in een gloed van sneeuw

omdat het voelt
alsof woorden stenen zijn
als avonden zonder bescherming
van een andere adem
zonder zekerheid dat iemand
constant achter de deur op je wacht
met lichtere woorden in de hand

terwijl ik boeken sorteer
op basis van hun troostgehalte
laat ik mij en mijn huid even achter
in een gloed van sneeuw
die de onbekende verte verlicht
al blijft van bloemen
alleen hun naam over
wijl ik terugkeer tot mezelf

en al het ooit aangeraakte
verzinkt in zand van tijd
*********************
sunset 01-12-2023


in schemerlicht van de avond
verbergen zich ongeboren gedichten
sneeuwvlokjes dansen voor de ramen
eindigen losjes in rijmen

tergend langzaam vlijen zich
woorden op maagdelijk papier
*********************
sunset 01-12-2023


omzoomd door woorden

weer wordt het winter
met rooktekens uit monden
en zware grijze blikken

als liggen bij het gedachte
gedempte kleuren van de dood
in zwijgende stilte

toch worden mijn nachten
nog omzoomd door woorden
die de hemel natekenen
*********************
sunset 02-12-2023


de oogst van woorden

als taal van een winter in ballingschap
groeien in de wereld slapende verzen
bevrijd uit een greep van zwijgen

stralen van een zon dwalen over papier
maken zelfs dode hoeken lichter
en laten mij mijn woorden oogsten
*********************
sunset 02-12-2023


taal regent woorden

wind die over velden waait
sterren knipogen in nacht
en alle wezens, zelfs de onzichtbare
leiden naar mij toe

alle bomen en mensen, hun taal
regent woorden in het licht
is troost en warmte en elke naam
schrijft zich heel diep in mijn huid

vult mij helemaal op
*********************
sunset 03-12-2023


wij weten het, weten het

herfst rijpt in stilte
in legen lanen
bonte kleuren

tuinen enkel nog bewoond
door rust en schaduw
om mijn pols
reeds zacht de winter

wij weten het, weten het
fluisteren laatste asters
en schuw nog het zuchten
van een koude wind
*********************
sunset 03-12-2023


weifelend komen zij

we gaan slapen met woorden
dromen van hen
als ankeren zij in de hemel

zij klimmen uit de bergen
in heldere lucht en sneeuw valt
op lege velden

[de aarde beeft, zeggen sommigen
anderen horen niet eens
een fluistering van de wind]

weifelend komen zij
uit alle schaduwen
over je heen

en jij bloeit op
al ben je berooft van alle zinnen
in luchtwerveling van het woord
*********************
sunset 03-12-2023


mijn liefste herinneringen

ik wil niet anders leven
dan met jou tegen mijn rug
je ademhalende borst
bewoont mijn slaap

en ik droom mij in jou getijden
waar het woord van de dichter
nog steeds aan jou gericht blijft
al ben je al lang mijn liefdesbuit

gedichten zijn niet onsterfelijk
ook al groeien zij daar
waar geen grassprietje
de aarde nog beroert

want mijn liefste herinneringen
gaan steeds terug naar jou
in het diepste duister
van de resterende tijd
*********************
sunset 03-12-2023


jaren die gaan en nog komen

misschien opent er zich een weg, een rivier
helder als een landschap na regen
verwijden zij zich bij vertakkingen
spreken bomen die tot in hun kroon bloeien

spoelen stof van vergeefse zoektochten
vloeien troostend over de huid
laten jou achter als een kiezel
in gloed in de ogen van de zon

een verdovende geur van viooltjes
laat vingerafdrukken achter in elke porie
en letters golven ’s ochtends tot ’s avonds
van cel naar cel, van steen naar steen

voor alle jaren die gaan en nog komen
*********************
sunset 04-12-2023


een streepje zonlicht

tijd gaat in en uit
net als mijn adem
die de ruit beslaat

het wordt niet makkelijker
in winters sterft mijn huid
steeds een weinig meer
‘s nachts vervagen stemmen

ik zet mijn stoel op zijn plaats
buig me naar een streepje zonlicht
dat door een raamspleet valt
*********************
sunset 04-12-2023


slaap, zeg jij
is een vergeten liefde
is heimwee
naar donkere tinten
en velden en zachte heuvels
naar bosverhalen
waarin een wind dwaalt
en naar een ster
die zich weerspiegelt in je ogen
*********************
sunset 04-12-2023


voor tijd daarna

ik heb mij aan woorden uitgeleverd
en onder het verdriet van de wereld
ontbladert mijn mond

de laatste verzen bewaar ik
voor tijd daarna, buigzaam en zacht,
en beloof weer gedichten te schrijven

tegen handenvol zwijgen
*********************
sunset 05-12-2023


open velden

maanlicht glanst op de huid
tot er niets meer te zeggen valt
dan een zuchtje woordeloze wind

wanneer sterren vallen
swingen, zich verbinden
met laatste stof en vel
die de wind omhoog wervelt

drijft over witte velden
bijtend de kou
*********************
sunset 05-12-2023


op een vroege winteravond

na het spel van witte vlokjes
vallen nu regendruppels
leiden naar wat glad ijs
op een vroege winteravond

gedachten worden trager
sneeuwbloemen bloeien
en in kristalheldere hemel
bijt vrieslucht in je huid
*********************
sunset 06-12-2023, Sangerhausen (D)


toen ik het nog niet vermoedde

ergens vinden wij ons weer
achter dagen van donkere tijd
op oevers van een blauwe zee

zaten wij, en droomden van ons leven
luisterden naar het fluisteren van golven
de zomerwind liet ons winter vergeten

daar schreef ik voor jou mijn gedichten
vermoedde toen nog niet hoe eindig alles is
*********************
sunset 07-12-2023, Sangerhausen (D)


wat achter blijft

herinneringen zwemmen
als blauwe eilandjes
door nachtelijke dromen

traag ontwaakt de ochtend
en langzaam vervagen
alle mooie beelden

achter blijft het gevoel
van warme wind op mijn huid
en jouw zachte glimlach
*********************
sunset 08-12-2023, Frauenstein (D)


weer een nieuwe dag

ik ben als de zee
die uit de nevel komt
opduikt uit de mist
en zich onderdompelt
achter zachte duinen

met mij stappen
bewoners van schaduw
in het heldere licht
gooien geknoopte lakens
op een grote witte stapel
waaronder mijn pols rust
zeventig keer per minuut
duik nog een keer in de lakens
vind een knop die losraakt

en me vrij geeft
voor weer een nieuwe dag
*********************
sunset 09-12-2023, Frauenstein (D)


twijfelende dooi

zozeer, dat je meteen alle uit
schoenen en kousen getrokken
vlees weer inpakken wilt in

wol en leer, je
aangetrokken wordt door deze
winterse verleiding op

het ijs van winterse dagen,
het wervelende snijden van de ijzers,
waar het knarsen en kraken te

horen is als zweepslagen van
scheurtjes van oever tot oever en je stil
luistert naar elke stap buiten op

het gladde en die zich
plotseling van de veilige oever
afstoot, dermate ongeremd

dat je meteen...
*********************
sunset 10-12-2023, Saalfeld (D)



woorden van liefde

waar ik overnacht
in een glinsterende golf
op een eindeloze zee

lijkt het op het beeld
dat ik overdag
in mijn herinneringen schilder

een nachtelijke maan
fluistert over tijden
die de hemel verzwijgt

draagt me verder
door stille uren
van de nacht

waar ik helemaal verzink
in mijn gedachten
stilsta bij mooie momenten

en mij laat vallen
in woorden van liefde
*********************
sunset 11-12-2023


de winterpretatie van zomer

het wordt donker en nat
koud, kaal en winderig
bloemen zijn vervangen door fruit
leven gaat dood, clichés groeien
nu ze het laatste sap van druiven persen

in de herfst van het leven
vallen beschreven blaadjes als vijgenblaadjes
van de boom van zelfkennis
en het jaar wordt een kleurrijke hond
raapt beukennootjes tot op zijn einde

herfst is de winterpretatie van zomer
en ook nog de lente van ijsbloemen
*********************
sunset 11-12-2023


pure liefde drinken

de ware geur
van je zoete mond
die zich zacht legt
op mijn voorhoofd
wanneer ik verzink
in je vochtige lippen
onder de wilde geur
van je haren
die zich omheen
mijn slapen leggen
wanneer de warmte
van je armen
mij teder neervlijt
op je hete huid
mij laat verdwalen
in diepte van je ogen
en elke druppel
van eens geweende tranen
onder mijn tong verdwijnt
wijl frisse geur
van benen die omvatten
mij heel diep
in je trekken
waar wij tezamen
pure liefde drinken
*********************
sunset 12-12-2023


behoedzaam

heel behoedzaam zet ik
mijn voet op deze week
of niet de een of andere
steen tot stof vergaat
al schijnen zij nog steeds

de last stabiel te dragen
ondanks de scepsis die
steeds zijn kop op steekt
alsof het ‘t zout is
waarmee de hoop gekruid
*********************
sunset 12-12-2023


helemaal zonder woorden

wanneer ik me angstig voel
schrijf ik in kleuren
bouw met woorden
muren rond mijn kwetsbaarheid
en op zoek naar vertrouwen
heel dicht bij onzekerheid
in stille dagen van hoop
glimlacht tussen komma en punt
voor mij de diepere zin

dan morst inkt mijn gedachten
op het maagdelijk wit
en wijst me met gekleurde beelden,
tussen de regels,
de juiste weg

helemaal zonder woorden
*********************
sunset 13-12-2023


ik omarm alle mensen

ik slaap, droom in het licht
in kleuren rood en goud
de boom maakt me groen
wijl de oude tijd nog bij mij is
met in het winterbos de kou

een glimlach gaat door de natuur
tijd staat stil, vraagt zich af
of het hert, de vos, de haas
tussen alle verwilderde bomen
ook dromen van vredeswoorden

vanuit de verte slaan kerkklokken
en ik omarm liefdevol de mensen
voorouders laten nieuwe oude wegen zien
hun stemmen komen tot mij uit de nacht:
‘wees voor het einde steeds bedacht’
*********************
sunset 13-12-2023


een tijd zonder tijd

de viool roept de piano
en mijn hemel huilt
met haar melodie van verlangen

ik hou van deze muziek
vlieg met een vlinder
naar de poort van de regenboog

in mijn droom
vouw ik noten
tot kleurrijke bladeren

luister naar de dans van kleuren
hoor in stilte de adem van de wind
en zie de glitter van een beekje

daar, in de uitgestrekte vlakte
achter mijn rug
glimlachen ontelbare sterren

uit een tijd zonder tijd
*********************
sunset 14-12-2023


dan

vouw ik mijn oud beeld
in een grijze lucht
vol met gaten

mijn laatste gedicht
heeft geen naam nodig
dus laat ik hem weg

wijl jij bloemen water geeft
met een warme glimlach
bij mijn graf

dan,
*********************
sunset 15-12-2023


liefde lacht ons nog steeds

daar, in de schaduw van bomen
en op de toppen van bergen, sneeuw
een zucht van winter vlucht in oude beelden

in het toen ligt verstaan en dichtbij het nu
het altijd omarmen van jou
als dromen op eerder gelopen paden

van je rode lippen roept mij het zwijgen
en achter gesloten deuren lacht ons nog steeds liefde
haar antwoord is als een zachte nevel

op het strand fluisteren woorden; ademloos
*********************
sunset 15-12-2023


elke ochtend in het nu

ik meng wolken met regen
laat het niets verdwijnen in woorden
luister naar muzikale tonen
omhelsd door kleuren

de cirkel duwt zich dwars door het midden
weg van de rechte lijnen
gooi ik punten naar komma's
roept de leegte van het vel papier
mij tussen de regels
en beelden van het tussendoor
brengen mij naar het begin voor het begin

daar speelt harpmuziek
elke ochtend in het nu
lachen alle zielen eeuwig blij
*********************
sunset 15-12-2023


hun taal is de eeuwige wind

op het pad van vergeten bomen
speel ik met hun muziek
in oude valleien van de natuur
schreeuwt het geluid van de machines
bloeden bossen in de moderne tijd\

de eeuwige klok van vooruitgang
vertelt ons over het waarom
wijl een melancholie
mijn gedachten bedroeft
en ik op zoek ben naar huis

niet ver van een stilte
droom ik over wilde grassen
in nevels van eindeloze meren
hun taal is de eeuwige wind
*********************
sunset 16-12-2023


eindigheid

er is nog zomer
in plooien van de tijd
hoor ik diep in de herfst
het lachen van lente

nu adem ik
beelden van winter
en eindigheid
*********************
sunset 17-12-2023


wij, wij allemaal

ik ween om een verwoeste aarde
om angsten van de dieren
weinigen horen hun roep
niemand droogt hun tranen

deze wereld straalt zwart bloed uit
wijl we kijken naar foto's van waanzin
en toch de hoop omarmen
wordt winst alleen maar angst

aan de andere kant van de wereld
worstelt de natuur met as en stof
afgezet tegen het grote geld
is het eten van hongerigen niet nodig

de mens, gedegradeerd door eigen hebzucht,
als kostenpost in een koude wereld
in het regenwoud plannen machtigen onze toekomst
en wij kijken in stilte toe

zo worden bomen papier
en polen smelten
en wij, wij allemaal,
spelen met onze toekomst
*********************
sunset 17-12-2023


omarmd door fauna en flora

mijn weg spreekt met het waarheen
en ik drink de tijd aan oevers van de rivier
heel de berg al stroomt het water
in valleien van het niets

een witte egel vlucht met mij
naar gouden bossen
woorden van leegte vliegen met ons mee
in kleuren van de hemel

daar, naast het eenzaam, is mijn thuis
door fauna en flora omarmd
is verlangen hun taal
*********************
sunset 18-12-2023


ik oefen hun zang

dromen zeggen goedenacht
leggen zich over slapende tijd
waar, verstopt, waarheid leeft

aan de andere kant van de oever
is er veel niet te vinden
roepen mij zij die er reeds zijn

en ik oefen hun zang
*********************
sunset 18-12-2023


in en door liefde

waar woonfabrieken
ademen tussen de regels
is het krap als in koelcellen,
en de lucht bevriest

wie laat lijkdoeken vlaggen
over onbewoonbare steden
wanneer ik steen adem
zonder vragen ben
in het daarna me vind
omdat het stil wordt
en het weinige, meer

in en door liefde
toekomst zie
*********************
sunset 19-12-2023


ik herinner me

er is een tijd
dat ik de kleur geel omarm
en me herinner
dat het bos met de dieren huilt
en het ‘te laat’ vlucht in de toekomst

ik herinner me verraad en lafheid
lopend over liefdeloze wegen
ook al kust licht van de zon de hemel
als goud van bergen
dat in verlaten valleien stroomt
wijl ik liederen zing
droom voor droom, blad voor blad
in vlaktes van de eeuwigheid
glimlacht verdriet naar haar kleur
en ik herinner het me

woord speelt woord
en vindt me in grotten van eenzaamheid
niet ver van de zee van zielen
komen kennis en wijsheid samen
en herinner ik me
dat wijzen vroegen naar de weg
waar het goede en het verkeerde
mijn ziel omhelzen in de mist van het leven

er was een tijd
dat ik de kleur geel omarmde
en het me herinnerde
*********************
sunset 19-11-2023