valt
en het grauwe je omvat
net als de geluiden van oorlog
*********************
sunset 03-05-2022
ogen waarin liefde spiegelt
in innige omarming
jouw lichaam heel nabij
wil ik je zoete zoenen voelen
verzinken in jouw ogen
waarin zich liefde spiegelt
teder zacht mijn vingers
die je intiem strelen
in een elkaar liefkozen
zo vertrouwt en toch,
telkens weer nieuw
*********************
sunset 04-05-2022
04 mei
ik droom het kind
dat ik ben
en naar mij toe komt
wij gaan naast elkaar
kijken ons aan
en zwijgen
wat valt er te zeggen?
wij dromen beide,
nog steeds
*********************
sunset 04-05-2022
bijna een alledaagse foto
klaarte overstroomt de tafel
een opengeslagen krant
geduldige stoelen en een lamp
als zacht geschreven licht
veegt leegte de kopjes uit
deelt foto’s volhoudend mee
tussen kast en tafel
zo veel lentes nog
die zich afwisselen
*********************
sunset 04-04-2022
geen angst te moeten hebben
dat druppels van jouw huid
op mijn huid verbranden
terwijl jij me lieft
libellen aan het water
met hun vleugels
ons koelte toewaaieren
en daarmee vlinders
in onze buiken
het leven redden
*********************
sunset 04-05-2022
05 mei
wie gaan langzaam door
blinde vlekken van deze lente
zijn het de vrede op het spoor
wie de sleutel van dit spel kent
zet de deur wagenwijd open
liefde is honing die het hart vult
langzaam gaan wij door
deze lente en zijn oorlogsdagen
wij zijn de vrede op het spoor
wie het leven en zijn naaste lieft
heeft geen sleutels nodig
om hemelse stilte te vinden
*********************
sunset 05-05-2022
niet slechts een woord
de kleur rood is reeds daar
waar ik kom, begeleidt mij
het blauw een deel van mijn weg
tussendoor in het groen
zie ik schaduwen van zwart
luid en stil is mijn vreugde
en mijn ik wil jou zijn
want op het einde van ons pad
begrijpen wij allen:
liefde is niet slechts een woord
*********************
sunset 05-05-2022
naar voren en terug
volgt de kling het glijden
en het wit van ogen
verdrinkt in het zout van zweet
zacht ontslaapt huid
tot een koelte van sneeuw
niets ademt meer
niets doet nog zeer
en met een kleine
finale stilte
streel ik in jou de hemel
*********************
sunset 05-05-2022
romantiek, ook
extase ons begeren
- een zuchten onderbouwt
verlangen de drang
naar de zee die
deze keer niet
gelijkt op een cocktailglas
naar oorden
waar de maan
geen schijnwerper is
liefdesrelatie geen fictie
- de naald
telkens en telkens weer
in het vlees geboord wordt
*********************
sunset 06-05-2022
het is zoals het is
uit jouw ogen valt
een blik voor mijn voeten
de spiegel kauwt hongerig
zijn eigen glas; hij zwijgt
wanneer wij lachen
en onze stem
met woorden dichtnaaien
- het is zoals het is
soms raapt iemand van ons
op de oever een steen op
werpt hem bruggend over de stroom
bijna zo alsof hij daarmee
iets wil zeggen
dat het hem spijt
bijvoorbeeld
*********************
sunset 06-05-2022
zoals dauw op gras
de nacht werpt
sterrensluiers
over mij heen
maakt mijn slaap-warm lijf wakker
tot jouw mond
helemaal van mij is
in de ochtend
rust ik op jou
zoals dauw op het gras
het is rustig stil
want liefdeslust
heeft de vulkaan gedoofd
*********************
sunset 07-05-2022
romantiek, ook
stroomopwaarts,
aan de grenzen
van jouw heuvels
heb jij mij land geschonken
een zorgvuldig afgemeten
veld van betekenissen
waar ik mij een hut bouw
een weelderige bonte tuin schep
en in de stilte van de nacht
luister naar het duister
hoop dat jij naar mij toe komt
hand in hand, door wind gedragen
roeien wij op deze stroom
rusten aan bloeiende oevers
en luisteren naar kleine vogels
die ons een lied zingen
teder de liefde der lachenden
wanneer zij elkaar aanraken
- in het midden van hun lijven
glanzen hoogtepunten verlangens
in hitte van hun nabijheid
*********************
sunset 07-05-2022
een gordiaanse knoop
opnieuw ben ik bron en ook bestemming
een gordiaanse knoop in ochtendstemming
zuig ik aan woorden, scheid hen uit
werk mij van achteren naar voren
en werk mij door hen heen, maak mij
bekend met zesenzestig namen
zelfs met de mijne geef ik mij bloot
in het hart van allen die mij lieven
ben ik een vlucht als van een vlinder
waar elke vleugelslag echt telt
de roes van ’t leven volgt de golven
van tonen van de toverfluit waar wij
soms niet met elkander slapen
hameren wij vingertoppen wond
en heel misschien glijd ons het leven
heel langzaam als zand door vingers
*********************
sunset 07-05-2022
de zestiger jaren [uit: vroeger]
gitaarklanken
als dorstige lippen
gezangen
tot aan de sterren
draagt de wind
onze chaotische gedachten
op kinderkopjes
schreeuwden wij ons
onze trommelvliezen stuk
wachtend
onder donker blauw
tot alle muren vielen
*********************
sunset 08-05-2022
vrouwen en kinderen
als bonte vlaggen
waaien armen tot afscheid
toekomstige ontmoetingen
regelen zij met rooksignalen
de overlevenden
hebben het woord
dat steeds weer
een aftasten is
van ruimte en tijd
*********************
sunset 08-05 2022
eerst maar proberen
in de stad hebben
onvindbare uitgevers
zelfs de laatste voorbijgangers
klein gedrukt tussen bladzijden
geperst uit beton
plezier heb ik slechts
wanneer ik notabelen
van deze stad
mijn onzichtbare zak
vol rode mieren
in hun broek kieper
zakken vol
met gedichten zoals deze
- wij geloven, beste heren
dat de dood een kunstenaar is
die iets meer van sterven verstaat
dan wij ons voorstellen
[dit bijt beslist een beetje
zegt de poëet
rond drie uur ’s nachts
bij een glas port, en lacht:
maar probeer maar eerst
in de toekomst aan te komen]
*********************
sunset 08-05-2022
taal
de geboorte van spraak
ligt vóór de woorden;
het eigen bestaan zelf
is reeds taal
zonder woorden, de blikken
de gestes en ruimte
in nabijheid, afstand
mimiek en gang
de houding van het lijf
en draai tijdens de dans
*********************
sunset 09-05-2022
wij lieven enkel nog grenzeloos
het fonkelen van glazen doornen
vangt het vale licht van een maan
verteerde vlammen vallen rugwaarts
daar wacht de nacht en geluidloze stilte
op haar eerste ontwaken
wij hebben onze vleugels omgeruild
nachtvleugels zonder stof op onze dromen
het eindeloze licht, uitgeschakeld,
hypnotiseert niet meer de vleugellozen
wij lieven enkel nog grenzeloos
*********************
sunset 09-05-2022
wat gaat er in je om, moeder
jouw woorden zoeken stilte
daar waar herinnering begint
is er enkel nog rust
jij hebt zo veel gezien
zo veel gezegd
wat blijft is alleen een zwijgen
jouw ogen kijken naar binnen
en als een blinde vlek
verschijnt het beeld van jezelf
zijn wij jouw vreemden
jouw herinnering en heden
in dit niet te begrijpen nu
*********************
sunset 09-05-2022
het verlorene zoeken
tongen breken het woord
op de lippen
verdelen de aandacht
naar twee kanten
een bleke toon vertwijgt zich
als wrakhout der gevoelens
en gulzig slikt de mond zijn echo
om het verlorene te zoeken
het over het hoofd geziene
en het niet gehoorde
golven van gebroken woorden
dansen in het stilmakend zwijgen
*********************
sunset 10-05-2022
vroege ochtendblik
nog nestelt het duister
zich tussen opkomende zonnestralen
in een vaag blauwe schaduw
de ochtendroep deelt talloze vogelstemmen
haarfijn openen zich nevelsluiers
in koelte van boomkruinen
nog echoot het maanzilver
in kleine intervallen
aan nacht verdwijnende
wolkenhorizonten
*********************
sunset 10-05-2022
gedragen door mijn schaduw
namen als noten
op een toonladder
gebundeld tot akkoorden
mijn schaduw draagt mij
over lichtwegen
onder schaduw blauwe leegte
die ik geduldig vul
blikken spiegelen zich
breken scherp afgetekende
silhouetten in twee
schaduw, een dirigent
van schakeringen blauw
*********************
sunset 10-05-2022
vanuit het duister
schrijf ik schaduw
op zwart marmer
verborgen licht
breekt saffraangeel
op mijn zomerhuid
kalligrafisch vormt zich
woord aan woord
in woord
*********************
sunset 11-05-2022
decennia lang
waar is de hemel
met zijn engelen
wanneer prikkeldraad
harten insnoert
zwarte rook
de adem beneemt
kinderharten sluiten
sprookjes van de hele wereld
in hun zielen
verliezen hun klein geloof
in de as op de grond
die geen tranen
meer opzuigt
de koude dezer dagen
is de dood die blijft;
decennia lang
*********************
sunset 11-05-2022
aan alle bomen
knoppen patronen
overal zwelt staal
het snelle bloeien
van explosies, hun misselijk-
makende geur
door angst bestofte ogen
vliegtuig na vliegtuig
zoemt kwaad naderbij
*********************
sunset 12-05-2022
zonnig zomers
begonnen bij de voeten
met roodgeverfde nagels
in bizarre blauwe sandalen
benen naakt tot boven de enkels
en in een vorm zoals op de tweede dag
door God geschapen
dan volgen knalenge hotpants
met de nadruk op eng
en de buik een handbreedte bloot
daarover een nauw aansluitend topje
en een decolleté die ogen doet uitpuilen
in het vermoeden van albastkleurige borsten
geen enkele twijfel mogelijk
het is zonnig zomers
*********************
sunset 12-05-2022
ochtendgebed
nog ligt de schaduw
van de maan
op ons ochtendgebed
rollen lettergrepen traag
hemelwaarts
het ontwakend rood tegemoet
- vage schemer
stimuleert
onze zinnen -
bevrijd van een frisse nacht
zoek jij houvast
in de kromming van mijn arm
*********************
sunset 13-05-2022
toekijken hoe
zonnecrème vermindert
het zand in de badkamer meer wordt
de ogen helderder
in een licht gebruind gezicht
hoe de dagen in elkaar verzwemmen
druiven nog lang niet geoogst worden
en af en toe in de bergen
nog wat sneeuw valt
toekijken hoe het licht lichter wordt
de wind feller blaast
in een lente die meer en meer
om zich heen grijpt
*********************
sunset 13-05-2022
liefdesweg
ik wens op mijn weg
nabijheid die de verte uithoudt
en een verte die toch verbindt
herinneringen die de rijkdom
van ons leven verhalen
en denk aan jouw hand
die het koord vasthoudt
waaraan ik, hangend
schaduwen tel
terwijl nacht mij omhult
denk aan maanbloesems
in een sterrenmand
en aan ons, uit de tijd gevallen
wereldwandelaars
over verdwaasde aarde
aan zon op onze huid
jouw lachen in mijn oor
maar ook aan monotoon
getrommel van regen
die nachten onvergetelijk maken
aan schreden die vooruit gaan
en toch telkens terugkomen
om steeds weer
in het gezamenlijk spoor
aan te komen
zo groeit een ik in jij en een jij in mij
waar stormen de wortels dieper drijven
elke tijd haar eigen bloesems kent
door het wij gevormd
tot kostbare oneindigheid
*********************
sunset 14-11-2022
lievend vanuit je hart
ervaar de intensiteit der kleuren
van zon naar de nacht
want de som van hen
schenkt leven haar pracht
waardeer de tegenstellingen
van rust en storm
wijdte en diepte
van een altijd kloppende polsslag
zelfs in een vredig alleen-zijn
geniet vertrouwde blikken
n het voelen van thuis
edoch ommuur je leven niet
alsof het heden ook morgen is
het gisteren vandaag
vind jezelf
onafhankelijk van tijd en plaats
lach in het blijven, wees moedig in groei
en vlecht dit leven
in jouw uniek zijn
lievend vanuit je hart
*********************
sunset 15-05-2022
sterren fonkelen
het gekke muisje
zoek niet meer in lades
met de staart op haar pootjes
legt zij zich onder de verwarming
alleen de wind is wakker
schommelt de Perzische kat
gevangen in de kromming van de maan
fonkelen sterren
goede nacht
de kikker in het door zon verwend land
springt niet meer van blad naar blad
hij droomt
omarmt zacht een waterlelie
onder beschermende vleugels van een ooievaar
slapen zijn kleintjes
zorgeloos
sterren fonkelen
goede nacht
naast brandende lantarens
bewondert een straathond
vlinders
hoe mooi zou het zijn om in sneeuw te spelen
met talloze kinderen
traag vallen zijn ogen dicht
vervliegt de droom
sterren fonkelen
goede nacht
een kalf en een veulen
slapen rustig in vers geurend hooi
een ster valt
wie weet
misschien op hun pad
verstrooit de duisternis
een deur knarst
sterren fonkelen
goede nacht
*********************
sunset 16-05-2022
verkrachte vrede
de rust bedriegt
ook al blijft alles stil
- ik wil graag macht zijn
in je vuist
de teugel in je hand
het lachen, het mooie
wil ik zijn
die, denkend aan vrede
jouw ogen afschermt
een druppel hoop
van liefde
die warm in je hart loopt
wil ik … zo veel wil ik zijn
een oorlog woedt
al blijven dagen stil
de ogen blind
mijn wensen onvervuld
speelt diep in mij
een droef theaterspel
van een grote gekke beer
geheim en heel alleen
het heet verkrachte vrede
*********************
sunset 16-05-2022
purper geel
weeft zich
genuanceerd
in helder azuur
zonnekleuren
stromen
door de stilte
van de ochtend
midden in
het ontwaken van de wereld
is elke hectiek
nog veraf
geluk stroom
in harten
ontplooit in de dag
een lach
*********************
sunset 16-05-2022
eerste levendige uren
schemeringen dragen reeds
tjilpend zomermelodieën
in de ontwakende ochtend
gloed-rood zonneglanzen
streelt gracieus
de hemelse wijdte
fascinerend kleurenspel
kust het nog slapend firmament
ademend vergapen zich
eerste levendige uren
*********************
sunset 17-05-2022
waar schemeringen
vol van verlangen
een hemelse horizon
zijn zon-geel gelaat stelen
ontwaakt een sluier van stilte
en kust het sterren bezaaide
firmament
*********************
sunset 18-05-2022
waar een gele zon
aan kleur-intensive horizon
de ontwakende ochtend
met een lachen begroet
wil ik vrolijk dansen
in het weidse azuurblauw
en met de wolken
verstoppertje spelen
*********************
sunset 18-05-2022
aangekomen in mezelf
maanloos draagt de nacht
haar rustgevend lied
door het velours grijze firmament
nog zacht is de bries
die warm haar verhaal
op de huid achterlaat
voel sterrenlicht stralen
alsof hun glans
zich uitgiet in elk hart
kon ik toch eeuwig
dit gevoel bewaren
bedden in mijn zieledal
voor een moment stilt
deze verbondenheid met al’
mijn innerlijke honger
voel ik mij aangekomen
In mezelf
*********************
sunset 19-05-2022
een dans van licht
swingt van blad naar blad
wervelt met prachtig
regenboogkleed
door het ochtendlijk rood
en zet zich uiteindelijk
met breekbare vleugels
op nog slaperige boomkronen
*********************
sunset 19-05-2022
op klamme dagen
de oude met de hark staat
aan de rand van het park
reeds heel lang klaar
voor hij start met zijn werk
verzamelt hij eerst de loten
kort de vergankelijkheid in
daar waar nevelsluiers weiden
op klamme dagen, fris en kil
streelt hij bladeren van de twijgen
draait elk blad om en spreekt
wat woorden van een zwijgen
waarmee de laatste wil zelfs breekt
*********************
sunset 20-05-2022
ik heb hem nooit gekend
de vader wenkte niet
en ging zijn weg alleen
zijn vrouw die zonder man was
begroef haar tranen en baarde
haar kind en zo, in een andere tijd,
ontvangt hij wat nooit de vader vond
ik hou een schelp in mijn hand
en luister zelfs vandaag nog een land
waar een verre branding ruist
*********************
sunset 21-05-2022
het zou goed zijn
misschien op een dag
zal de zon zich kersenrood
verheffen in het oosten
misschien des middags
wanneer in de tuin
een zacht windje waait
- dat zou best kunnen -
of misschien zelfs in de avond
een wolkenbrand in het westen
want vanuit het noorden
komt de nacht
ik weet, het zou goed zijn
als het echt eens gaat regenen
*********************
sunset 21-05-2022
wanneer nooit wind de weiden kamt
noch zich aan broksteenmuren slijpt
het woud nooit in de nachten huilt
dan roept de zwaluw storm
*********************
sunset 21-05-2022
waar zon en maan
samen naar vos en haas kijken
die zich in de nacht ontmoeten
zit ik met jou
tussen alle tegenstellingen
vieren wij liefde
*********************
sunset 22-05-2022
dagen zijn wijd
nu zijn de dagen lang en wijd
zijn niet te tellen
en stijgen als wouden
uit de hei en blijven
op de vlucht voor velden
traag drijven wolkenschaduwen
en zwijgt de tijd wanneer hij stil
zich naar de verre einder neigt
*********************
sunset 22-05-2022
dweepziek
condensstrepen in een stralend blauwe hemel
trekken een boog van horizon tot bij mij
over het diepe geel van koolzaadvelden
ik ben deel van dit wondermooie moment
net als de roofvogel die cirkelend over mij vliegt
alsof hij juist hiervoor is besteld
lente, wonderbaarlijke lente
– noem het voor mijn part kitsch-
ik geniet dweepziek van een wereld
die simpel zo wonderbaarlijk mooi kan zijn
*********************
sunset 22-05-2022
wij vinden ons steeds weer
wij vonden ons
doch steeds door eenzaamheid begeleidt
als was ‘t een wezen dat naar holen riep
sliep het toch nooit om eens te dromen
[wat het natuurlijk zelf bestrijdt]
toch scheen voor ons de hemel uitgebreid
en vinders fladderden en vlogen
diep trok voor ons de levensweg
waar wij scheef liepen, nooit verkeerd
woorden hielden zich al viel er eentje soms
maar wij nooit uit de wolken
en oude kaarten werden steeds opnieuw gedeeld
waar wij het spel der liefde speelden
behoedzaam, wijl de zinnen kolkten
en ‘t is alsof wij ons nu pas echt vinden
*********************
sunset 23-05-2022
dans op het strand
zij danst op het strand
ver voor me uit
zie ik haar silhouet
in het glijdend licht
van de zon
aan wolkeloze hemel
een frisse bries
draagt een zilte geur
zij danst op het strand
ver voor me uit
volg ik haar sierlijk bewegen
ga sneller en sneller
om haar in te halen
voor dat haar spel een einde vind
wil ik zien wie zij is
haar mijn glimlach schenken
zij danst op het strand
ver voor me uit
zie ik haar silhouet
zelfs terwijl de zon de hemel verlaat
het licht langzaam valer wordt
volg ik nog steeds het sierlijk bewegen
en pas als het duister
haar schaduw oplost
beken ik mezelf
dat ik haar nimmer kan bereiken
*********************
sunset 24-05-2022
laten we
laten we verdriet afpellen
als grauw geworden bast
het niet meer dragen
als ongenode gast
heldere kleuren mengen
schilderen op een wit doek
ongewone landschappen
niet natuurgetrouw weergeven
gewoon, simpel zo
zonder zelf
belangrijk te willen zijn
*********************
sunset 24-05-2022
Guernica [van Pablo Picasso]
kunst leert opstandigheid
protest maar ook een inkeer
zij schudt wakker
maakt onrustig en raakt
voelt aangenaam of weerspannig
een boodschap verstopt zich
of openbaart zich
in vormen of kleuren
[zelfs in het ontbreken er van]
in woorden en melodieën
maar soms is alles
enkel een spel van uitdrukken
wat de kunstenaar bezielt
zonder een enkele aanspraak
op het buitengewone
alleen maar een gevoel
*********************
sunset 25-05-2022
tot de volgende dag
ik leen jouw kleuren
papier en penseel
en ook je potloden
om onze wereld
een gezicht te geven
gewoon bont en verleidelijk
als een wandeling
van oord naar oord
zoals wij het leerden
daarna ruim ik hen
weer netjes op
doe de jaloezieën dicht
waarachter ik alles
stilletjes verberg
en laat het rusten
tot de volgende dag
*********************
sunset 25-05-2022
eerste regendruppels
langzaam wordt het frisser
de dag neigt zich naar de bomen
laat de warmte gaan
en rolt de schemering in
gedachten wandelen woordeloos rond
volgen een wijle geluiden van de avond
tot zij een rustig kwartier vinden
aan de andere kant van weerlichten
eerste regendruppels vallen
*********************
sunset 26-05-2022
het weten
in de hoop leven
ooit eens op mijn bestemming aan te komen
open deuren te vinden
en een gastheer
die mij reeds verwacht
het feest heeft voorbereid
waar elk verlangen wordt bevredigd
en ik mij veilig voel
niets dat nog beangstigt of terneerdrukt
en ik sterk genoeg ben
om vrede te zoeken en vast te houden
nieuwsgierig zal ik zijn
op de vernieuwing van de mens
die weerspiegelt
wat ik altijd al had moeten zijn
in het weten
dat het goede nooit meer eindigt
*********************
sunset 26-05-2022
vanuit mijn jeugd
bomen, weiden en wolken
gedrenkt in warm licht
op een houten bank
onder drie berken
zit een kind
langs de muren
rekken geurend klimrozen
en een zwaluw hupt door het bloembed
zoekt tussen verrotte bladeren
zoals elke avond zijn voedsel
in deze rustgevende stilte
gebeurt het avondrood aan de overkant
waar eksters op elektriciteitsmasten zitten
en muggen dansen
- ik ben niet bang
tussen fris berkengroen
klinkt eenzaam het avondlied van een vogel
die de hemel heel nabij is
de akkers zijn reeds droog en heet
mijn opkamer blijft nog lang koel
*********************
sunset 27-05-2022
na het laatste amen
een bedelaar
en wat duiven
in het kerkportaal
plots scheuren wolken
heftige regenval
laten hem vluchten
de duiven blijven
in de nabijheid
ontstaan plassen
bij donder en bliksem
trekt de orgelspeler
alle registers open
vliegen de duiven op
naar heel boven
van de klokkentoren
na het laatste amen
brengenen regenschermen
mensen snel naar huis
*********************
sunset 27-05-2022
het wordt weer droog en warm
de zomer belooft droog te worden
net als de vermolmende houten paal
waaraan de druiven leunen
- nog stut hij de ranken
van een oogst die groot en zoet te wordt
zoals ons leven
dat de smaak van hemel en zon
en van vrolijke lichtvoetigheid ontwikkelt
vóór dat het donker wordt
ijlen wolken naar het zuiden
enkel bereikbaar door het verlangen
ook al blijft de hemel hoog boven
tot in de avond
een bries de hitte afkoelt
en de nacht
veel namen voor stille rust kent
*********************
sunset 27-05-2022
vrede
de nacht geurt naar versgemalen gras
en naar seringen waarvan de bloesems
oplichten in het licht van de maan;
heggen en struiken werpen schaduwen
bloembedden en perken zijn scherp begrensd
en alles lijkt zo treffend als een warme liefde
die mij haar hand reikt in een vergeven
mij elke zware last van mijn schouders neemt
bladeren ruisen golvend en ik, het hoofd rechtop
ga met vastberaden tred mijn weg
tast behoedzaam naar de nieuwe dag
die mij zomaar is toegevallen
als een teer blaadje in een geopende hand
vrede tussen dag en nacht
tussen gisteren en vandaag
*********************
sunset 28-05-2022
ik wil een stroom zijn
het water
een weg of rollende keien
wil mogen struikelen
en ook blijven liggen
onder witte zomerwolken
of onder een grijze hemel
zelfs wanneer het regent
en pas dan opstaan
als het hagelt
*********************
sunset 29-05-2022
innerlijk tevreden
niets willen
niets doen
zo wil ik zijn
naamloos
als vogel in een zwerm
haring in een ton
en wanneer mijn tijd komt
vredig sterven
*********************
sunset 29-05-2022
soms vloedt de zee
de wolkengaten
breekt een schoen
zelfs voor dat een weg
overbodig schijnt
vliegt een steen
terug naar de maan
*********************
sunset 29-05-2022
de jaloezieën zijn niet dicht
nog is het nacht tussen de daken
het is half vier en elf graden
koud heb ik het niet
ben enkel wakker, geen verdriet
en voor het raam
een zachte regen
hij stilt de dorst van ’t land
morgen wordt het toch weer zonnig
wanneer woorden aan bomen voorbij vliegen
of gewoon de kamer binnen komen
- de jaloezieën zijn niet dicht
*********************
sunset 29-05-2022
en toch (de wind aan zee)
dikwijls hoor ik het ruisen en bruisen
het over het strand fluiten;
hoe lief ik zijn spel
wanneer zandkorrels in lange smalle banen
de duinen afrollen
en langzaam naar de oever afbuigen
daar schuimt de zee
brandt onder zijn machtige hand
en geeft zich moedig over
aan het wisselen der getijden
alsof hij nooit genoeg kan krijgen
van het steeds weer komen, gaan
ook mijn voeten drijft hij verder
het lopen wordt gewoon wat lichter
wanneer mijn rug door hem wordt gegijzeld
ook al wordt toch elk spoor van mij,
door mij gewicht gegeven,
heel snel uitgewist
en na hem komt het water
en lijkt het wel
alsof ik hier nimmer ben geweest
- en toch: hoe graag hoe dikwijls
*********************
sunset 30-05-2022
lente zeg jij
maar ik zeg jou:
niet mei noch juni
en geef je een nieuwe kalender
een ander alfabet
voor een voorzichtige taal
want tijd valt,
valt onophoudelijk
in het onafwendbare
en wij vallen mee
*********************
sunset 31-05-2022
meer en meer
elk nog jong nieuw jaar
draag ik herinneringen over
van oude blaadjes op nieuwe
rood voor verjaardagen
zwart voor overlijdens
en groen voor bijzondere gebeurtenissen
en of zij nu goed of slecht zijn
steeds tussen haakjes
het jaar waarin zij gebeurden
[jaarlijks wordt mijn agenda bonter]
edoch wat mij zorgen baart
is dat de zwarte aangeduide dagen
die eerst in het rood vermeld stonden
met de dag meer en meer toenemen
*********************
sunset 31-05-2022
Trump
wanneer de media monsters creëren
creëren de monsters de media
*********************
sunset 31-05-2022